Fille du vent - Keny Arkana

Libre comme le vent

J’ai mis les voiles

Oui, j’ai tué l’impossible

Ici fille de l'étoile

Vie de déboires j’ai fui

Au large je lâche ma rage

Et mes larmes j’essuie

Je suis et file

Quand les signes le décident

Je m’incline à la Vie

Même mes flips se résignent

Sur la route vers l’inconnu

J'écris mon récit

Terre promise, Mon exil

Loin de ce que le monde exhibe

Fille du vent, de l'énigme

Libre mais digne

Je me délivre, éternelle pèlerine

Digne ennemie de la routine

La tête pleine de rimes

A l’heure où leur monde s’engloutit

Sanglotant je suis partie

Là où le soleil a le sourire

En quête de ce dont juste l'âme a le souvenir

Liberté mon fou-rire

Elle dicte ma voix

Je combat l’inertie

Appelle-moi, appelle-moi…

Fille du vent

Parce que je combat l’inertie

La routine je fuis

Appelle-moi, Appelle-moi

Fille du Vent

Parce que la Vie est mouvement

Leur système n’est qu’un sable mouvant

Appelle-moi

Fille du Vent

Parce que je suis née

Pour vivre entre les mailles de vos filets

Appelle-moi, Appelle-moi

Fille du vent

Parce que la routine endommage

Parce que la Vie est mouvement

Et que je veux lui rendre hommage

J’avance, entre les hauts et les bas

Je rebondis, quand le sol s'écroule sous mes pas

J’ai grandi sous l'étoile

En crise, croire en qui?

Monde glacial, froide banquise

Peut-être instable

Bah tant pis

En Vie tant que l’aventure m’appelle

C’est en marchant sur la terre

Que je guéris de ma peine

Élan de folie aux yeux de l’autre

Je tourne autour du soleil

Libre comme l’air et le sourire aux lèvres

De train en train, je suis partie par la fenêtre

Pour être libre j’ai morflé

Car j’avais pas l'âge de l'être

Alors nique ta morale

Peut-être vis à l’occase

Una vida loca

Ma vie un hymne à l’audace

Tous à nos places?

Jamais !

La terre est mon pays

Pèlerinage ou périple

Être libre ou périr

Comme un filet d’eau pure

Sur mes plaies si brûlantes

Connectée au présent

Appelle-moi, appelle-moi…

Je suis bien qu’en mouvement

Me retrouvant sans mes tourments

En l’ouvrant je cherche Dieu

Loin des masses et des couvents

J’ai souvent pensé à tout plaquer

Pour vivre mon esprit pleinement

Tellement le monde moderne est éprouvant

Mais ma mission est ici

Alors je pars et revient

Comme quoi mon chemin n’partait de rien

Mes pas viennent de loin

Et n’ont pas fini de marcher

Jusqu’au lever du jour

Ou quand la mort viendra me chercher

J’partirais

Aussi libre que quand j’suis arrivée

Entre les marées

La vie m’a appris à naviguer

D’expérience en expérience

Comme une lame à limer

J’polis ma pierre

Jusqu'à voir mes propres Soleils s’aligner

Fille du Vent

J’ai jamais oublié qu’on était tous frères

Qu’on ne souille pas le soleil avec d’la poussière

Cœur ouvert

Je retrouve mes ailes

M’en veux pas si le système je déserte

Appelle-moi…

Fille du Vent

Appelle-moi, Appelle-moi

Fille du Vent

Appelle-moi

Fille du Vent

Appelle-moi, Appelle-moi

Fille du Vent…

Vrij als de wind

ik zeil

Ja, ik heb het onmogelijke gedood

Hier ster meid

Leven van tegenslagen Ik ben gevlucht

Offshore laat ik mijn woede los

En mijn tranen veeg ik weg

ik ben en ga

Wanneer de tekens beslissen

Ik buig voor het leven

Zelfs mijn flips zijn afgetreden

Op weg naar het onbekende

ik schrijf mijn verhaal

Beloofd land, mijn ballingschap

Ver van wat de wereld tentoonstelt

Dochter van de wind, van het raadsel

Gratis maar waardig

Ik verlos mezelf, eeuwige pelgrim

Waardige vijand van routine

Hoofd vol rijmpjes

In een tijd waarin hun wereld wordt overspoeld

Snikkend ging ik weg

Waar de zon lacht

Op zoek naar wat alleen de ziel zich herinnert

Vrijheid mijn giechel

Ze dicteert mijn stem

Ik vecht tegen traagheid

Bel mij, bel mij...

Dochter van de wind

Omdat ik tegen traagheid vecht

De routine waar ik voor wegloop

Bel mij, bel mij

Dochter van de wind

Omdat het leven beweging is

Hun systeem is gewoon drijfzand

Bel me

Dochter van de wind

Omdat ik geboren ben

Om tussen de mazen van je netten te leven

Bel mij, bel mij

Dochter van de wind

Omdat routineschade

Omdat het leven beweging is

En ik wil hem eren

Ik ga verder, tussen ups en downs

Ik stuiter terug, wanneer de grond onder mijn voeten afbrokkelt

Ik ben opgegroeid onder de ster

In een crisis, geloof in wie?

Bevriezende wereld, koudpakijs

Misschien instabiel

Wel jammer

Levend als avontuur roept

Het is door over de aarde te lopen

Dat ik genees van mijn pijn

Een golf van waanzin in de ogen van de ander

Ik draai om de zon

Vrij als de lucht en een glimlach op je gezicht

Van trein naar trein ging ik het raam uit

Om vrij te zijn stierf ik

Omdat ik niet oud genoeg was om dat te zijn

Dus fuck je moraal

Misschien af ​​en toe leven

Op de juiste plaats

Mijn leven een ode aan durf

Iedereen op onze plaatsen?

Nooit !

De aarde is mijn land

Bedevaart of reis

vrij zijn of omkomen

Als een straaltje zuiver water

Op mijn wonden zo brandend

Verbonden met het heden

Bel mij, bel mij...

Ik ben goed in beweging

Mezelf vinden zonder mijn kwellingen

Als ik het open, zoek ik God

Ver van de massa en de kloosters

Ik dacht er vaak aan om alles te laten vallen

Om mijn geest volledig te leven

Dus proberen is de moderne wereld

Maar mijn missie is hier

Dus ik ga en kom terug

Zoals mijn pad begon vanuit het niets

Mijn stappen komen van ver

En ben nog niet klaar met lopen

Tot zonsopkomst

Of wanneer de dood voor mij komt

ik zou vertrekken

Zo gratis als toen ik aankwam

tussen de getijden

Het leven heeft me leren zeilen

Van ervaring naar ervaring

Als een vijlblad

Ik polijst mijn steen

Tot ik mijn eigen zonnen op één lijn zie komen

Dochter van de wind

Ik ben nooit vergeten dat we allemaal broers waren

Bevuil de zon niet met stof

Open hart

Ik vind mijn vleugels

Geef me niet de schuld als het systeem dat ik in de steek laat

Bel me…

Dochter van de wind

Bel mij, bel mij

Dochter van de wind

Bel me

Dochter van de wind

Bel mij, bel mij

Dochter van de wind...