La Hoguera de los Continentes - La Raíz

En esta hoguera baila el sol de Tiahuanaco,

Entre ayahuasca y tabaco cantan y colorean su piel los guerreros

Esta hoguera que es ciprés sangrante de arte,

Arde entre un mar de favelas y cárceles,

Haciendo de los infiernos el cielo

Y en el trozo de hoguera que a mí me tocó, bailan las calles de Cuba

Con un trombón y una tuba que lloran sonidos de revolución

Y en el trozo de hoguera que a mí me tocó, hay libros de Alejandría

Y el fuego en sus poesías desprende el olor del viejo luchador

En esta hoguera baila Senegal

Lleva bailando mil y una noches Bagdad

Mueve el cuerpo quien es feliz solo siendo

En esta hoguera alzan la voz las mujeres de Gaza y su honor,

A la orilla del fuego veo todo el mundo que quiero veo

Y en el trozo de hoguera que a mí me tocó

Mueve su vientre Estambul

Entre notas de un viejo laúd

Despiertan serpientes que el tiempo durmió

Y en el trozo de hoguera que a mí me tocó, hay libros de Alejandría

Y el fuego en sus poesías desprende el olor del viejo luchador

Cantamos para levantar la marea a contracorriente

Volviendo a juntar África América, y que suene la voz del esclavo

Preferimos bailar en la hoguera de los continentes

Gritando «también tenemos corazón los desafinados»

In dit vreugdevuur danst de zon van Tiahuanaco,

Tussen ayahuasca en tabak zingen en kleuren de krijgers hun huid

Dit vreugdevuur dat de bloedende cipres van de kunst is,

Het brandt tussen een zee van favela's en gevangenissen,

Hells hemel maken

En in het stuk vuur dat me raakte, dansen de straten van Cuba

Met een trombone en een tuba die revolutiegeluiden schreeuwen

En in het stuk vreugdevuur dat me raakte, zijn er boeken van Alexandrië

En het vuur in zijn poëzie verspreidt de geur van de oude vechter

Senegal danst in dit vreugdevuur

Ze heeft duizend-en-een-nacht in Bagdad gedanst

Wie gelukkig is, beweegt gewoon het lichaam

In dit vreugdevuur verheffen de vrouwen van Gaza en hun eer hun stem,

Aan de rand van het vuur zie ik de hele wereld die ik wil zien

En in het stuk vuur dat me aanraakte

Beweeg je buik Istanbul

Tussen noten van een oude luit

Ze wekken slangen die de tijd sliepen

En in het stuk vreugdevuur dat me raakte, zijn er boeken van Alexandrië

En het vuur in zijn poëzie verspreidt de geur van de oude vechter

We zingen om het tij tegen de stroom in te drijven

Afrika Amerika weer in elkaar zetten, en laat de stem van de slaaf klinken

We dansen het liefst in het vreugdevuur van de continenten

Schreeuwen "wij hebben ook een ontstemd hart"