La cançó del soldadet - Manel

Escolteu la cançó del soldadet

Que a través d’un ull de bou

Veu que volen uns falciots!

I no és que hi entengui molt, el soldadet

Però, que volin els falciots

Deurà voler dir que la terra és a prop

I tan a prop deu ser que baixa el capità

I intenta no semblar nerviós

Mentre acaba la instrucció:

«Concentreu-vos, soldadets, sigueu prudents

I arrapeu-vos a la vida

Amb les ungles i amb les dents»

Ja a coberta, els homes resen

Ja a coberta, els homes resen

I fa un amén, poc convençut, el soldadet

I acaricia el seu fusell

Intentant no pensar en res

Des de proa es van fent grossos els turons

«soldadet, valor, valor

Que depèn de gent com tu la sort del món»

Però «si una bala enemiga creua el vent

I em travessa el cervell»

Es planteja el soldadet

«les onades m’arrossegaran

I mil peixos de colors

Lluitaran per devorar la meva carn»

I és quan pensa «jo m’amago;

Quan no mirin, jo m’amago»

Però sempre miren, i el vaixell s’està aturant

Les comportes s’han obert

I, en un segon, s’inunda el mar

De soldats disparant a l’infinit

Amb un soldadet al mig

Que carrega mentre insulta a l’enemic

I entre bomba i bomba tot li va prou bé

Fins que una cau just al costat

Primer es diu «sort, de què t’ha anat…»

Però després sent a l’esquena un dolor estrany

I en tocar-se-la li queda tot el braç tacat de sang

Gira el cap a banda i banda

Seu a la sorra i descansa

I mentre arriba el coi de metge, el soldadet

Es tranquil·litza repetint

Què farà, on anirà, si sobreviu:

«Aniré a ma mare ben vestit

I, abans que res, li hauré de dir

Que em perdoni per tractar-la sempre així;

Aniré a la Margarida a fer-li un fill

Per, només veure’l, intuir

Que l’estimo més del que m’estimo a mi»

Luister naar het lied van de kleine soldaat

Dat door een schot in de roos

Kijk, ze willen wat valken!

En het is niet dat hij veel begrijpt, kleine soldaat

Maar laat de valken vliegen

Het moet betekenen dat de aarde dichtbij is

En zo dichtbij moet het zijn dat de kapitein naar beneden komt

En probeer niet nerveus te klinken

Terwijl de instructie eindigt:

"Concentreer je, kleine soldaten, wees voorzichtig!

En klamp je vast aan het leven

Met nagels en tanden »

Al aan dek bidden de mannen

Al aan dek bidden de mannen

En de kleine soldaat knikt niet overtuigd

En hij strijkt met zijn geweer

Proberen aan niets te denken

Vanaf de boeg werden de heuvels dikker

"Soldadet, moed, moed"

Dat het lot van de wereld afhangt van mensen zoals jij »

Maar "als een vijandelijke kogel door de wind gaat"

En het gaat door mijn brein »

De kleine soldaat poseert

"Het viel ons toen gewoon op

En duizend kleurrijke vissen

Ze zullen vechten om mijn vlees te verslinden »

En dan denkt hij: "Ik verstop me;

Als ze niet kijken, verstop ik me."

Maar ze kijken altijd, en de boot stopt

De sluizen zijn geopend

En in een seconde is de zee overstroomd

Soldaten die eindeloos schieten

Met een kleine soldaat in het midden

Opladen terwijl je de vijand beledigt

En tussen bom en bom ging alles goed genoeg

Totdat er eentje ernaast valt

Eerst staat er: "Veel succes hiermee."

Maar toen voelde hij een vreemde pijn in zijn rug

En als hij haar aanraakt, is zijn hele arm bevlekt met bloed

Draai je hoofd heen en weer

Ga op het zand zitten en rust uit

En terwijl de dokterscoi arriveert, de kleine soldaat

Het kalmeert door te herhalen

Wat te doen, waar te gaan als je het overleeft:

"Ik zal goed gekleed naar mijn moeder gaan"

En allereerst moet ik je vertellen

Vergeef me dat ik haar altijd zo behandel;

Ik ga naar Margarida om een ​​baby te krijgen

Maar kijk er eens naar, raad eens?

Dat ik meer van hem hou dan van hem."