Entre les mots : Du local au global - Keny Arkana

les pieds betonnès dans le ciment,

le regard vert l’infiniment grand,

siècle XXI (21)

prison de peur et d’illusion, ils aimeraient nous faire croire que nos vie ne

vanent rien,

enfants dèracinès,

enfants des grands ensembles,

elevès dans la violenc du systeme aus reves brisès sous le poids de leur

schèmas,

perdus au coeur de la machine, il nous reste cette flamme,

souffle de vie pour èclairer le chao de leur monde

parachutèe dans l’histoire.

enfant de la terre, prisonnie du ciment, ne perd pas de vu les etoiles,

entre la rage et la foi,

entre la souffrance et l’espoir,

entre la haine et l’amour,

entre la rancoeur et le pardon,

enntre le systeme et la vie,

entre nos peurs et nos inspirations,

entre la terre et le ciel.

tiraillè dans une dualitè parmanente.

entre ciment et belle ètoile…

de betonnen voeten in het cement,

de groene blik de oneindig grote,

21e eeuw (21)

gevangenis van angst en begoocheling, ze willen ons doen geloven dat ons leven...

niks waard,

ontwortelde kinderen,

kinderen van grote groepen,

opgegroeid in het geweld van het systeem met hun dromen verbrijzeld onder het gewicht van hun

diagrammen,

verloren in het hart van de machine, blijven we achter met deze vlam,

levensadem om de chaos van hun wereld te verlichten

geparachuteerd in de geschiedenis.

kind van de aarde, gevangene van het cement, verlies de sterren niet uit het oog,

tussen woede en geloof,

tussen lijden en hoop,

tussen haat en liefde,

tussen wrok en vergeving,

tussen het systeem en het leven,

tussen onze angsten en onze inspiraties,

tussen aarde en lucht.

verscheurd in een permanente dualiteit.

tussen cement en mooie ster...