Blinded - John Miles

I remember things about it, hoping every day you’ll call.

This can’t be, I expected to see, I am human after all.

Can’t believe that you were fooling, always sounded so sincere,

I can’t look back, as a matter of fact, I’m still sad that you’re not here.

Someone scream, it’s a terrible dream, it’s all a big mistake.

Now I lost that thread deep inside of my head, it’s so hard to never break,

Hard to never break.

I was blinded, yes I was blinded

And the tender touch that said so much doesn’t need me now.

I was blinded, how I was blinded,

When I think about how far I’ve got to fall

It won’t help that I was blinded by it all.

Walked in with my eyes wide open, seeing what I want to see,

And I’m not so strong so I did it all wrong, now the one that hurts is me.

Can I learn to live without you, someone better tell me how.

It’s understood, we were always so good, but it doesn’t help me now.

Every one’s there all pretending to care with a different point of view,

If a love’s that real, then they’ll know how it feels, and there’s nothing I can do,

Nothing I can do.

I was blinded, yes I was blinded

And the tender touch that said so much doesn’t need me now.

I was blinded, how I was blinded,

When I think about how far I’ve got to fall

It won’t help that I was blinded by it all.

Every one’s there all pretending to care with a different point of view,

If a love’s that real, they’ll know how it feels, and there’s nothing I can do,

Nothing I can do.

I was blinded, yes I was blinded

And the tender touch that said so much doesn’t need me now.

I was blinded, how I was blinded,

When I think about how far I’ve got to fall

It won’t help that I was blinded by it all.

I was blinded, yes I was blinded

And the tender touch that said so much doesn’t need me now.

I was blinded, how I was blinded,

When I think about how far I’ve got to fall

It won’t help that I was blinded by it all.

Ik herinner me er dingen van, in de hoop dat je elke dag belt.

Dit kan niet, verwacht ik te zien, ik ben tenslotte een mens.

Ik kan niet geloven dat je voor de gek hield, klonk altijd zo oprecht,

Ik kan niet terugkijken, eigenlijk vind ik het nog steeds jammer dat je er niet bent.

Iemand schreeuwt, het is een vreselijke droom, het is allemaal een grote fout.

Nu ben ik die draad diep in mijn hoofd kwijtgeraakt, het is zo moeilijk om nooit te breken,

Moeilijk om nooit te breken.

Ik was verblind, ja ik was verblind

En de tedere aanraking die zoveel zei, heeft me nu niet nodig.

Ik was verblind, hoe ik was verblind,

Als ik nadenk over hoe ver ik moet vallen

Het helpt niet dat ik erdoor verblind was.

Kwam binnen met mijn ogen wijd open, ziend wat ik wil zien,

En ik ben niet zo sterk, dus ik deed het helemaal verkeerd, nu ben ik degene die pijn doet.

Kan ik leren leven zonder jou, iemand kan me maar beter vertellen hoe.

Het is duidelijk dat we altijd zo goed waren, maar het helpt me nu niet.

Iedereen is daar en doet alsof ze om een ​​ander standpunt geven,

Als een liefde zo echt is, dan zullen ze weten hoe het voelt, en ik kan er niets aan doen,

Niets dat ik kan doen.

Ik was verblind, ja ik was verblind

En de tedere aanraking die zoveel zei, heeft me nu niet nodig.

Ik was verblind, hoe ik was verblind,

Als ik nadenk over hoe ver ik moet vallen

Het helpt niet dat ik erdoor verblind was.

Iedereen is daar en doet alsof ze om een ​​ander standpunt geven,

Als een liefde zo echt is, zullen ze weten hoe het voelt, en er is niets dat ik kan doen,

Niets dat ik kan doen.

Ik was verblind, ja ik was verblind

En de tedere aanraking die zoveel zei, heeft me nu niet nodig.

Ik was verblind, hoe ik was verblind,

Als ik nadenk over hoe ver ik moet vallen

Het helpt niet dat ik erdoor verblind was.

Ik was verblind, ja ik was verblind

En de tedere aanraking die zoveel zei, heeft me nu niet nodig.

Ik was verblind, hoe ik was verblind,

Als ik nadenk over hoe ver ik moet vallen

Het helpt niet dat ik erdoor verblind was.