Un seul pas - Mani Deïz, Senamo, Seyte

Et ma tête saute, là j’voudrais m’asseoir, rêver d’la veille

À défaut d’pas trouver ma voie, j'élève la mienne

Les gens m’ennuient, j’les sens tranquilles, moi j’reste anxieux

J’crois qu’c’est tant mieux

J’déteste le monde, c’est clair qu’je sombre et vers le fond j’vois les envieux,

ouais

Et rien n’est infini, dans l’métro j’reste invisible

Quand la puff m’oppresse, j’pense à mes problèmes

J’me contredis si j’dis qu’l’habit fait l’moine

Car j’aime chanter et j’ai changé mais dans chaque phase j’ai mis l’haki des

rois

J’sors des enfers en costard, gros j’reste censé sans coma

J’visite l’espace, j’finirai ap posé en def' dans l’sofa, nan

Et j’viserai vers la maille, j’tire, c’est des rafales

Vif et scred, j’livre mes peines, p’tit j’reste vrai, j’nique tes états d'âme

Eux m’angoissent, rancunier j’m’enfonce

J’vais m’barrer, m'évader seul dans l’noir, dans une pièce sans son

Des tas d’appréhensions, je doute chaque soir

La larme à l'œil, face à ma feuille, j’ai pas la prétention de tout savoir

Loin, explorer la terre, m’exploser la tête

Le monde est vaste, mes projets m’appellent

Et chaque détail a son importance

J’veux tout découvrir: du froid d’la banquise au cœur d’un volcan

Et grands, petits, blancs ou noirs: on est tous un peu barges

Un voyage de mille lieues commence par un seul pas

Et trop s’privent de partir, marre qu’ce monde nous catalogue

Et profite de la vie chaque seconde jusqu'à ta mort

Chacun sa merde, j’entends des voix, seul dans ma tête

J’flanche, mamen, sans arrêt en alerte, j’reste en apnée

C’est dur, j’suffoque, j’gagne pas un sou

La sla m’embrouille, là ça devient fou, ça part en couilles et l’futur glauque

À la base j’voulais pas ci, à la base j’voulais pas ça

La Smala, couz' c’est ma mif, gars là j’pars trouver ma place

Ça s’empire, c’est con j’avoue, décevant d’vivre si j’fous rien d’bien

Avant j’te disais non à tout maintenant j’te dis oui pour un rien, putain

Mes rêves s'éloignent comme mes frères et moi

On malmènera ce jeu, on gardera ce feu, jusqu'à s’brûler les doigts

Et j’mange une fois par jour, quand tu m’vois ça t’saoule

J’m'éloigne d’ceux qui aiment la teuf et c’est révélateur

Nos sons tournent et maintenant tu la boucles

Tu savoures, j’utilise ma voix comme tue l’amour

Et tous les soirs j’vais pas dormir tranquille

Trop vivent en speed, nos vies transcrivent d’horribles envies frustrées à la

Moltisanti

Loin, explorer la terre, m’exploser la tête

Le monde est vaste, mes projets m’appellent

Et chaque détail a son importance

J’veux tout découvrir: du froid d’la banquise au cœur d’un volcan

Et grands, petits, blancs ou noirs: on est tous un peu barges

Un voyage de mille lieues commence par un seul pas

Et trop s’privent de partir, marre qu’ce monde nous catalogue

Et profite de la vie chaque seconde jusqu'à ta mort

J’veux partir loin, m’exploser la tête, explorer la terre

Le monde est vaste, mes projets m’appellent

Et chaque détail a son importance

J’veux tout découvrir: du froid d’la banquise au cœur d’un volcan

Et grands, petits, blancs ou noirs: on est tous un peu barges

Un voyage de mille lieues commence par un seul pas

Et trop s’privent de partir, marre qu’ce monde nous catalogue

Et profite de la vie chaque seconde jusqu'à ta mort

En mijn hoofd springt, daar zou ik willen zitten, dromen van de dag ervoor

Omdat ik mijn weg niet kan vinden, hef ik de mijne op

Mensen vervelen me, ik voel ze kalm, ik blijf angstig

Ik vind het zo veel beter

Ik haat de wereld, het is duidelijk dat ik aan het zinken ben en naar de bodem zie ik de jaloerse,

