Au milieu du chaos - Keny Arkana

Myriades de vies, tous on s’embarque

Tout ce qui est en haut, tout est en bas

Tout est unique, tout est semblable

Tout ce qui arrive, un jour s’en va

Tout est subtil, tout est grand, j’crois

Qu’on devrait voir comme les anges voient

Parole en bois;

du mal à croire en toi,

En tout ce que les gens croient

Tous les endroits contaminés

Par la maladie de l’intérêt, du biff et bizness

Milliards de peurs, aucune compatirait,

C’est l'égoïsme, et même lui est fait de tristesse

La place de l’Homme dans l’ordre des choses,

C’est en soi qu’on délie le mystère,

Fuck le système,

Camarade, on ira pas au bûcher sans être de ceux qui s’taisent

Des coeurs brûlants comme des p’tites braises

Constatent que c’est Babylone qui stresse

Des millions de tours de Babel s’agitent,

Pendant qu’en scred, on pirate leurs disquettes

On a la puissance de la Terre Mère

L’audace de leur dire d’aller se faire mettre

Le nombre et la Force, le sage Héritage,

Une Flamme et un coeur Universel

Allez leur dire qu’on est plus grand debout

Que l’instinct de vie est plus fort que tout

Plus fort que le doute, on ne change pas d’route

On écoute car Dieu parle à l’intérieur de nous

Barreaux en fer dans un gant de velours

Prison dorée sans un plan de secours

Au milieu des secousses, on avance sur un fil

Du maquis à la ville, là où tout le monde se pousse

Résister contre, avancer pour,

Insurgés, voici le grand Retour

Le Grand Retour à la Terre,

et grâce à Dieu, c’est vers le Ciel en nous-mêmes que l’on se tourne

Débranchés de vos doctrines,

Où la masse crève pour que les autres brillent

Toujours les mêmes que l’on opprime

Prêt à mourir pour passer sur l’autre rive

Ici bas on s’attend au pire, vision oblique, on brise le schéma des années

Les fils de Satan ont pris la planète au prix de la peur mais la Vie est vouée

à gagner

A l’intérieur de chacun, c’est un gosse qui hurle de chagrin

J'écoute Dieu pas les chapelains, sur Terre Mère, ses villes et ses patelins

Nique les traîtres et les baltringues

Babylone shit et ses gardiens

Conscients et à bout de nerfs, on est tarpin

Depuis l'époque où ça zonait à plein

Dehors, où les grands nous disaient «le monde t’appartient»

Vices et baratins, vies à baltaquins

Ruines en apparté, magie d’Aladin

Barreaux de papier, graviers ou gratin

Cages en or plaqué, clapets à lapins

Sueur gravée par ce qui ya à atteindre

Dis-moi, la vie à quoi ça tient?

Camarade, remercie chaque matin

Chaque jour, comme une nouvelle toile à peindre

Même si demain le pire est à craindre

Evite la peur, évite-la bien

C’est la guerre des esprits, la guerres des Sapiens

Qui ne se résout qu'à l’intérieur de chacun

Qui sera prêt à assumer d’avoir défendu de son âme,

De nobles principes de vie, à l’heure où on écrit son drame,

Qui sera prêt à être en paix, même au milieu du chaos?

Qui gardera une main ouverte malgré un poing levé bien haut?

Ontelbare levens, we zijn allemaal aan boord

Alles omhoog, alles omlaag

Alles is uniek, alles is vergelijkbaar

Alles wat er gebeurt, gaat op een dag voorbij

Alles is subtiel, alles is geweldig, geloof ik

Dat we zouden moeten zien zoals de engelen zien

houten vloer;

moeilijk om in je te geloven,

In alles wat mensen geloven

Alle besmette plaatsen

Door de ziekte van belang, van de biff en bizness

Miljarden angsten, niemand zou sympathiseren,

Het is egoïsme, en zelfs hij is gemaakt van verdriet

De plaats van de mens in de orde der dingen,

In jezelf ontrafel je het mysterie,

Fuck het systeem,

Kameraad, we gaan niet naar de brandstapel zonder bij degenen te zijn die zwijgen

Brandende harten als kleine sintels

Besef dat het Babylon is dat de nadruk legt

Miljoenen torens van Babel bewegen,

Terwijl we in scre zijn, hacken we hun diskettes

We hebben de kracht van Moeder Aarde

Het lef om te zeggen dat ze oprotten

Getallen en kracht, de wijze erfenis,

Eén Vlam en één Universeel Hart

Ga ze vertellen dat we rechtop staan

Dat het levensinstinct sterker is dan wat dan ook

Sterker dan twijfel, we veranderen niet van koers

We luisteren omdat God in ons spreekt

IJzeren staven in een fluwelen handschoen

Gouden gevangenis zonder back-upplan

In het midden van de trillingen lopen we op een draad

Van de maquis tot de stad, waar iedereen pusht

Zich verzetten tegen, opkomen voor,

Opstandelingen, hier komt de grote terugkeer

De grote terugkeer naar de aarde,

en God zij dank is het naar de Hemel in onszelf dat we ons wenden

Losgekoppeld van uw doctrines,

Waar de massa sterft om anderen te laten schitteren

Altijd dezelfde die we onderdrukken

Klaar om te sterven om over te steken naar de andere kant

Hieronder verwachten we het slechtste, schuine zicht, we doorbreken het patroon van de jaren

Satans zonen namen de planeet ten koste van angst, maar het leven is gedoemd

winnen

Binnenin iedereen is een kind dat schreeuwt van verdriet

Ik luister naar God, niet de aalmoezeniers, op Moeder Aarde, haar steden en haar dorpen

Fuck de verraders en de baltringues

Babylon shit en haar voogden

Bewust en aan het einde van onze ketting zijn we tarpin

Sinds de tijd dat het volledig in zones onderging

Buiten waar de groten ons vertelden "de wereld is van jou"

Ondeugden en bullshit, baldakijn leeft

Appartementruïnes, magie van Aladdin

Stukjes papier, grind of gratin

Vergulde kooien, konijnenvinnen

Zweet geëtst door wat er te bereiken is

Vertel me, waar is het leven voor?

Kameraad, bedank elke ochtend

Elke dag als een nieuw canvas om te schilderen

Zelfs als morgen het ergste is om bang te zijn

Vermijd de angst, vermijd het goed

Het is de oorlog van de geesten, de oorlog van de Sapiens

Die alleen binnen elk oplost

Wie zal bereid zijn aan te nemen dat hij met zijn ziel heeft verdedigd,

Edele levensprincipes, zoals men zijn drama schrijft,

Wie zal er klaar zijn om vrede te hebben, zelfs te midden van chaos?

Wie houdt een open hand ondanks een opgeheven vuist?