Nunca Más - Manuel Carrasco

Si alguna vez me creí alguien por alguien

Quede por delante mi arrepentimiento

Si no fuíste feliz, soy el culpable

No merezco nada

De verdad: Lo siento

Si gané la derrota que esperaba

Fue por no creer en mi persona

Si por tu amor me jugé todas mis cartas

Ahora entiendo el por qué de muchas cosas

Nunca más

No quiero juzgarme

Nunca más

Siempre antes de tiempo, siempre igual

Atentando al alma y la razón

Al alma y la razón

Cuanta gente intentando ser valiente

Camuflada en la piel de quién no es

Inventándose un mundo para el mundo

Sobreviven como pueden y queriendo aparecer

Y yo que quiero respirar sentir que puedo

Voy a plantarle cara a mis lamentos…

No, nunca más

No quiero juzgarme

Nunca más

Siempre antes de tiempo, siempre igual

Atentando al alma y la razón

Al alma y la razón

Y nunca más piedras en el camino

Barreras que nos pone el mismo miedo amargo

Y nunca más seré pájaro herido

Me canso cada día de estar muerto y arto

Y nunca más

No quiero juzgarme

Nunca más

Siempre antes de tiempo, siempre igual

Atentando al alma y la razón

Al alma y la razón

Jamás

Nunca más (piedras en el camino)

Jamás

Nunca más (seré un pájaro herido)

Nunca más

Als ik ooit dacht dat ik iemand voor iemand was

Mijn spijt komt eraan

Als je niet gelukkig was, heb ik de schuld

Ik verdien niets

het spijt me echt

Als ik de nederlaag zou winnen die ik had verwacht

Het was omdat ik niet in mezelf geloofde

Als ik voor jouw liefde al mijn kaarten heb gespeeld

Nu begrijp ik het waarom van veel dingen

Nooit meer

Ik wil mezelf niet veroordelen

Nooit meer

Altijd voor de tijd, altijd hetzelfde

De ziel en de rede aanvallen

Naar de ziel en de rede

Hoeveel mensen proberen dapper te zijn?

Gecamoufleerd in de huid van wie niet

Een wereld uitvinden voor de wereld

Ze overleven zoals ze kunnen en willen verschijnen

En ik die wil ademen, voel dat ik het kan

Ik ga mijn spijt onder ogen zien...

Nee, nooit meer

Ik wil mezelf niet veroordelen

Nooit meer

Altijd voor de tijd, altijd hetzelfde

De ziel en de rede aanvallen

Naar de ziel en de rede

En nooit meer stenen in de weg

Barrières die ons dezelfde bittere angst bezorgen

En ik zal nooit meer een gewonde vogel zijn

Ik word elke dag moe van dood en moe zijn

en nooit meer

Ik wil mezelf niet veroordelen

Nooit meer

Altijd voor de tijd, altijd hetzelfde

De ziel en de rede aanvallen

Naar de ziel en de rede

Nooit

Nooit meer (stenen in de weg)

Nooit

Nooit meer (ik zal een gewonde vogel zijn)

Nooit meer