Karavana mraků - Karel Kryl

Slunce je zlatou skobou na vobloze přibitý

Pod sluncem sedlo kožený

Pod sedlem kůň, pod koněm moje boty rozbitý

A starý ruce sedřený

Refrén: Dopředu jít s tou karavanou mraků

Schovat svou pleš pod stetson děravý

[: jen kousek jít, jen chvíli, do soumraku

Až tam, kde svítí město, město bělavý.

:]

Vítr si tiše hvízdá po silnici spálený

V tom městě nikdo nezdraví

Šerif i soudce — gangsteři, voba řádně zvolený

A lidi strachem nezdravý

Sto cizejch zabíječů s pistolema skotačí

A zákon džungle panuje

Provazník plete smyčky, hrobař kopat nestačí

A truhlář rakve hobluje

Refrén: V městě je řád a pro každého práce

Buď ještě rád, když huba voněmí

[: může tě hřát, že nejsi na voprátce

Nebo že neležíš pár inchů pod zemí.

:]

Slunce je zlatou skobou na vobloze přibitý

Pod sluncem sedlo kožený

Pod sedlem kůň, pod koněm moje nohy rozbitý

A starý ruce sedřený

Refrén: Pryč odtud jít s tou karavanou mraků

Kde tichej dům a pušky rezaví

[: orat a sít od rána do soumraku

A nechat zapomenout srdce bolavý.

:]

De zon wordt genageld door een gouden nietje in de lucht

Leren zadel onder de zon

Onder het zadel een paard, onder het paard mijn schoenen kapot

En oude handen gebald

Koor: Ga je gang met die karavaan van wolken

Verberg je kale plek onder stetson leaky

[: slechts een korte wandeling, een moment, tot de schemering

Tot de stad straalt, de stad wittig.

:]

De wind fluit zachtjes over de verbrande weg

Niemand zal groeten in die stad

Sheriff en rechter - gangsters, keuze correct gekozen

En mensen zijn bang voor ongezond

Honderd buitenaardse moordenaars rollen met hun pistolen

En de wet van de jungle heerst

Het touw weeft lussen, de doodgraver graaft niet genoeg

En de timmerman is de kist aan het schaven

Koor: Er is orde in de stad en werk voor iedereen

Wees blij als de paddenstoel ruikt

[: kan je opwarmen dat je niet aan een strop zit

Of dat je niet een paar centimeter onder de grond ligt.

:]

De zon wordt genageld door een gouden nietje in de lucht

Leren zadel onder de zon

Onder het zadel een paard, onder het paard mijn benen gebroken

En oude handen gebald

Refrein: Ga weg met die karavaan van wolken

Waar een stil huis en geweren roesten

[: ploeg en zeef van 's morgens tot' s avonds

En laten we het zere hart vergeten.

:]