Idyla - Karel Kryl

Má idyla je vylhaná jak Praha Karla Plicky

Lže požehnání pohana, byť znělo katolicky

Tma v ubikacích bojarů a mraky nad Žižkovem

A gauner vzdychá po jaru a vraždí ducha slovem

Rum do odlivky s valiem a dojati až k pláči

Jsme šťastni, když si nalijem, a jedno, kdo nám stáčí

Sbor ropuch zpívá rekviem, jsme s nimi na prameni

Ač se lží ještě nežijem, jsme s pravdou rozvedeni

Mijn idylle wordt gelokt als het Praag van Karel Plicky

Er ligt een heidense zegen, ook al klonk het katholiek

Duisternis in de kamers van boyars en wolken boven Zizkov

En de boef zucht in de lente en doodt de geest met het woord

Rum in de tuimelaar met vali en bewogen om te huilen

We zijn blij als ik mezelf inschenk, en wat maakt het uit

Een paddenkoor zingt een requiem, we zijn bij hen in de lente

Hoewel ik nog niet lieg, zijn we gescheiden