Le fardeau - Keny Arkana

Encore un putain d’matin où j’me lève en manque

Encore une putain d’journée, une putain d’bataille qui commence

Et merde j’me suis encore endormie dehors

J’me rappelle pas d’la veille juste quelques flash de l’horreur

J’tremble j’ai froid, putain y m’faut ma dose et j’ai rien sur moi

Faut qu' j’rentre à l’hôtel prendre le matos

Et j’ai des crampes et du mal à marcher

Les gens m’regardent bizarre et osent même pas m’toucher

Mais, j’les enmmerde moi!

J’les déteste autant qu’ils me hait

Ouais j’les enmmerde moi

Comme c’putain d’monde cette putain d’vie dont j’ai perdu l’goût

Où y a qu’ma came au fond qui vaut l’coup

Affalé sur le lit directe est la montée

L’produit circule en moi et j’rentre dans mon univers

Loin de ce monde monde si dur,

La réalité trop pressante alors j’ai choisi d’me tuer à p’tit feu

T’façon j’dois rien à personne nan!

et c’est c’que j’ai trouvé d’mieux

J’avoue enfant j’croyais un peu à l’avenir j'étais peut-être trop rêveuse car

la vie m’a fait devenir cette junk que les gens craignent

Mon mal-être m’entraîne vers le fond

Chaque jour c’est la même rengaine

Ouais j’ai renoncé à m’battre

Ma vie si obscure entre rue, HP et poste-cure

Subutex, Rupnol, Codeine, Tranxène, Skenan

Mais l’summum c’est mon héroïne

J’ai l’impression d’toucher la mort

Mais elle veut pas m’laisser rentrer et m’laisse toujours dehors!

Je me sens m’envoler et quitter mon fardeau

J’touche la mort et elle ferme son rideau (x2)

Non rien m’retiens à la vie à part mes rêves brisés

Et puis j’déteste les gens à force d'être méprisée

D'être jugée même parfois?

Même en Dieu j’y crois plus

J’m’autodétruis ça regarde que moi même si c’est gore

Et dans la rue j’ai l’impression d'être juste un décor!

Cercle vicieux seule au milieu d’mes tourments

J’en ai marre de penser, j’en ai marre tout le temps

Toujours les mêmes souvenirs qui me hantent

Et violent, pire que si dans le coeur une lame de rentrée

Et si c’est eux qui m’ont drogué en premier

Dans le centre de mon adolescence mouvementé

Neuroleptique en abondance

Si jeune enfermée tu sais c'était soit vengeance soit autodestruction

J’ai pris l’deuxième ticket aucun n'était gagnant

Trop tard l’serpent m’a piqué.

Je me sens m’envoler et quitter mon fardeau

J’touche la mort et elle ferme son rideau (x2)

Weer een verdomde ochtend waar ik wakker word met verlangen

Weer een verdomde dag, een verdomde strijd die begint

En shit ik viel weer buiten in slaap

Ik kan me de dag ervoor niet meer herinneren, alleen een paar flitsen van horror

Ik beef, ik heb het koud, verdomme, ik heb mijn dosis nodig en ik heb niets bij me

Ik moet terug naar het hotel om de spullen te halen

En ik heb krampen en moeite met lopen

Mensen kijken me raar aan en durven me niet eens aan te raken

Maar ik maak ze kwaad!

Ik haat ze net zoveel als ze mij haten

Ja, ik maak ze kwaad

Alsof het een verdomde wereld is, dit verdomde leven waar ik de smaak voor heb verloren

Waar is mijn camera onderaan die het waard is

Onderuitgezakt op het bed direct is de klim

Het product circuleert in mij en ik betreed mijn universum

Ver van deze harde wereld,

De realiteit is te drukkend, dus ik koos ervoor om mezelf langzaam te doden

Je manier ik ben niets aan iedereen nah!

en dat vond ik het beste

Ik geef toe kind, ik geloofde een beetje in de toekomst, ik was misschien te dromerig omdat

het leven heeft me veranderd in deze rotzooi waar mensen bang voor zijn

Mijn onbehagen sleept me naar beneden

Elke dag is het hetzelfde deuntje

Ja, ik gaf het vechten op

Mijn leven zo duister tussen straat, HP en post-cure

Subutex, Rupnol, Codeïne, Tranxene, Skenan

Maar het toppunt is mijn heldin

Ik heb het gevoel dat ik de dood aanraak

Maar ze wil me niet binnenlaten en laat me altijd buiten!

Ik voel mezelf wegvliegen en mijn last achterlaten

Ik raak de dood aan en hij sluit zijn gordijn (x2)

Nee, niets houdt me in leven, behalve mijn gebroken dromen

En dan haat ik mensen omdat ze worden veracht

Om soms zelfs veroordeeld te worden?

Zelfs in God geloof ik niet meer

Ik vernietig mezelf, het gaat alleen mij aan, ook al is het gore

En op straat voel ik me net een versiering!

Vicieuze cirkel alleen in het midden van mijn kwellingen

Ik ben het zat om te denken, ik ben het de hele tijd beu

Nog steeds dezelfde herinneringen die me achtervolgen

En gewelddadig, erger dan in het hart een ingetrokken mes

Wat als ze me eerst gedrogeerd hebben?

Midden in mijn moeilijke adolescentie

Neuroleptica in overvloed

Zo jong opgesloten dat je weet dat het wraak of zelfvernietiging was

Ik nam het tweede ticket, geen enkele was een winnaar

Te laat heeft de slang me gestoken.

Ik voel mezelf wegvliegen en mijn last achterlaten

Ik raak de dood aan en hij sluit zijn gordijn (x2)