угольная пыль - макулатура

мой город пиздопращенск это школьные дискотеки

угольная пыль центральные улицы университет

дым тысячи труб заводы химпром и азот

технический спирт и жигулевское разливное

температура стремительно падает гораздо ниже нуля

в подъездах пахнет с лета натёртая конопля

не волнует взаимодействие алкоголя с антибиотиком

носи подштанники запивай торен крепким чаем

я в штанах портетых ветровке и трех толстовках

мерзну на остановке вечер тает как гнилой картофель

после сдачи ЕГЭ сажусь на общественный транспорт

выхожу на микрорайоне и приключения начинаются

шесть томов джона стейнбека не спасут от оцепения

пиздюль в это время года получаешь как будто во сне

глупо мечтать поступить в вуз и лишиться невинности

успеть прикрыть зубы руками чтоб произнести её имя

медленно падаю вниз лицом через книги прочитанные ночами

звезды и голоса вдалеке едва различаемы

падаю через препараты и друзей и лестничные пролеты

тайные ночные гуляния смутную надежду на что-то

шахтерские города удушье где там в тумане спасение

несколько раз в неделю анестезия химка дешевое синее

ничего не даст знание литературных стилей вместе с ними

рабочими учителями пенсионерами тонем в кузнецком бассейне

трубы токема азота химпрома

панельные корабли встанут в пустыне промзоны

техногенная зима упадет на заколдованный город

нас под пылью и снегом навсегда похоронет

панельные корабли встанут в пустыне промзоны

мой двор занесет я не найду дорогу домой

подавлюсь пылью перестану ходить и ползать

морозы меня выжгут как харчок на обочине

хожу пешком в говнодавах и старом пальто

мороз на вкус как газета лимонка нет толка

стоять на остановках ждать транспорта он застревает

не успев с места тронуться в грязных сугробах

город-сирота с глазами бендера-робота

изнасилованного трубой химзавода словно страпоном

я знаю какой день ты подаришь мне

сигареты балканка пиво медовое крепкое и мы будем

листовки против выборов расклеивать на палевее

или в первом корпусе универа разглядывать девочек

мне еще сдавать с прошлого семестра экзамены,

а глаза разъедает от угольной пыли и слез

когда вдруг увижу ее проходит мимо и улыбается

мои говнодавы не для любви хочу заново

научить говорить остроумно шутить и дарить цветы

кто скажет что надевать уродству своему вопреки как вести себя

когда здесь старики не доживают даже до тридцати

отравлено кашляют от химики или от пыли

я родился здесь чтобы стать ископаемым уже в могиле

с праздником шахтерская столица пиши на похоронных венках

не любил не жил не учился, а преодолевал страх

ничто не спасет здесь от холода и печали

задумываться от скуки и от жизни бежать в беспорядке

родной город пустота и тоска ты ничему не научил меня

трубы токема азота химпрома

панельные корабли встанут в пустыне промзоны

техногенная зима упадет на заколдованный город

нас под пылью и снегом навсегда похоронет

панельные корабли встанут в пустыне промзоны

мой двор занесет я не найду дорогу домой

подавлюсь пылью перестану ходить и ползать

морозы меня выжгут как харчок на обочине

mijn stad pizdoprashchensk is schooldisco's

kolenstof centrale straten universiteit

rook uit duizenden schoorstenen van fabrieken in de chemische industrie en stikstof

technische alcohol en Zhiguli-tap

De temperatuur zakt snel tot ver onder nul.

in de gangen ruikt het sinds de zomer naar geraspte hennep

geeft niet om de interactie van alcohol met een antibioticum

draag een onderbroek was de toren af ​​met sterke thee

Ik draag een gescheurde windjackbroek en drie sweatshirts

ijskoud bij de bushalte, de avond smelt als een rotte aardappel

na het behalen van het examen neem ik het openbaar vervoer

Ik ga naar het microdistrict en de avonturen beginnen

zes delen van John Steinbeck zullen je niet van een verdoving redden

pizdyuly in deze tijd van het jaar krijg je als in een droom

het is stom om te dromen dat je naar de universiteit gaat en je onschuld verliest

tijd hebben om je tanden met je handen te bedekken om haar naam uit te spreken

langzaam vallend met mijn gezicht naar beneden door de boeken die ik 's nachts las

sterren en stemmen in de verte zijn nauwelijks te onderscheiden

vallen door drugs en vrienden en trappen

geheime nachtfestiviteiten een vage hoop op iets

mijnsteden verstikking waar redding is in de mist

meerdere keren per week anesthesie Khimka goedkoop blauw

kennis van literaire stijlen samen met hen zal niets opleveren

werkende leraren gepensioneerden verdrinken in het Kuznetsk-zwembad

chemische industrie stikstof tokem leidingen

paneelschepen zullen in de woestijn van het industriegebied staan

door de mens veroorzaakte winter zal op de betoverde stad vallen

zal ons voor altijd begraven onder stof en sneeuw

paneelschepen zullen in de woestijn van het industriegebied staan

mijn tuin zal bedekt zijn, ik zal de weg naar huis niet vinden

stikken in het stof, stop met lopen en kruipen

de vorst zal me uitbranden als eten langs de kant van de weg

Ik loop op vieze schoenen en een oude jas

ijs smaakt als een krant citroensap is nutteloos

sta bij haltes wacht op transport, het loopt vast

geen tijd hebben om te vertrekken in vuile sneeuwbanken

een weesstad met de ogen van een robotbuiger

verkracht door een pijp van een chemische fabriek als een strap-on

Ik weet welke dag je me zult geven

balkan-sigaretten sterk honingbier en dat zullen we doen

pamfletten tegen de verkiezingen om op de bleek te plakken

of in het eerste gebouw van de universiteit om naar meisjes te kijken

Ik moet nog examens afleggen van vorig semester,

en ogen corroderen van kolenstof en tranen

als ik haar ineens voorbij zie komen en lacht

mijn klootzakken willen niet meer liefhebben

leer geestig te spreken, grappen te maken en bloemen te geven

wie zal zeggen wat je moet dragen tegen je lelijkheid in tegenstelling tot hoe je je moet gedragen

als oude mensen hier niet eens dertig worden

vergiftigde hoest van apothekers of van stof

Ik ben hier geboren om al in het graf een fossiel te worden

fijne vakantie mijnbouwkapitaal schrijf op rouwkransen

hield niet van, leefde niet, studeerde niet, maar overwon angst

niets zal hier redden van kou en verdriet

denk uit verveling en ren weg van het leven in wanorde

thuisstad leegte en verlangen, je hebt me niets geleerd

chemische industrie stikstof tokem leidingen

paneelschepen zullen in de woestijn van het industriegebied staan

door de mens veroorzaakte winter zal op de betoverde stad vallen

zal ons voor altijd begraven onder stof en sneeuw

paneelschepen zullen in de woestijn van het industriegebied staan

mijn tuin zal bedekt zijn, ik zal de weg naar huis niet vinden

stikken in het stof, stop met lopen en kruipen

de vorst zal me uitbranden als eten langs de kant van de weg