J'sais pas faire autrement - Keny Arkana

J’sais pas faire autrement

Oui mais j’sais pas faire autrement

Yah, han

Skenawin

J’ai le coeur pour les miens

J’ai le coeur esquinté

Le coeur qui parle à Dieu

Mais le coeur est blindé

Il contient trop de choses

Métamorphose, ou éternelle culpabilité des rescapés

Dans la peau, j’ai la pacha, j’ai le quartier

Enfant de l’urgence mais j’irai à pied

Retiens bien, je dois rien à personne

Ce que je fais c’est de bon coeur

Donc je regretterai jamais

Mais, mais t'étais où toi?

Quand je touchais du bois

Quand petite fille crèchait dehors

Seule contre tous, les mains écorchées

Qui aurait cru, qu’un jour elles vaudraient de l’or?

Et ça, sans jamais, jamais changer de bord

Ni même, ni même de fusils d'épaule

Chemins de croix, croix de bois, croix de fer, si je mens

Que Dieu me ramène à ses côtés

Si je trahis qu’Il me bannisse

Rien à foutre que le game me valide

Rien à foutre des intellos de Paris

Je les hais comme l’ex mairie de ma ville

Par surprise j’arrive

En live du maquis, en live du barrio

La Rabia dans le calibre, el Pueblo dans le cardio

J’arrive de trop loin pour me taire

J’parle pour de vrai, pas pour te plaire

J’sais pas faire semblant pour mieux faire

D’un coup de stylo, j’ai sauvé ma vie

Tout a l’instinct, tout à l’instinct

De coeur à coeur, je sais pas faire autrement

J’ai qu’une parole, ça leur fait peur

Mais j’sais pas faire autrement

J’ai juré la main sur le coeur

De faire honneur et le taf proprement

Insensible à vos flèches

Comme si je venais d’un autre monde

Que j’parlais pas votre langue

J’connais la gloire, j’connais l’exclusion

Mal aimée, comme les vieux bars et les rues sombres

Entre fuite et persécution, j’ai poussé

Pour éclore comme un volcan en pleine éruption

Poussez vous, pas le temps de jouer un rôle

Tu comprends pas, wech

Tu vois la violence du torrent, moi celle des berges

Rassurée par le chant des loups

Et pas, par celui des bergers

Comme une rumeur, mon son se propage

Reflète l'éclat, de jour, de nuit

Se faufile entre les gouttes de pluies

Pour traverser les murs de nos cages

Sauvage parmi les sauvages

En plein siècle orageux

D’un monde au bord du naufrage

J'écris, aux couleurs de nos ruelles

Et aux douleurs de nos rages

De coeur à coeur, je sais pas faire autrement

J’ai qu’une parole, ça leur fait peur

Mais j’sais pas faire autrement

J’ai juré la main sur le coeur

De faire honneur et le taf proprement

Insensible à vos flèches

Comme si je venais d’un autre monde

Que j’parlais pas votre langue

J’arrive de trop loin pour me taire

J’parle pour de vrai pas pour te plaire

J’sais pas faire semblant pour mieux faire

D’un coup de stylo, j’ai sauvé ma vie

Tout a l’instinct, tout à l’instinct

De coeur à coeur je sais pas faire autrement

Ça leur fait peur, ça leur fait peur

Mais J’sais pas faire autrement

Ik weet niet hoe ik het anders moet doen

Ja, maar ik weet niet hoe ik het anders moet doen

Ja, han

Skenawin

Ik heb een hart voor de mijne

Ik heb een gebroken hart

Het hart dat tot God spreekt

Maar het hart is gepantserd

Het bevat te veel

Metamorfose, of eeuwige schuld van de overlevenden

In de huid, ik heb de pasja, ik heb de buurt

Kind van de noodsituatie, maar ik zal te voet gaan

Onthoud, ik ben niemand iets schuldig

Wat ik doe is met een goed hart

Dus ik zal er nooit spijt van krijgen

Maar, maar waar was je?

Toen ik op hout klopte

Toen het kleine meisje buiten wieg was

Alleen tegen iedereen, bekraste handen

Wie had gedacht dat ze op een dag goud waard zouden zijn?

En dat, zonder ooit, ooit van kant te veranderen

Zelfs niet, zelfs geen lange geweren

Stations van de kruisweg, houten kruisen, ijzeren kruisen, als ik lieg

Moge God me terug naar zijn zijde brengen

Als ik verraad dat Hij mij verbant

Het kan me niet schelen dat de game me valideert

Geef geen fuck om de nerds van Parijs

Ik haat ze als de ex-burgemeester van mijn stad

Bij verrassing kom ik aan

Live vanuit de maquis, live vanuit de barrio

La Rabia in het kaliber, el Pueblo in de cardio

Ik ben te ver gekomen om te zwijgen

Ik spreek echt, niet om je te plezieren

Ik weet niet hoe ik moet doen alsof ik het beter doe

Met een pennenstreek heb ik mijn leven gered

Alles op instinct, alles op instinct

Van hart tot hart, ik weet niet hoe het anders moet

Ik heb maar één woord, het maakt ze bang

Maar ik weet niet hoe ik het anders moet doen

Ik zwoer hand op het hart

Om eer en het werk goed te doen

Immuun voor je pijlen

Alsof ik uit een andere wereld kom

Dat ik jouw taal niet sprak

Ik ken de glorie, ik ken de uitsluiting

Onbemind, zoals oude bars en donkere straten

Tussen vlucht en vervolging, duwde ik

Uitkomen als een uitbarstende vulkaan

Daag jezelf uit, geen tijd om een ​​rol te spelen

Je begrijpt het niet, wech

Je ziet het geweld van de torrent, ik die van de banken

Gerustgesteld door het lied van wolven

En niet, door die van de herders

Als een gerucht verspreidt mijn geluid zich

Reflecteert de glans, dag, nacht

Sluipt tussen de regendruppels

Om de muren van onze kooien over te steken

wilde onder wilden

In een stormachtige eeuw

Van een wereld die op het punt staat te zinken

Ik schrijf, in de kleuren van onze steegjes

En de pijnen van onze woeden

Van hart tot hart, ik weet niet hoe het anders moet

Ik heb maar één woord, het maakt ze bang

Maar ik weet niet hoe ik het anders moet doen

Ik zwoer hand op het hart

Om eer en het werk goed te doen

Immuun voor je pijlen

Alsof ik uit een andere wereld kom

Dat ik jouw taal niet sprak

Ik ben te ver gekomen om te zwijgen

Ik spreek echt om je niet te plezieren

Ik weet niet hoe ik moet doen alsof ik het beter doe

Met een pennenstreek heb ik mijn leven gered

Alles op instinct, alles op instinct

Van hart tot hart weet ik niet hoe het anders moet

Het maakt ze bang, het maakt ze bang

Maar ik weet niet hoe ik het anders moet doen