Roma - Manel

Si hagus nascut a Roma fa ms de 2000 anys,

Viurem en un Imperi, tindrem un esclau.

I mfores al pati plenes d’oli I vi.

I una esttua de marbre dedicada a mi.

Si hagus nascut a Roma fa ms de 2000 anys,

No faria olor a xamp el teu cabell daurat.

I oferirem bous als dus, brindarem amb soldats.

I ens despertaria un carro, pujant per l’empedrat.

I els turistes es fan fotos, on tu I jo vam esmorzar.

Sn les coses bones de passar a l’eternitat.

I una guia els ensenya el mosaic del menjador.

Es retraten I passegen per la nostra habitaci.

I ara un nen dibuixa a llapis a la sala del museu,

El braalet de maragdes que t’embolicava el vel.

I un submarinista troba els nostres gots I els nostres plats.

Sn les coses bones de passar a l’eternitat.

Als je meer dan 2000 jaar geleden in Rome bent geboren,

We zullen in een rijk leven, we zullen een slaaf hebben.

En mfors in de tuin vol olie en wijn.

En een marmeren beeld opgedragen aan mij.

Als je meer dan 2000 jaar geleden in Rome bent geboren,

Je gouden haar zou niet naar shampoo ruiken.

En we zullen ossen aanbieden aan de hertogen, we zullen toasten met soldaten.

En een auto zou ons wakker maken, de kasseien beklimmen.

En de toeristen maken foto's, waar jij en ik ontbijten.

Dat is het fatsoenlijke om te doen, en daar zou het moeten eindigen.

En een gids laat ze het eetkamermozaïek zien.

Ze worden uitgebeeld en lopen door onze kamer.

En nu tekent een jongen in potlood in de museumzaal,

De smaragdgroene vlecht die de sluier om je heen wikkelde.

En een duiker vindt onze glazen en onze borden.

Dat is het fatsoenlijke om te doen, en daar zou het moeten eindigen.