Savane - Mano Solo

Je ne suis l’ombre de personne

J’avance dans les décombres et mon coeur résonne

Je ne suis l’ombre de personne

Mon chien me tient la main, il n’est rien que j’abandonne

Je ne suis l’ombre de personne

Les sentiers du monde t’amènent à être un homme

On oublie les frousses croisées dans la brousse

On ne sent plus rien, on ne fait plus l’malin

On ralentit pour aller plus loin

Je ne suis l’ombre de personne

Silencieux dans mon cri

Je sais qui je suis

Solitaire et endurci

Hier comme aujourd’hui

Je ne suis l’ombre de personne

La Savane me gagne, et la jungle roucoule

À poil sans même un pagne, je me glisse dans la foule

Le diable m’a dit que j'étais nu

Je me suis rhabillé de mille vertus

Je ne suis l’ombre de personne

J’avance dans les décombres et mon coeur résonne

Je ne suis l’ombre de personne

Je n’ai plus ce sentiment

Si violent, si méchant

Qui malaxait mon présent

Je n’ai plus ces illusions

Ces passions, ces prisons

Qu’on abandonne sans raison

Mais je sais qui je suis

Hier comme aujourd’hui

Dans la fureur ou sans bruit

Je ne suis l’ombre de personne

J’avance dans les décombres et mon coeur résonne

Je ne suis l’ombre de personne

J’avance dans les décombres et mon coeur résonne

Je ne suis l’ombre de personne

Ik ben niemands schaduw

Ik loop door het puin en mijn hart rinkelt

Ik ben niemands schaduw

Mijn hond houdt mijn hand vast, het is niets dat ik opgeef

Ik ben niemands schaduw

De paden van de wereld leiden je om een ​​man te zijn

We vergeten de angsten gekruist in de bush

We voelen niets meer, we spelen niet meer slim

We vertragen om verder te gaan

Ik ben niemands schaduw

Stil in mijn kreet

ik weet wie ik ben

Eenzaam en gehard

Gisteren zoals vandaag

Ik ben niemands schaduw

De savanne wint me, en de jungle koestert

Naakt zonder zelfs maar een lendendoek, glijd ik de menigte in

De duivel vertelde me dat ik naakt was

Ik ben gekleed in duizend deugden

Ik ben niemands schaduw

Ik loop door het puin en mijn hart rinkelt

Ik ben niemands schaduw

Ik heb dat gevoel niet meer

Zo gewelddadig, zo gemeen

Wie kneed mijn cadeau

Ik heb deze illusies niet meer

Deze passies, deze gevangenissen

Dat we opgeven zonder reden

Maar ik weet wie ik ben

Gisteren zoals vandaag

In de woede of stil

Ik ben niemands schaduw

Ik loop door het puin en mijn hart rinkelt

Ik ben niemands schaduw

Ik loop door het puin en mijn hart rinkelt

Ik ben niemands schaduw