Les Chemins Du Retour - Keny Arkana

Prisonnier dans la peur qu’on nous inculque

Laisse-les nous mépriser nous appeler jeunes et incultes

C’est la maladie du siècle, dans le cœur: des surins

Les terriens sont en terreur, ont enterré ce qui faisait d’eux des humains

Ca fait un bail qu’on a tout balancé dans la fosse

Comment a-t-on pu zapper que l’amour était le moteur de notre propre force?

On se renferme tous malheureux dans nos petites cases

La vie se cache dans chaque recoin même des plus petites phrases

Veille sur ton cœur, il peut vite glacé de froid

Il faut garder sa vigilance pour ne pas s'éloigner de soi

Chaque instant est une prière

Prends soin de tes pensées

Demeure-les sensées pour ne plus broyer de la pierre

Le système est un mirage, les barrières illusoires

Les angoisses sont des pailles auxquelles Babylone veut nous faire croire

Le cœur détaché tout commence dans la tête

La révolution totale n’est pas qu’un but c’est un chemin et une quête

On doit redevenir humain.

Whoo oye oye !

(x4)

Les barrières sont dans nos têtes, les limites dans nos cœurs

Le travail est profond pour s'émanciper de l’horreur

Après des siècles d’aliénation

Après des siècles d’aberration

On s’est construit nos propres prisons

Enfermés dans les forteresses de nos égos

La vie ne passe plus à travers;

on se sent mourir, on sort les crocs

On s’entretue et on s’oublie en accusant autrui

On brûle nos rêves de notre plein gré pour libérer nos cris

Demis-Hommes, on a des clous au bout de nos ailes

La vraie révolution sera le changement de nos êtres

La force est en nous-même, secret de la création

Entends des anges à ton oreille te souffler la mission

Cherche la pureté en ton cœur vu que l’horreur nous encercle

Trésor enfoui, secret de nos ancêtres

Mémoire oubliée dans un coin d'évolution

Enfant de l’humanité on porte en nous la solution

La machine nous a appris à ne pas sourire dans la rue

A ne pas voir le pauvre qui crève en demandant de l’aide

Elle nous a enseigné que l’amour était une faiblesse

Tout comme les larmes, les faiblesses

N’ont pas de place dans leur système

Violente elle nous a formé à encaisser les coups

Clamant le «Chacun pour soi et le diable pour tous «Elle nous a appris à ne pas regarder son voisin

A voir pour comparer et puis pour jalouser son pain

Elle nous a dénaturé jusqu'à ce qu’on banalise le mal

Qu’on glorifie le diable et qu’on en sous-estime le drame

Elle nous a convaincu que pour vivre à Babylone

Il ne fallait plus être humain mais être un robot ou un clone

Elle a fait de nous ses enfants

Redessinés à son image, aussi gris que l’ensemble de son rivage

Enfant de Dieu, l’amour et la mémoire seront nos armes

Sur le chemin du retour vers la vérité de nos âmes

Gevangene in de angst dat we worden ingeprent

Laat ze ons verachten, noem ons jong en ongeschoold

Het is de ziekte van de eeuw, in het hart: van de surins

De aardbewoners zijn in doodsangst, hebben begraven wat hen menselijk maakte

Het is alweer een tijdje geleden dat we alles in de pits hebben gegooid

Hoe konden we overslaan dat liefde de motor van onze eigen kracht was?

We sluiten onszelf allemaal ongelukkig op in onze kleine dozen

Het leven verbergt zich in elke hoek van zelfs de kleinste zinnen

Waak over je hart, het kan snel bevriezen door de kou

Je moet waakzaam blijven om niet van jezelf af te dwalen

Elk moment is een gebed

Zorg voor je gedachten

Houd ze gezond, zodat je geen steen meer maalt

Het systeem is een luchtspiegeling, de barrières illusoir

Angsten zijn strohalmen die Babylon ons wil laten geloven

Het vrijstaande hart alles begint in het hoofd

Total Revolution is niet alleen een doel, het is een pad en een zoektocht

We moeten weer mens worden.

Ho o o oe!

(x4)

De barrières zitten in ons hoofd, de limieten in ons hart

Het werk is diep om te emanciperen van de horror

Na eeuwen van vervreemding

Na eeuwen van aberratie

We bouwden onze eigen gevangenissen

Opgesloten in de forten van onze ego's

Het leven gaat niet meer door;

we hebben het gevoel dat we dood gaan, we ontbloten onze hoektanden

We vermoorden elkaar en we vergeten elkaar door anderen te beschuldigen

We verbranden onze dromen uit eigen vrije wil om onze kreten te verlossen

Half-Men, we hebben spijkers in onze vleugels

De echte revolutie zal de verandering van ons wezen zijn

Kracht zit in onszelf, het geheim van de schepping

Hoor engelen in je oor de missie fluisteren

Zoek zuiverheid in je hart terwijl afschuw ons omringt

Begraven schat, geheim van onze voorouders

Vergeten herinnering in een hoekje van de evolutie

Kind van de mensheid dragen we in ons de oplossing

De machine heeft ons geleerd om niet te lachen op straat

Niet om de armen te zien sterven die om hulp vragen

Ze leerde ons dat liefde een zwakte was

Net als de tranen, de zwakheden

Hebben geen plaats in hun systeem

Gewelddadig heeft ze ons getraind om de klappen op te vangen

Ze beweerde "ieder voor zich en de duivel voor allen" Ze leerde ons niet naar haar buurman te kijken

Zien om te vergelijken en dan jaloers zijn op zijn brood

Ze vervormde ons totdat we het kwaad bagatelliseerden

Dat we de duivel verheerlijken en dat we het drama onderschatten

Ze heeft ons ervan overtuigd dat we in Babylon moeten wonen

Het was niet langer nodig om mens te zijn, maar om een ​​robot of een kloon te zijn

Ze heeft van ons haar kinderen gemaakt

Opnieuw ontworpen naar zijn beeld, zo grijs als zijn hele kust

Kind van God, liefde en herinnering zullen onze wapens zijn

Op de weg terug naar de waarheid van onze ziel