Колечко обручальное - Катя Огонёк

Я у парохода стояла нарядная,

Уезжал залётка в чужие края:

«Вот тебе колечко, носи, ненаглядная,

Помни обо мне, золотая моя!»

Мне бывало всяко, то горько, то солоно,

Годы пролетали, а я всё ждала.

Был его подарок из чистого золота,

Но, видать, любовь, золотой не была.

Ой, колечко обручальное —

Золотинка на руке.

Ой, любовь моя печальная,

Как слезинка на щеке.

В доме у соседей шампанское пенится,

Ну, а я слезами встречаю зарю.

Вся округа знает, что скоро он женится,

Но не знает, что я ему подарю.

Я своё колечко достану из чарочки

Поднесу на блюдце жене молодой

Будет мой залётка об этом подарочке

Вспоминать до свадьбы своей золотой.

Ik stond slim bij de stoomboot,

De zaletka vertrok naar het buitenland:

"Hier is een ring voor jou, draag hem, lieverd,

Onthoud mij, mijn gouden!

Ik heb alles meegemaakt, soms bitter, soms zout,

De jaren vlogen voorbij en ik bleef wachten.

Was zijn geschenk van puur goud,

Maar zie je, liefde was niet goud.

Oh, verlovingsring

Gouden op de hand.

Oh mijn droevige liefde

Als een traan op je wang.

In het huis van de buren schuimt champagne,

Nou, ik ontmoet de dageraad met tranen.

De hele buurt weet dat hij binnenkort gaat trouwen,

Maar hij weet niet wat ik hem zal geven.

Ik zal mijn ring uit het glas halen

Ik zal het op een schoteltje naar mijn jonge vrouw brengen

Daar komt mijn briefje over dit cadeau

Onthoud voor je gouden bruiloft.