Echos - Keny Arkana

Route longue et tortueuse, au bord du risque et torturée

Souvent en pente, faite de hors pistes ou de chemins clôturés

Le livre de ma vie déjà plein de chapitres

On m’a volé des parties car ici bas, partiel est l’arbitre

J’aurai du crever à chaque virage

Tous 1 degré 618, boum dans la tête la vie est un mirage

Couz' on perd, on gagne on tombe et on s’relève

On grandit entre l’envie de s’en sortir et celle de zigouiller leur règne

Rien n’est facile, trop de haine dans l’inconscient collectif

T'étonnes pas si c’est le bordel que mes collègues kiffent

Secouer l’ordre établi

Pour oublier nos peines on coupe la mélancolie à l’adrénaline

Tenir le cap malgré les tas de crise, certains finissent épaves tristes

Quand la vie ressemble à un pavé qui s'éclate sur ton pare-brise

On repart brisés, mais trop sont restés à terre

Ont baissé la tête, tu te demandes pourquoi on est contestataire?

P’tet qu’on a cru en vos valeurs et puis qu’on est tombé de haut

Vu que les plus tristes de nos malheurs vous touchent moins que vos billets

d’euros

Parce que notre sourire est tombé comme nos frères un par un

Parce qu’on crie a l’aide et que personne ne fera rien

Parce qu’on est pas né avec la haine, livré a soi-même

Parce que l'état est sourd et qu’il nous enferme quand on fait la même

Parce que le vase déborde et parce qu’on boit la tasse

Parce qu’on est tristes et qu’on crève en silence derrière nos carapaces

Route longue et tortueuse, au bord du risque et torturée

Souvent en pente, faites de hors piste ou de chemins clôturés

Sur leurs banquises, nous on subit les nouvelles grêles

On nous appelle mauvaises graines, wesh en bref la jeunesse crève

Dans l’indifférence totale, à 200 sur les dos d'âne

Malgré le mur qui nous attend car pour freiner j’crois que c’est trop tard

Babylone y’a que les puissants qui le vante

Pendant qu’on crève de cette douleur navrante

Qui donne envie de s’ouvrir le ventre

Donc on s’anesthésie tout seul, la défonce nous apaise

Bien sûr qu’on aimerait s'élever mais votre monde nous rabaisse

Bienvenue au cœur du malaise, créé par votre manège

Glacée, la paix est morte, son cadavre retrouvé sous la neige

Ici la rage est solennelle, elle nous maintient en vie

Génocide social dans nos pays et dans nos villes ici

Des nœuds à l’estomac on respire en suffoquant

On aimerait sortir du coma, comprenez pourquoi on souffre autant

P’tet qu’on a cru en vos valeurs et puis qu’on est tombé de haut

Vu que les plus tristes de nos malheurs vous touchent moins que vos billets

d’euros

Parce que notre sourire est tombé comme nos frères un par un

Parce qu’on crie a l’aide et que personne ne fera rien

Parce qu’on est pas né avec la haine, livré a soi-même

Parce que l'état est sourd et qu’il nous enferme quand on fait la même

Parce que le vase déborde et parce qu’on boit la tasse

Parce qu’on est tristes et qu’on crève en silence derrière nos carapaces

Route longue et tortueuse, torturée et au bord du risque

Parfois anéantie sous l’avalanche des opportunistes

Pris dans cette course où tout le monde est bien dopé

Moi j’en ai rien a foutre je contemple le monde assise sur le bas coté

Un verre a la main, prenant des notes à la bien!

Trinquant à la santé des potes et des vaillants qui court au nom des nôtres

L’idée que tout puisse changer, on peut pas en démordre

Le combat continue, depuis des siècles, pour nous et au nom des morts

Soldats précoces, on prend des bosses depuis qu’on est gosse

Dévalorisés car ils aiment bien juger la sève à l'écorce

Écorchés vifs, trop de faya, enfants du brasier

N’oublie pas que le présent n’est que le résultat du passé

Ils voudraient nous rendre amnésiques, de mensonges nous catapultent

Eh toi qui nous catalogue de petits énervés incultes

Crois-tu comprendre le monde juste en matant le 20 heures

Ou connaître l’histoire en ayant lu que l’angle des vainqueurs?

P’tet qu’on a cru en vos valeurs et puis qu’on est tombé de haut

Vu que les plus tristes de nos malheurs vous touchent moins que vos billets

d’euros

Parce que notre sourire est tombé comme nos frères un par un

Parce qu’on crie a l’aide et que personne ne fera rien

Parce qu’on est pas né avec la haine, livré a soi-même

Parce que l'état est sourd et qu’il nous enferme quand on fait la même

Parce que le vase déborde et parce qu’on boit la tasse

Parce qu’on est tristes et qu’on crève en silence derrière nos carapaces

La jeunesse crève (la jeunesse crève)

En silence (silence), sous vos yeux (vos yeux)

La jeunesse crève (la jeunesse crève)

En silence (silence), sous vos yeux (vos yeux)

La jeunesse crève (la jeunesse crève)

En silence (en silence), sous vos yeux (vos yeux)

La jeunesse crève (la jeunesse crève)

