Jo competeixo - Manel

Quan la derrota és segura uns dissimulen, uns capitulen

I jo competeixo

Preneu seient, companys, parlarem de Bellesa

Uns la busquen en els primers brots de la Primavera

Uns juren haver-la vist en fórmules matemàtiques

Surant en l’harmonia de les esferes

I uns altres la van trobar un dia que, per casualitat

Van saber donar sense esperar rebre

O van saber tenir sense témer perdre…

Uns altres en l’interior d’una boca oberta

I sabeu què?

Estic molt d’acord amb tots ells

Estic molt d’acord amb tots ells

Jo coincideixo amb tots ells

I competeixo

Puc veure que aneu bellament armats per a la batalla!

I ressona allà on vaig l’esclat insolent de les vostres rialles!

I puc sentir com esteu conveçuts que els cors, sota les camises

Us bateguen amb forces que el món desconeixia

Però, pobrets, ni sospiteu què està passant

Un bon amic us ho hauria hagut d’explicar

Vaig derrotar-ne molts abans millors que vosaltres!

Per ser el més graciós del ball, per ser el més agut i el més brillant

Per fer els comentaris més profunds, per fer els comentaris més banals

Per concentrar l’atenció dels ulls, per tots els recursos naturals

Jo competeixo

Quan la derrota és enorme hi ha qui reconeix les forces de l’ordre i jo

Que competeixo

I hem vist que teniu certs talents, és veritat, i que us van educar

explicant-vos

Que sou esplèndids, que sou especials, i que seria un crim no aprofitar-ho

Però temo que se us escapa la diferència entre un protagonista

D’una gran nit, d’una gran vetllada i un gran rival, un especialista

Que aquí no es tracta de ser amable amb els nens!

Que aquí no serveix tenir una dona bonica!

Que aquí es tracta d’estar disposat a entomar una bala!

Que aquí es tracta de ser capità de iots que naufraguen!

Què podreu deixar enrere quan calgui?

Què voldreu sacrificar a canvi?

Entregareu al vostre triomf tot el que us reclami?

Mirareu rient, doblant l’aposta, quan la vostra gent arrenqui a córrer?

De debò que us quedareu per aquí?

Tindreu el coratge?

Jo, sabeu què?

Crec que, en el fons, sou bons nens

Sou bons xicots buscant una vida bona

I tard o d’hora voldreu aturar-vos

Jugareu a cartes amb amics, descansareu, assistireu a festes

O xiulareu cançons que uns tarats hauran

Escrit sobre les vostres gestes

I, amics, la destral de guerra mai s’enterra;

S’amaga en el calaix més elevat del menjador

Es lloga per hores, es ven al millor postor

Se li diu a un germà que te la guardi una temporada

Es dóna al museu de seguretat més relaxada

Però mai s’enterra, mai s’enterra

I s’esmola en la fosca

I s’esmola en la fosca

I s’esmola en la fosca

I de debò que em sap greu, però

Potser m’agraden les vostres festes!

Potser m’agrada el vostre estil!

Potser m’agraden les vostres feines!

Potser m’agraden els plans que feu per

l’estiu!

Potser m’agraden les vostres senyores, les vostres germanes, les vostres

companyes de pis!

Potser m’agraden els vostres somnis!

O potser no, potser he perdut l’interès

pel camí

Vinc impacient i capritxós, conec els teixits del vostre sistema nerviós

Mireu on trepitgeu, temeu la foscor, que rebento autoestimes com si fossin sabó

M’apropo content, si cal aplaudint.

Sé picar una mà amb l’altra,

sé fer riure amb un acudit

Seré fill, amic, germà, company, veí de l’ascensor, amant, seré soci, seré fan…

Fins que un dia seré un desànim inesperat de l’esperit, una flaire a l’aire,

un ambient enrarit

El vent més tenebrós que pugui parir la nit, la còlera del cantant del grup

català revelació del 2008

L'àngel negre de l’insomni, el monstre sota el llit!

Seré un udol que us deixarà la sang congelada!

Seré un infart, seré una trucada de matinada!

Seré el gran savi que us explicarà

La lliçó d’amb qui es pot i amb qui no es pot jugar

I a hores d’ara ja no esperareu una celebració discreta

Primer miro amb respecte, com qui ha gaudit d’una lluita igualada però

Si us hi fixeu, porto el somriure de qui s’aguanta una riallada

Després capto l’atenció de qualsevol audiència

Fingeixo interès, adulo amb prudència

I narro el combat amb detalls, aturant-me

Deixant que la gent s’imagini la cara

Dels pobres valents que un dia arribaven

Com heu arribat vosaltres ara

Com heu arribat vosaltres ara

Com heu arribat vosaltres ara

Que quan la derrota és molt clara hi ha qui busca lloc en una altra banda

I jo, que competeixo

Que quan la derrota és molt clara hi ha qui busca lloc en una altra banda

I jo, que competeixo

Que quan la derrota és tan clara hi ha qui busca lloc en una altra banda

I jo competeixo

Wanneer de nederlaag zeker is, verbergen sommigen zich, sommigen capituleren

En ik doe mee

Ga zitten, vrienden, we praten over schoonheid

Sommigen zoeken het in de eerste scheuten van de lente

Sommigen zweren het in wiskundige formules te hebben gezien

Zwevend in de harmonie der sferen

En anderen vonden haar op een dag, bij toeval

Ze wisten hoe ze moesten geven zonder te wachten om te ontvangen

Of ze wisten hoe ze moesten hebben zonder angst om te verliezen...

