Мертвец - Кукрыниксы

Много женщин меня любило.

Да и сам я любил не одну.

Не от этого ль темная сила

Приучила меня к вину.

Бесконечные пьяные ночи

И в разгуле тоска не впервь!

Не с того ли глаза мне точит,

Словно синие листья червь?

Припев:

Я устал себя мучить бесцельно.

И с улыбкою странной лица,

Полюбил я носить в легком теле,

Тихий свет и покой мертвеца.

Не больна мне ничья измена,

И не радует легкость побед,

Тех волос золотое сено

Превращается в серый цвет,

Превращается в пепел и воды,

Когда цедит осенняя муть.

Мне не жаль вас, прошедшие годы,

Ничего не хочу вернуть.

Припев:

Я устал себя мучить бесцельно.

И с улыбкою странной лица,

Полюбил я носить в легком теле,

Тихий свет и покой мертвеца.

Я устал себя мучить бесцельно.

И с улыбкою странной лица,

Полюбил я носить в легком теле,

Тихий свет и покой мертвеца.

Veel vrouwen hielden van me.

Ja, en ik hield zelf van meer dan één.

Is dit niet de duistere kracht?

Leerde me de schuld te geven.

Eindeloze dronken nachten

En in feestvreugde is verlangen niet de eerste keer!

Is dat niet waarom het mijn ogen scherpt,

Als een blauwe bladworm?

Refrein:

Ik ben het zat om mezelf doelloos te martelen.

En met een glimlach van een vreemd gezicht,

Ik hield ervan om in een licht lichaam te dragen,

Stil licht en vrede van de doden.

Niemands verraad doet me pijn,

En niet blij met het gemak van overwinningen,

Dat haar is gouden hooi

Wordt grijs

Verandert in as en water

Als de herfstnevel vervaagt.

Ik heb geen medelijden met je, afgelopen jaren,

Ik wil niets terugsturen.

Refrein:

Ik ben het zat om mezelf doelloos te martelen.

En met een glimlach van een vreemd gezicht,

Ik hield ervan om in een licht lichaam te dragen,

Stil licht en vrede van de doden.

Ik ben het zat om mezelf doelloos te martelen.

En met een glimlach van een vreemd gezicht,

Ik hield ervan om in een licht lichaam te dragen,

Stil licht en vrede van de doden.