Střepy - Karel Kryl

1. V ulici leží stín spuštěný z vesmíru

Spadaly do hlubin figurky z papíru

Jednoho dne tě omrzí vše, čím jsi dosud žil

Zbudou ti oči pro slzy a střepy z rozbitého zrcadla snů

2. Koukáš se na lidi, všechno se propadlo

Tvé oči uvidí odporné divadlo

Všechno je nějak jinačí, svou kůži vyměníš

A zjistíš, že ti nestačí jen střepy z rozbitého zrcadla snů

Ref: Broukáš si pomalu tesklivou melodii

Když bloumáš ulicí, cítíš se sám

Vyčteš si z křišťálu těžkou melancholii

Říkáš si: měsíci, jsi starý krám!

3. Městem se míhají opilá zrcátka

Oči ti říkají: lidi jsou zvířátka

Pohled ti halí temný stín, jsi nějak rozladěn

Tvůj nepochopitelný spleen jsou střepy z rozbitého zrcadla snů

1. In de straat ligt een schaduw gelanceerd vanuit de ruimte

Papieren figuren vielen in de diepte

Op een dag zul je moe zijn van alles wat je tot nu toe hebt geleefd

Je blijft achter met ogen voor tranen en scherven van de gebroken spiegel van dromen

2. Je kijkt naar mensen, alles is mislukt

Je ogen zullen een walgelijk theater zien

Alles is anders, je verandert je huid

En je zult merken dat scherven van een gebroken droomspiegel niet genoeg voor je zijn

Ref: Je neuriet langzaam een ​​droevig lied

Als je over straat dwaalt, voel je je alleen

Je zult ernstige melancholie ervaren van het kristal

Je zegt: maan, je bent een oude winkel!

3. Dronken spiegels flikkeren door de stad

Je ogen vertellen je: mensen zijn dieren

Je blik wordt verduisterd door een donkere schaduw, je bent een beetje vals

Je onbegrijpelijke milt zijn scherven van een gebroken droomspiegel