En silence (silence)…

Lange en kronkelige weg, op de rand van risico en gemarteld

Vaak op een helling, bestaande uit off-piste of omheinde paden

Het boek van mijn leven al vol hoofdstukken

Ik ben beroofd van onderdelen omdat hier beneden, gedeeltelijk de scheidsrechter is

Ik had bij elke beurt moeten sterven

Alle 1 graad 618, boem in het hoofd leven is een luchtspiegeling

Als we verliezen, winnen we, vallen we en staan ​​we op

We groeien tussen willen rondkomen en hun heerschappij willen doden

Niets is makkelijk, teveel haat in het collectieve onbewuste

Wees niet verbaasd als dit de rotzooi is waar mijn collega's dol op zijn

Schud de gevestigde orde op

Om ons verdriet te vergeten snijden we melancholie met adrenaline

Door op koers te blijven ondanks enorme crises, eindigen sommigen trieste wrakken

Wanneer het leven aanvoelt als versplinterende kasseien op je voorruit

We vertrekken gebroken, maar te veel zijn achtergelaten

Ze hielden hun hoofd naar beneden, vraag je je af waarom we het oneens zijn?

Misschien geloofden we in jouw waarden en toen vielen we van bovenaf

Aangezien het meest trieste van onze tegenslagen u minder treft dan uw tickets

euro's

Want onze glimlach viel één voor één als onze broers

Want we schreeuwen om hulp en niemand gaat iets doen

Omdat we niet in onze eentje met haat zijn geboren

Want de staat is doof en sluit ons op als we hetzelfde doen

Omdat de vaas overloopt en omdat we de beker drinken

Omdat we verdrietig zijn en we sterven in stilte achter onze schelpen

Lange en kronkelige weg, op de rand van risico en gemarteld

Vaak op een helling, off-road of op omheinde paden

Op hun ijsschotsen lijden we onder de nieuwe hagel

Ze noemen ons slechte zaden, kortom de jeugd sterft

In totale onverschilligheid, 200 op verkeersdrempels

Ondanks de muur die op ons wacht want om te vertragen denk ik dat het te laat is

Babylon alleen de machtige roem

Terwijl we sterven van deze hartverscheurende pijn

Dat maakt dat je je maag wilt splijten

Dus we verdoven onszelf, de high kalmeert ons

Natuurlijk willen we graag stijgen, maar jouw wereld brengt ons naar beneden

Welkom in het hart van de malaise, gecreëerd door jouw rit

Bevroren, de vrede stierf, haar lijk gevonden onder de sneeuw

Hier is de woede plechtig, het houdt ons in leven

Sociale genocide in onze landen en in onze steden hier

Knopen in de maag ademen we hijgend in

We willen graag uit de coma, begrijpen waarom we zoveel lijden

Misschien geloofden we in jouw waarden en toen vielen we van bovenaf

Aangezien het meest trieste van onze tegenslagen u minder treft dan uw tickets

euro's

Want onze glimlach viel één voor één als onze broers

Want we schreeuwen om hulp en niemand gaat iets doen

Omdat we niet in onze eentje met haat zijn geboren

Want de staat is doof en sluit ons op als we hetzelfde doen

Omdat de vaas overloopt en omdat we de beker drinken

Omdat we verdrietig zijn en we sterven in stilte achter onze schelpen

Lange en bochtige weg, gemarteld en op het randje van risico

Soms vernietigd onder de lawine van opportunisten

Ingehaald in deze race waar iedereen dope is

Mij, het kan me geen fuck schelen, ik zie de wereld aan de lage kant zitten

Drink in de hand, thuis aantekeningen maken!

Drinken op de gezondheid van de homies en de dapperen die rennen in de naam van ons

Het idee dat alles kan veranderen, we kunnen er niet omheen

De strijd gaat eeuwenlang door voor ons en in de naam van de doden

Vroegrijpe soldaten, we hebben hobbels genomen sinds we kinderen waren

Gedevalueerd omdat ze het sap graag aan de bast beoordelen

Levend gevild, te veel faya, kinderen van de brand

Vergeet niet dat het heden slechts het resultaat is van het verleden

Ze zouden ons geheugenverlies maken, leugens katapulteren ons

Hey jij die ons catalogiseert, beetje pissig, ongeschoold

Denk je dat je de wereld begrijpt door alleen maar naar de 8 p.m. te kijken?

Of ken je het verhaal door alleen de winnaarshoek te lezen?

Misschien geloofden we in jouw waarden en toen vielen we van bovenaf

Aangezien het meest trieste van onze tegenslagen u minder treft dan uw tickets

euro's

Want onze glimlach viel één voor één als onze broers

Want we schreeuwen om hulp en niemand gaat iets doen

Omdat we niet in onze eentje met haat zijn geboren

Want de staat is doof en sluit ons op als we hetzelfde doen

Omdat de vaas overloopt en omdat we de beker drinken

Omdat we verdrietig zijn en we sterven in stilte achter onze schelpen

De jeugd sterft (de jeugd sterft)

In stilte (stilte), voor je ogen (je ogen)

De jeugd sterft (de jeugd sterft)

In stilte (stilte), voor je ogen (je ogen)

De jeugd sterft (de jeugd sterft)

In stilte (in stilte), voor je ogen (je ogen)

De jeugd sterft (de jeugd sterft)

In stilte (stilte)...