ja

En niets is oneindig, in de metro blijf ik onzichtbaar

Als de trek me onderdrukt, denk ik aan mijn problemen

Ik spreek mezelf tegen als ik zeg dat de kleren de monnik maken

Omdat ik graag zing en ik ben veranderd maar in elke fase leg ik de haki van

koningen

Ik kom uit de hel in een pak, bro, ik zou zonder coma moeten zijn

Ik bezoek de ruimte, ik zal eindigen in def' in de bank, nah

En ik zal mikken op de mesh, ik schiet, het is bursts

Levendig en scred, ik bezorg mijn verdriet, weinig, ik blijf trouw, ik neuk je stemmingen

Ze maken me zorgen, verontwaardigd zak ik weg

Ik ga weg, ontsnap alleen in het donker, in een kamer zonder geluid

Tal van angsten, ik twijfel elke nacht

Traan in mijn oog, met mijn gezicht naar mijn laken, ik doe niet alsof ik alles weet

Weg, de aarde verkennend, mijn hoofd eraf blazend

De wereld is wijd, mijn plannen roepen mij

En elk detail is belangrijk

Ik wil alles ontdekken: van de kou van de ijsschots tot het hart van een vulkaan

En lang, klein, wit of zwart: we zijn allemaal een beetje gek

Een reis van duizend mijl begint met één stap

En te veel mensen onthouden zichzelf van vertrekken, moe van deze wereld die ons catalogiseert

En geniet elke seconde van het leven tot je sterft

Ieder zijn shit, ik hoor stemmen, alleen in mijn hoofd

Ik krimp ineen, mama, constant alert, ik blijf in apneu

Het is moeilijk, ik stik, ik verdien geen cent

ALS brengt me in de war, daar wordt het gek, het gaat naar de ballen en de toekomst is somber

Eigenlijk wilde ik dit niet, eigenlijk wilde ik dat niet

La Smala, want het is mijn familie, man daar ga ik mijn plek vinden

Het wordt erger, het is stom, ik geef het toe, teleurstellend om te leven als ik niets goeds doe

Ik zei altijd nee tegen alles, nu zeg ik ja tegen niets, verdomme

Mijn dromen drijven weg zoals ik en mijn broers

We zullen dit spel rocken, we zullen dit vuur houden, 'til we onze vingers branden

En ik eet één keer per dag, als je me ziet word je dronken

Ik distantieer me van degenen die van het feest houden en het is onthullend

Onze geluiden draaien en nu loop je het in een lus

Jij geniet, ik gebruik mijn stem als liefde doodt

En elke nacht zal ik niet gemakkelijk slapen

Te veel leven in snelheid, onze levens vertalen vreselijke gefrustreerde verlangens naar de

Moltisanti

Weg, de aarde verkennend, mijn hoofd eraf blazend

De wereld is wijd, mijn plannen roepen mij

En elk detail is belangrijk

Ik wil alles ontdekken: van de kou van de ijsschots tot het hart van een vulkaan

En lang, klein, wit of zwart: we zijn allemaal een beetje gek

Een reis van duizend mijl begint met één stap

En te veel mensen onthouden zichzelf van vertrekken, moe van deze wereld die ons catalogiseert

En geniet elke seconde van het leven tot je sterft

Ik wil ver gaan, versteld staan, de aarde verkennen

De wereld is wijd, mijn plannen roepen mij

En elk detail is belangrijk

Ik wil alles ontdekken: van de kou van de ijsschots tot het hart van een vulkaan

En lang, klein, wit of zwart: we zijn allemaal een beetje gek

Een reis van duizend mijl begint met één stap

En te veel mensen onthouden zichzelf van vertrekken, moe van deze wereld die ons catalogiseert

En geniet elke seconde van het leven tot je sterft