Hieronder staat de songtekst van het nummer Como los trileros , artiest - Marea met vertaling
Originele tekst met vertaling
Marea
Debajo de mi mesa sudan los manteles
Si me echan las cortinas rompo los rieles
Y sube un martinete por las escaleras
Más fino que el coral para que tú me quieras
Y mientras tanto se va anegando el día
Resuena el fuelle con la mirá perdía
Y pongo el cazo para achicar porquería
Si voy cuesta arriba, tú me agarras
Y otra vez le meto mano al suelo
Con saliva en los dedos, como los trileros
Y me llevas a coger chatarra
De ésa que hay tirada por tus sueños
Con un ojo en la espalda, como los trileros
Si el cielo me ata corto, ladran los cuquéeles
Culeo, me encabrito, rompo los reteles
Y tápiame la playa y cemento a la arena
Si mi buenaventura nunca fue tan buena
Y los sudores afilando alicates
Pal calorcillo, que no hay quien lo desate
Y apaño miga sin que la vida me mate
Si voy cuesta arriba, tú me agarras
Y otra vez le meto mano al suelo
Con saliva en los dedos, como los trileros
Y me llevas a coger chatarra
De ésa que hay tirada por tus sueños
Con un ojo en la espalda, como los trileros
Y esconde la sorna, el manró y los jurdeles
Si vienen los payos, los picos, las leyes
Cucharas que nos guardan en la extraíble
Respeta a tus batos y nunca les bailes
El agua a otras manos
Ni bebas los mares por nadie
Que la sangre te quiera beber
Por nosotros no muere un debel
Que no han de corrernos randando sus peras
Y su puta madre que aguante las velas
Que mueran costaleros que quieran coger
Nuestros pies de madrea
Que abrazan las brasas sin nadie que vea
Que el día está herido y la noche cojea
Y jalea, que les duele vernos recoger
La alegría en puñados de a diez
Y con ella saciar el puchero
Que el ruido de tripas es un sonajero
Y en cueros, se adormece como un churumbel
El amor verdadero
Que no le hace falta deshojar claveles
Ni billetes gordos, ni lucir laureles
¡qué vuelen!, que nos dejen en paz recoger
La alegría en puñados de a diez
---Que no queremos ser tanto
Queremos vivir en nuestra tierra
Agrietada de manantiales cristalino
Andar un poco más lejos que las fronteras
Por la sublime añoranza del regreso
Que no queremos ser tanto
Queremos ser un poco de sol y un poco de noche
Queremos ser viento y calma
Tormenta, lluvia y olor de tierra mojada.---(Manolillo Chinato)
Onder mijn tafel zweten de tafelkleden
Als ze de gordijnen naar me gooien, breek ik de rails
En loop een heimachine de trap op
fijner dan koraal voor jou om van me te houden
En ondertussen verdrinkt de dag
De balg resoneert met het verloren zicht
En ik zette de emmer om onzin te verminderen
Als ik bergop ga, vang je me
En weer leg ik mijn hand op de grond
Met speeksel aan de vingers, zoals de schelpdieren
En je neemt me mee om rommel te halen
Van diegene die door je dromen wordt gegooid
Met een oog in de rug, zoals de shellmen
Als de lucht me kort bindt, blaffen de cuqueels
Ik rotzooi rond, ik word boos, ik breek de hekken
En bedek het strand en cementeer het zand
Als mijn fortuin nooit zo goed was
En de zweet slijptang
Vriend warmte, dat er niemand is om het los te maken
En ik beheers kruimels zonder dat het leven me doodt
Als ik bergop ga, vang je me
En weer leg ik mijn hand op de grond
Met speeksel aan de vingers, zoals de schelpdieren
En je neemt me mee om rommel te halen
Van diegene die door je dromen wordt gegooid
Met een oog in de rug, zoals de shellmen
En het verbergt het sarcasme, de manró en de jurdeles
Als de payos komen, de pieken, de wetten
Lepels die ons in de verwijderbare houden
Respecteer je batos en dans er nooit op
Het water in andere handen
Drink voor niemand de zeeën
Dat het bloed je wil drinken
Voor ons sterft een zwakke niet
Dat ze niet voor ons weg moeten rennen terwijl ze hun peren tekeer gaan
En zijn verdomde moeder houdt de kaarsen vast
Laat costaleros sterven die willen vangen
Onze moeder voeten
Die de sintels omarmen met niemand om te zien
Dat de dag gewond is en de nacht hinkt
En gelei, het doet pijn om ons te zien oppikken
De vreugde in handen van tien
En daarmee de pot blussen
Dat gerommel in je buik is een rammelaar
En in leer valt hij in slaap als een churumbel
De ware liefde
Dat je anjers niet hoeft te strippen
Noch dikke rekeningen, noch lauweren tonen
laat ze vliegen!, laat ons met rust om te verzamelen
De vreugde in handen van tien
---Dat we niet zo graag willen zijn
We willen in ons land wonen
Gebarsten uit kristallijne bronnen
Ga een beetje verder dan de grenzen
Voor het sublieme verlangen naar de terugkeer
Dat we niet zo graag willen zijn
We willen een beetje zon en een beetje nacht zijn
We willen wind en kalm zijn
Storm, regen en de geur van natte aarde.---(Manolillo Chinato)
Liedjes in verschillende talen
Hoogwaardige vertalingen in alle talen
Vind binnen enkele seconden de teksten die je nodig hebt