Колдовство - Кукрыниксы

Мокрый асфальт, ночь.

Капли дождя смывают

Срочные дела прочь, напоминая о тебе.

Сколько я не пробовал мечты на вкус, они —

Такие я еще не открывал замки.

Каждый вечер я иду к тебе

И зажигаю свечи на твоем окне.

Не поднимусь к ней, не постучусь в ее дверь,

Не обнимусь с ней, двери не узнают теперь:

Сколько дней назад она ушла из жизни,

Тая на руках моих?

Ругая этот мир, остался я…

Каждый вечер я иду к тебе

И зажигаю свечи на твоем окне.

Каждый вечер гонит дождь меня,

Но снова тают свечи, с ними таю я.

Nat asfalt, nacht.

Regendruppels spoelen weg

Dringende dingen weg, herinnerend aan jou.

Hoeveel heb ik dromen niet geproefd, ze zijn

Ik heb zulke sloten nog niet geopend.

Elke avond ga ik naar jou

En ik steek kaarsen aan voor je raam.

Ik zal niet naar haar toe gaan, ik zal niet op haar deur kloppen,

Ik zal haar niet omhelzen, de deuren zullen nu niet herkennen:

Hoeveel dagen geleden is ze overleden?

Smelten in mijn handen?

Deze wereld uitschelden, bleef ik ...

Elke avond ga ik naar jou

En ik steek kaarsen aan voor je raam.

Elke avond drijft de regen mij

Maar de kaarsen smelten weer, ik smelt mee.