Allo Paris - Mano Solo

Allô Paris il est si tard

Les doigts collés au combiné

Je relance encore avec l’espoir

De te parler.

J’ai beau savoir

Que ça me fout le cafard

Je peux pas m’empêcher d’y croire

La nuit sonne ses derniers coups

J’irai jusqu’au bout

J’aurais voulu quelque chose de bien

J’aurais voulu que tu me dises: «Viens !»

Et là debout sur le trottoir

Comme chaque soir je te raconte

L’histoire des larmes de rue

Dans les bars qui puent les regards moisis

Et les corps meurtris

Allô Paris tout est fini

Et putain, je suis fatigué

J’aurais voulu quelque chose de bien

J’aurais voulu que tu me dises: «Viens !»

Allô Paris tout est fini

Tu m’as tout pris même l’envie

Tu ne te souviens plus de rien

Tu oublies un peu plus chaque matin

Ta mémoire coule le long des trottoirs

En noyant mon désir dérisoire

J’aurais voulu

Tout est fini

J’aurais voulu

Tout est foutu

Allô paris

J’aurais voulu

Hallo Parijs, het is zo laat

Vingers vast aan handset

Ik hef nog steeds met hoop op

Met je praten.

ik weet goed

Het maakt mij kwaad

Ik kan het niet helpen, maar geloof het

De nacht laat zijn laatste klappen vallen

ik ga all the way

Ik wenste iets goeds

Ik wou dat je tegen me had gezegd: "Kom op!"

En daar staan ​​op de stoep

Zoals elke avond zeg ik je

Het verhaal van straattranen

In de bars die stinken naar beschimmelde blikken

En de gekneusde lichamen

Hallo Parijs, het is allemaal voorbij

En verdomme ik ben moe

Ik wenste iets goeds

Ik wou dat je tegen me had gezegd: "Kom op!"

Hallo Parijs, het is allemaal voorbij

Je nam alles van me af, zelfs het verlangen

Je herinnert je niets

Je vergeet elke ochtend een beetje meer

Je geheugen loopt over de trottoirs

Door mijn schamele verlangen te verdrinken

ik zou het leuk hebben gevonden

Alles is klaar

ik zou het leuk hebben gevonden

Alles is verpest

Hallo Parijs

ik zou het leuk hebben gevonden