Les gitans - Mano Solo, JEAN LAMOOT

Il fait beau au soleil sur le pont

Je regarde les gitans de l’autre côté du port

Ils sont beaux d’ici je ne vois pas leur tête

Ils sont juste beaux d'être

Tous ensemble devant leurs caravanes

À s’agiter autour de leur conversation

Ils doivent parler très fort

J’en entends des bribes par dessus le bruit des voitures

Leur présence rayonne sur le port

On sent qu’ils existent très fort

C’est pas comme l’autre qui vient avec sa Porsche

Surveiller son petit voilier

Ni même comme les clodos du pont

Qui eux rayonnent la résignation d’ailleurs ils sont partis

Peut-être bien à cause des gitans

Une petite boule rouge s’active autour du groupe

Elle tient un balai qui fait deux fois sa taille

Elle fait des pas immenses et secs

Et le manche virevolte au dessus de sa tête

Elle paraît chargée d'électricité

D’ici sa robe lui tombant jusqu’aux pieds

M’apparaît comme un cerf-volant

Frétillant dans le soleil de printemps

Je t’avais peint ce tableau avec des mots

Mais j’ai gardé pour moi cette lettre

Cette journée qui m’ouvrait sa fenêtre

Het is zonnig op het dek

Ik kijk naar de zigeuners aan de overkant van de haven

Ze zijn mooi vanaf hier, ik kan hun gezicht niet zien

Ze zijn gewoon mooi om te zijn

Allemaal samen voor hun caravans

Om zich te bemoeien met hun gesprek

Ze moeten heel hard praten

Ik hoor er flarden van boven het lawaai van de auto's uit

Hun aanwezigheid straalt uit over de haven

We voelen dat ze heel sterk bestaan

Het is niet zoals de ander die met zijn Porsche komt

Let op je kleine zeilboot

Zelfs niet zoals de zwervers op de brug

Wie ze gelatenheid uitstralen behalve dat ze weg zijn

Misschien vanwege de zigeuners

Een kleine rode bal wordt geactiveerd rond de groep

Ze houdt een bezem vast die twee keer zo groot is als zij

Ze neemt enorme, scherpe stappen

En de stok draait boven zijn hoofd

Ze lijkt geladen met elektriciteit

Vanaf hier valt haar jurk op haar voeten

Lijkt me een vlieger

Kruipen in de lentezon

Ik heb deze foto voor je geschilderd met woorden

Maar ik hield deze brief voor mezelf

Deze dag die zijn venster voor mij opende