El Mungo - Mano Solo, JEAN LAMOOT

En cette Espagne en feu il brûlait dans mon dos

El Mungo auréolé de ses cheveux de flammes ravagé

Il crachait sa fureur fulminant, il rougissait la lune

Et sa fumée éffacait les étoiles

Socorro hurlaient les oiseaux, ayudame criaient les arbres dévorés

Je regardais mes amis qui ne létaient plus

Comme derrière sur le rocher un bout de ma vie partait en fumée

Tout ce chemin pour ici se consumer dans des vacances sans magie

Dans nos bagages il devait y avoir tout Paris sa froideur et son ennui

Ses vieilles histoires trop vieilles pour encore y croire

J’avais jamais vu une piscine aussi triste

J’aurais voulu murer mes yeux mais je n’ai pu que les fermer

C’est alors qu’une voix parfumée de feutre et de velours

Qui se glisse dans ma main et desserre mes poings et dessine sur ma peau

D’Andalouses arabesques qui chatouillent ma solitude en cette énième turpitude

C’est une voix qui de son tango me dit les mots qu’il faut pour rester droit

comme un i

Tout en faisant basculer sa vie

Et je suis resté colgado a tus labios sans même connaître ton visage

Sans même avoir besoin d’y mettre une image

J’avais déjà les bras de ta musique qui magiques me faisaient traverser

Cet avatar pathétique enroulé de ta douce langue chaude et sucrée

J’en ai accepté le baiser tu ne peux savoir le bien que ça fait d’aimer

De se faire ébrécher le mur autour du coeur par une inexorable douceur

In dit Spanje dat in brand stond brandde het achter mijn rug

El Mungo gehuld in zijn verwoeste vlammenhaar

Hij spuwde zijn fulminerende woede, hij bloosde de maan

En zijn rook deed de sterren uit

Socorro huilde de vogels, ayudame riep de verslonden bomen

Ik keek naar mijn vrienden die er niet meer waren

Als achter op de rots ging een stuk van mijn leven in rook op

Helemaal hierheen om geconsumeerd te worden tijdens een vakantie zonder magie

In onze bagage moet heel Parijs zijn kou en zijn verveling hebben gezeten

Zijn oude verhalen zijn te oud om nog te geloven

Ik had nog nooit zo'n triest zwembad gezien

Ik wilde mijn ogen sluiten, maar ik kon ze alleen sluiten

Het was toen dat een stem geparfumeerd met vilt en fluweel

Dat glijdt in mijn hand en maakt mijn vuisten los en trekt op mijn huid

Andalusische arabesken die mijn eenzaamheid kietelen in deze zoveelste rampspoed

Het is een stem die me met zijn tango de woorden vertelt die ik nodig heb om overeind te blijven

als een i

Terwijl hij zijn leven rockt

En ik bleef colgado a tus labios zonder je gezicht te kennen

Zonder zelfs maar een afbeelding te hoeven plaatsen

Ik had al de armen van je muziek die me er op magische wijze doorheen droegen

Deze zielige avatar verpakt in je lieve hete, zoete tong

Ik accepteerde de kus, je kunt niet weten hoe goed het voelt om lief te hebben

Om de muur rond het hart te laten breken door een onverbiddelijke zachtheid