Anderen in een open mond

En weet je wat?

Ik ben het met ze allemaal eens

Ik ben het met ze allemaal eens

Ik ben het met ze allemaal eens

En ik doe mee

Ik kan zien dat je prachtig gewapend bent voor de strijd!

En dat klinkt als de brutale lachuitbarsting!

En ik kan voelen hoe je ervan overtuigd bent dat hartjes, onder de shirts

Ze sloegen je met krachten die de wereld niet kende

Maar, arm ding, vermoed niet eens wat er aan de hand is

Een goede vriend had het je moeten vertellen

Ik heb ze veel beter verslagen dan jij!

De grappigste van de dans zijn, de scherpste en slimste zijn

Om de opmerkingen dieper te maken, om de opmerkingen meer alledaags te maken

Focus op alle natuurlijke hulpbronnen

ik strijd

Wanneer de nederlaag enorm is, zijn er mensen die de krachten van de orde en mij herkennen

dat ik concurreer

En we hebben gezien dat je bepaalde talenten hebt, dat is waar, en ze hebben je opgevoed

aan jou uitleggen

Dat je geweldig bent, dat je speciaal bent en dat het een misdaad zou zijn om er geen misbruik van te maken

Maar ik ben bang dat het verschil tussen een hoofdpersoon je ontgaat

Een geweldige avond, een geweldige avond en een geweldige rivaal, een specialist

Dat dit niet gaat over aardig zijn voor kinderen!

Dat het nutteloos is om hier een mooie vrouw te hebben!

Dat is het fatsoenlijke om te doen, en daar zou het moeten eindigen.

Dat dit gaat over het zijn van de kapitein van een vergaan jacht!

Wat kun je achterlaten als dat nodig is?

Wat wil je ervoor teruggeven?

Geef je alles wat je claimt voor je overwinning?

Ga je hardop lachen als je mensen beginnen te rennen?

Blijf je echt hier?

Zal je de moed hebben?

Ik, weet je wat?

Ik denk dat jullie in principe goede kinderen zijn

Jullie zijn goede jongens die op zoek zijn naar een goed leven

En vroeg of laat wil je stoppen

Je gaat kaarten met vrienden, uitrusten, feesten bijwonen

Of je kunt liedjes fluiten die sommige klootzakken zullen hebben

Geschreven over je exploits

En, vrienden, de strijdbijl wordt nooit begraven;

Het is verborgen in de bovenste la van de eetkamer

Het wordt per uur verhuurd, verkocht aan de hoogste bieder

Een broer wordt verteld om het een seizoen te bewaren

Het kijkt uit over het meest relaxte veiligheidsmuseum

Maar begraaf nooit, begraaf nooit

En het wordt scherper in het donker

En het wordt scherper in het donker

En het wordt scherper in het donker

En het spijt me echt

Misschien vind ik je feestje wel leuk!

Misschien hou ik van jouw stijl!

Misschien vind ik je werk leuk!

Misschien vind ik je plannen leuk

de zomer!

Misschien vind ik je dames, je zussen, de jouwe leuk

huisgenoten!

Misschien hou ik van je dromen!

Of misschien niet, misschien ben ik mijn interesse verloren

trouwens

Ik kom ongeduldig en wispelturig, ik ken de weefsels van je zenuwstelsel

Kijk waar je stapt, vrees de duisternis, dat ik mijn eigenwaarde barst alsof ze zeep zijn

Ik nader vrolijk, desnoods applaudisserend.

Ik weet hoe ik de ene hand met de andere moet klappen,

Ik weet hoe ik mensen aan het lachen kan maken met een grap

Ik word een zoon, vriend, broer, partner, liftbuurman, minnaar, partner, fan...

Totdat ik op een dag een onverwachte ontmoediging van de geest zal zijn, een flair in de lucht,

een ijle atmosfeer

De donkerste wind die 's nachts kan bevallen, de woede van de zanger van de groep

Catalaanse revelatie van 2008

De zwarte engel van slapeloosheid, het monster onder het bed!

Ik zal een gehuil zijn dat je bloed bevroren laat!

Ik zal een hartaanval krijgen, ik zal een ochtendoproep zijn!

Ik zal de grote wijze zijn die het je zal vertellen

De les van wie wel en niet kan spelen

En nu kun je geen discrete viering verwachten

Ik kijk er eerst met respect naar, alsof ik een gelijke strijd had gehad

Als je goed kijkt, zie ik de glimlach op mijn gezicht

Dan krijg ik de aandacht van elk publiek

Ik pretendeer interesse, ik vlei met voorzichtigheid

En ik vertel het gevecht in detail en stop

Mensen hun gezicht laten voorstellen

Van de dappere armen die op een dag arriveerden

Hoe ben je hier nu gekomen?

Hoe ben je hier nu gekomen?

Hoe ben je hier nu gekomen?

Dat wanneer de nederlaag heel duidelijk is, er mensen zijn die elders een plek zoeken

En ik, die meedoet

Dat wanneer de nederlaag heel duidelijk is, er mensen zijn die elders een plek zoeken

En ik, die meedoet

Dat wanneer de nederlaag zo duidelijk is, er mensen zijn die elders een plek zoeken

En ik doe mee