Intro: Tout tourne autour du Soleil - Keny Arkana

Jusqu’où on supportera le fait de subir nos vies

Jusqu’au point irrémédiable qui nous unit au pire

Petit Homme lève la tête ta planète agonise

Si nos êtres se meurent c’est par manque d’harmonie

Une pierre dans le coeur est-ce les larmes qui durcissent

Le système son ampleur ces canons qui nous ciblent

Ici la terreur a chargé son fusil

En l’honneur des tyrans combien d'âmes se suicident

Assassin du vivant mon espèce se mutile

A truqué l'évident sous prétexte de l’utile

Sous l’emprise de la violence là ou la haine se cultive

Si à sauver on renonce à-t-on idéee du pire?

À-t-on idée de ce que ça veut dire?

À-t-on idée?

À-t-on fait de notre mieux?

Nous lèverons-nous à temps?

Le code barre de la bête où leur sonde en implant

Dans une quête de bonheur y’a des âmes qui se vendent

Mais le droit à la vie ne se demande pas, il s’octroie

Y’a nos rêves qui étouffent auxquels on ne croit plus

Les stigmates d’une jeunesse que l’on traite de crapule

Y’a l’espoir que l’on cloue sur la croix des vaincus

Prisonniers de partout, tous ces murs, les vois-tu?

Petit Homme lève la tête, prends en main ton présent

Non n’ai pas honte de toi-même ta grandeur est puissante

Prisonniers et geôliers de nos propres prisons

Libère-toi de la cage et de son oppression ou tu perdras raison dans ces songes

Un soleil dans l'âme

L’as-tu déjà ressenti

Le cœur de nos cœurs ne peut être anéanti

Des couches de poussières l’ont poussé dans l’oubli

Chaque geste est prière chaque pensée te construit

Petit Homme de lumière rappelle-toi que tout vit

Debout comme l’antenne pour relier Terre au Ciel

La matière à l’esprit comme un pont qui sommeille

L’homme moderne a si peur qu’il s’accroche à l’oseille

Amnésique rappelez-lui que tout, tout, tout tourne autour du soleil

Petit homme tu n’es pas le nombril du monde

Ton mental t’as piégé sort de l’ombre

Regarde dedans, le soleil est en toi

Voici l’antique révélation, rappelle toi

Hoe ver we zullen dragen om ons leven te doorstaan?

Tot het onherstelbare punt dat ons verenigt met het ergste

Kleine Man, hef je hoofd, je planeet is aan het sterven

Als onze wezens sterven, is dat door gebrek aan harmonie

Een steen in het hart zijn het de tranen die verharden

Het systeem zijn schaal, deze wapens die op ons gericht zijn

Hier heeft terreur haar pistool geladen

Hoeveel zielen plegen zelfmoord ter ere van tirannen?

Moordenaar van de levenden die mijn soort verminkt

Het voor de hand liggende vervalst onder het mom van nut

In de greep van geweld waar haat groeit

Als we om te besparen het idee van het ergste opgeven?

Hebben we enig idee wat dat betekent?

Enig idee?

Hebben we ons best gedaan?

Zullen we op tijd opstaan?

De streepjescode van het beest waar hun sonde is geïmplanteerd

In een zoektocht naar geluk zijn er zielen die verkocht worden

Maar het recht op leven wordt niet gevraagd, het wordt verleend

Er zijn onze dromen die verstikken dat we niet langer geloven

De stigmata van een jeugd die schurkachtig wordt genoemd

Er is hoop dat we nagelen aan het kruis van de overwonnenen

Overal gevangenen, al die muren, zie je ze?

Kleine Man, hef je hoofd op, neem je cadeau in je hand

Nee schaam je niet voor jezelf je grootsheid is machtig

Gevangenen en cipiers van onze eigen gevangenissen

Bevrijd jezelf van de kooi en zijn onderdrukking of je verliest je verstand in deze dromen

Een zon in de ziel

Heb je het ooit gevoeld?

Het hart van ons hart kan niet worden gebroken

Lagen stof duwden het in de vergetelheid

Elke beweging is een gebed, elke gedachte bouwt je op

Kleine Man van Licht onthoud dat alles leeft

Rechtop als de antenne om de aarde met de hemel te verbinden

Materie in gedachten als een slapende brug

De moderne mens is zo bang dat hij zich vastklampt aan zuring

Amnesiac herinnert haar eraan dat alles, alles, alles om de zon draait

Kleine man je bent niet de navel van de wereld

Je geest gevangen, je komt uit de schaduw

Kijk naar binnen, de zon is van binnen

Hier is de oude openbaring, onthoud: