Mes amis d'enfance - Mano Solo

Je me rveille et plane sur mes rves

Les cadavres debout de mes amis d’enfance

Et je me rveille dans l’ther acide de la mort

Qui ronge ma peau, mon moral

On y passera tous

Les petits lutins de ma mmoire

Mes compagnons d’histoire

Qui me dira pourquoi.

Etions-nous si mchants

Qu’on doive le payer si chrement

Etions-nous vraiment de trop

Que cette vie nous efface si tt Qui a choisi pour nous

De nous mettre tous dans le mme trou

Tous avant l’heure

Et chaque matin je me rveille

Avec dans la sueur

De ma nuit froide et pntrante

Le cadavre de l’enfant que je fus hier

Encore naf et romantique

A croire encore que la mort est un jeu

A croire encore que je suis le plus fort!

Mais Raoul et Cathy dansent

Le tango dsarticuls dans la tourmente

Pantins de glace, miroirs de mon destin.

Ik word wakker en zweef door mijn dromen

De staande lijken van mijn jeugdvrienden

En ik word wakker in de zure ether van de dood

Dat knaagt aan mijn huid, mijn moreel

We zullen er allemaal zijn

De kleine elfjes van mijn geheugen

Mijn verhaal metgezellen

Wie zal mij vertellen waarom.

Waren we zo gemeen?

Dat we zo duur moeten betalen

Waren we echt te veel

Laat dit leven ons zo snel uitwissen Wie koos voor ons

Om ons allemaal in hetzelfde gat te stoppen

Allemaal voor de tijd

En elke ochtend word ik wakker

Met in het zweet

Van mijn koude en indringende nacht

Het lijk van het kind dat ik gisteren was

Nog steeds naïef en romantisch

Om nog steeds te geloven dat de dood een spel is

Om nog steeds te geloven dat ik de sterkste ben!

Maar Raoul en Cathy dansen

Articulen tango in rep en roer

IJspoppen, spiegels van mijn lot.