Ceràmiques Guzmán - Manel

No esperava una noia tan bonica,

Darrere d’aquest taulell.

El teu estil em fascina.

On has estat tot aquest temps?

I aprofitar, ara que et gires,

Per donar grcies al Cel,

I per passar-te revista,

Dels talons fins els cabells.

No t’espantis per, ara, voldria dir-te,

Que ho ets tot per mi I que jo puc ser tot teu.

Vull sentir-te explicar la teva vida,

Els teus somnis, I, els teus grans secrets.

I tornes I em dediques el ms gran dels teus somriures,

I emboliques el paquet,

I les teves mans expertes,

L’adornen amb un llacet.

I congelo el moment quan les nostres mans es creuen,

A l’intercanviar el bitllet,

Per els teus ulls estn nerviosos,

Has d’atendre altres clients.

Per, si dubtes, podries atrevir-te

A sortir amb mi per fer un cigarret.

Per si penses que podria servir-te,

Jo m’esperar per aqu encara algun temps.

Ik had niet zo'n mooi meisje verwacht,

Achter deze toonbank.

Ik ben gefascineerd door je stijl.

Waar was je al die tijd?

En profiteer, nu je je omdraait,

Om de hemel te danken,

En om te beoordelen,

Van hakken tot haar.

Wees niet bang, maar nu wil ik je vertellen,

Dat jij alles voor me bent En dat ik helemaal van jou kan zijn.

Ik wil je je leven horen uitleggen,

Je dromen en je grote geheimen.

En je komt terug en geeft me de grootste van je glimlach,

En je wikkelt het pakket,

En je deskundige handen,

Ze versieren het met een strik.

En ik bevries het moment waarop onze handen kruisen,

Bij het omwisselen van het ticket,

Je ogen zijn nerveus,

Je moet andere klanten bedienen.

Maar als je twijfelt, kun je net zo goed durven

Ga met me mee naar buiten om een ​​sigaret te maken.

Als je dacht dat het misschien voor jou zou werken,

Ik wacht hier al een tijdje.