Je n'y peux rien - Mano Solo

Le soleil couche ses rayons sur le corps d’une vie

Il appèse les raisons et pour demain

Prépare ses p’tites folies

Je sais que le monde n’est pas une machine

Je sais qu’il gronde, qu’il saigne et fume

Refrain:

Mais je n’y peut rien

J’aime tant la vie que chaques jours elle recommense je n’ai cherché qu’une

voix pour adoucir les violences

Je n’ai chanté que des vérités d’amour

Je n’ai menti que pour tracer des routes de veloure

C’est une chance que de vivre de mots

Une éternelle enfance à naviguer dans le beau

Ondulant dans l’onde des musicales

C’est une aubade dans laquelle je me trimballe

Refrain

C’est un voyage dans un espace nouveau

C’est une page qui se lit de bas en haut

Une tour de babelle

De rimes cruelles déroulant les coeurs en ribambelles

Refrain

(Merci à douidoui pour cettes paroles)

De zon zet haar stralen op het lichaam van een leven

Hij weegt de redenen en voor morgen

Bereid je kleine dwaasheden voor

Ik weet dat de wereld geen machine is

Ik weet dat het gromt en bloedt en rookt

Refrein:

Maar ik kan er niets aan doen

Ik hou zoveel van het leven dat het elke dag opnieuw begint, ik heb er maar één gezocht

stem om het geweld te verzachten

Ik zong alleen waarheden van liefde

Ik loog alleen om fluwelen wegen te maken

Het is een geluk om op woorden te leven

Een eeuwige jeugd die door het mooie navigeert

Golvend in de golf van musicals

Het is een aubade waarin ik mezelf ronddraag

Refrein

Het is een reis naar een nieuwe ruimte

Dit is een bottom-up pagina

Een toren van babel

Van wrede rijmpjes die harten uitrollen tot snaren

Refrein

(Met dank aan douidoui voor deze teksten)