Экклезиаст - Кукрыниксы

Свой черед всему — всему и всякому придет,

Под небом всякой вещи будет срок.

Богатый или нищий одинок, бросаешь или ищешь

Время жить и время загибаться, говорить и молчать.

И время разрушаться, обнимать и не лгать

И время уклоняться от объятий, все бросать, рыдать и смеяться.

Все уйдет в дым, в прах, и все придет из праха.

Все найдут стыд и страх, кто даже жил без страха

Не найдет под солнцем тень, кто хочет все замазать,

Кто всю жизнь жрал людей — сожрет грязь, слякоть.

И предал сердце я тому, что бы познать мудрость,

Различать радость, боль, безумие и глупость.

И лишь понял, это все — томление духа в мудрости: печаль, скорбь.

Умножать все это глупо.

Alles komt op zijn beurt - alles en iedereen zal komen,

Onder de hemel zal er voor alles een tijd zijn.

Rijk of arm alleen, vallen of op zoek

Een tijd om te leven en een tijd om voorover te buigen, te spreken en te zwijgen.

En tijd om in te storten, omarmen en niet liegen

En het is tijd om knuffels te vermijden, alles te laten vallen, te huilen en te lachen.

Alles zal in rook opgaan, in stof, en alles zal uit stof voortkomen.

Iedereen zal schaamte en angst vinden, die zelfs zonder angst leefde

Wie alles wil bedekken, vindt geen schaduw onder de zon,

Wie zijn hele leven mensen heeft gegeten, zal vuil en modder verslinden.

En ik gaf mijn hart om wijsheid te kennen,

Maak onderscheid tussen vreugde, pijn, waanzin en domheid.

En zodra ik het begreep, is dit de loomheid van de geest in wijsheid: droefheid, verdriet.

Dit alles vermenigvuldigen is dom.