Rueda la Corona - La Raíz

En el tablero un peón y una torre

Un alfil, un caballo que corre

Última fila hay un rey que se ríe y vigila

Es en su honor la partida

Blancos y negros, son rojos y azules

Siglos de llantos, nieblas, ataúdes

Caras al sol escondidos en nubes… que se acabe ya, coño!

Hoy es festivo, hay que hacer jaque a la reina

Que aún está viva y risueña

Hay que romper el tablero

En el exilio los reyes no ganan el juego

Hoy soy de todas y todos

Hoy es mañana en las mesas de aquellos abuelos

Hoy puede ser, debe ser la partida;

Elige piezas que dejen su vida

Hoy también juegan las damas

Hay que incendiar el castillo y las llamas que traigan mañanas

Que traigan, que traigan mañanas y nuevas proclamas

Hay que romper de una vez su ajedrez

Yo daría mi vida por retar al rey

Cuerpo a cuerpo en la tierra abatida

Mira, el rey siempre es rey

Todos siguen siendo lo que son

Menos, menos los peones

Desfilando va el pueblo

Como un vendaval que avanza firme y elegante

Y abriendo paso en el frente, como un general

Va un elefante, va un elefante

Que escupe sangre al chupón y a su herencia

Porque su reloj ya no tiene paciencia

Porque hay un peón que no teme a la suerte

Que ya conoce la vida llenita de muerte

Hoy también juegan las damas

Hay que incendiar el castillo y las llamas que traigan mañanas

Que traigan, que traigan mañanas y nuevas proclamas

Hay que romper de una vez su ajedrez

Yo daría mi vida por retar al rey

Cuerpo a cuerpo en la tierra abatida

Cada pieza que me coma será un pasito menos

Quiero ver esa corona rodando por el tablero

Y a la vida relamiendo sus heridas (x2)

Ha nacido una espada forjada por cada palabra por cada milenio de más que

estuviste

Matando de hambre a tus pueblos, viviendo del chiste

Hay que elegir para siempre y movemos

Ser un peón no se elige

Hace tiempo que lo repetimos;

Aquí elegimos levantar el vuelo

Cada pieza que me coma será un pasito menos

Quiero ver esa corona rodando por el tablero

Y a la vida relamiendo sus heridas (x5)

Op het bord een pion en een toren

Een bisschop, een rennende ridder

Laatste rij is er een koning die lacht en toekijkt

Het spel is ter ere van hem

Zwart en wit, ze zijn rood en blauw

Eeuwen van tranen, mist, doodskisten

Gezichten in de zon verborgen in wolken... laat het maar voorbij zijn, verdomme!

Vandaag is een feestdag, we moeten de koningin controleren

Dat leeft nog en lacht

Je moet het bord breken

In ballingschap winnen koningen het spel niet

Vandaag ben ik van iedereen

Vandaag is morgen aan de tafels van die grootouders

Vandaag kan het zijn, het moet het spel zijn;

Kies stukken die je leven verlaten

Vandaag spelen de dames ook

We moeten het kasteel in brand steken en de vlammen die morgen brengen

Mogen ze brengen, mogen ze morgen en nieuwe proclamaties brengen

Je moet je schaak voor eens en voor altijd breken

Ik zou mijn leven geven om de koning uit te dagen

Melee in het neergehaalde land

Kijk, de koning is altijd koning

Ze blijven allemaal wat ze zijn

Min, min de pionnen

Paraden gaat de stad in

Als een storm die stevig en elegant opkomt

En naar voren gaan, als een generaal

Gaat een olifant, gaat een olifant

Dat spuugt bloed naar de fopspeen en zijn erfenis

Omdat je klok geen geduld meer heeft

Omdat er een pion is die niet bang is voor het lot

Wie kent er al een leven vol dood

Vandaag spelen de dames ook

We moeten het kasteel in brand steken en de vlammen die morgen brengen

Mogen ze brengen, mogen ze morgen en nieuwe proclamaties brengen

Je moet je schaak voor eens en voor altijd breken

Ik zou mijn leven geven om de koning uit te dagen

Melee in het neergehaalde land

Elk stuk dat ik eet zal een stap minder zijn

Ik wil die kroon over het dashboard zien rollen

En het leven likt zijn wonden (x2)

Voor elk woord is een zwaard gesmeed voor elk millennium van meer dan...

jij was

Je volk uithongeren, leven van de grap

We moeten voor altijd kiezen en we verhuizen

Pion zijn is niet gekozen

We herhalen het al heel lang;

Hier kiezen we ervoor om te vliegen

Elk stuk dat ik eet zal een stap minder zijn

Ik wil die kroon over het dashboard zien rollen

En het leven likt zijn wonden (x5)