Sens-tu - Mano Solo

Les anges aux dents cariées n’attendent rien d’un sourire

Les anges aux poches percées n’ont que leur grappin pour pas mourir

Tu verras qu’on s’en sortira sans devenir durs comme du bois

Nous porterons nos montagnes, on se rencontrera

N’aies pas peur, viendra le jour et l’heure, en douceur la vie soufflera ses

vraies couleurs

Sens-tu que l’amour est en moi, que mon coeur te montre du doigt

Sens-tu cette liberté nouvelle débarrassée d’un fantôme cruel

Vois-tu ta beauté dans mes yeux quand ils s'éclairent de ta lumière

Vois-tu la paix que tu leur confères quand mon poing s’ouvre enfin

Vois-tu la joie dans les larmes d’un combattant que tu désarmes,

fourbu de fourbir chaque soir ses rasoirs pour trancher dans le noir

Sais-tu que tes bras seront pour moi tout un monde où réchauffer mes guerres

Sais-tu que tes bras seront pour moi tout un monde où peut-être enfin je

pourrais me taire

Engelen met rotte tanden verwachten niets van een glimlach

Engelen met doorboorde zakken hebben alleen hun grijper om te voorkomen dat ze dood gaan

Je zult zien dat we hier doorheen komen zonder keihard te worden

We zullen onze bergen dragen, we zullen elkaar ontmoeten

Wees niet bang, de dag en het uur zullen komen, zachtjes zal het leven zijn blazen

ware kleuren

Voel je dat de liefde in mij is, mijn hart wijst naar jou?

Voel je deze nieuwe vrijheid verlost van een wrede geest?

Zie je je schoonheid in mijn ogen wanneer ze oplichten met jouw licht?

Zie je de rust die je ze geeft als mijn vuist eindelijk opengaat?

Zie je de vreugde in de tranen van een vechter die je ontwapent,

uitgeput van het elke avond poetsen van zijn scheermes om in het donker te knippen

Weet je dat je armen voor mij een hele wereld zullen zijn om mijn oorlogen op te warmen?

Weet je dat je armen voor mij een hele wereld zullen zijn waar ik misschien eindelijk

mag ik mijn mond houden?