Les habitants du feu rouge - Mano Solo, JEAN LAMOOT

Les habitants du feu rouge n’ont plus qu’une main qui bouge

Pendant que l’autre s’agrippe encore

Dans l’espoir de ne pas faire partie du décor

Ils n’ont pas la haine, ils n’ont plus rien

Que ce reflet d’eux mêmes qui s’estompe dans les glaces qui gênées se remontent

Ils ont la même couleur que les murs

Seuls leur yeux témoignent encore d’une aventure

D’un raz-de-marée qui les a jetés là

Marins des trottoirs sans ports ni belles histoires

Les seuls embruns sur leur visage

Sont ceux du dédain sur leur passage

Les habitants du feu rouge bougent quand tout le monde s’arrête

À contre-courant dans un monde en mouvement

Un peu de répit dans la vitesse du mépris

Le vert est leur ennemi

Quand il libère les gens d’une réalité de la vie

De ces hommes qui toutes les trois minutes montent sur scène

En espérant ne pas refaire un bide

Juste histoire de remplir le leur

Ce n’est pas eux mais leur estomac

Qui est tordu rongé par le trac

Ils sont prêts à tout même ne pas vous en vouloir

D’avoir besoin d’un sémaphore pour les voir

De bewoners van het rode licht hebben nog maar één hand om te bewegen

Terwijl de ander zich nog steeds vastklampt

In de hoop geen deel uit te maken van het landschap

Ze hebben geen haat, ze hebben niets

Moge deze weerspiegeling van zichzelf die vervaagt in de beschaamde spiegels stijgen

Ze hebben dezelfde kleur als de muren

Alleen hun ogen getuigen nog van een avontuur

Van een vloedgolf die hen daarheen gooide

Zeelieden van de trottoirs zonder havens of mooie verhalen

De enige spray op hun gezicht

Zijn die van minachting op hun pad?

Roodlichtbewoners bewegen als iedereen stopt

Tegen de stroom in in een veranderende wereld

Een kleine onderbreking van de snelheid van minachting

Groen is hun vijand

Wanneer hij mensen verlost van een feit van het leven

Van die mannen die elke drie minuten op het podium komen

In de hoop niet weer te floppen

Gewoon om die van hen te vullen

Het zijn niet zij maar hun maag

Wie is verdraaid, geknaagd door plankenkoorts

Ze zijn klaar om alles te doen, zelfs niet om jou de schuld te geven

Een semafoor nodig hebben om ze te zien