Jackrabbits - Joanna Newsom

I was tired of being drunk

My face cracked like a joke

So I swung through here like a brace of jackrabbits

With their necks all broke

I stumbled at the door with my boot

And I knocked against the jamb

And I scrabbled at your chest like a mute

With my fists of ham

Trying to tell you that I am

Telling you I can

I can love you again

Love you again

I’m squinting towards the East

My faith makes me a dope

But you can take my hand in the darkness, darling

Like a length of rope

I shaped up overnight, you know

The day after she died

When I saw my heart, and I tell you, darling

It was open wide

What with telling you I am

Telling you I can

I can love you again

Love you again

And it can have no bounds, you know

It can have no end

You can take my hand in the darkness, darling

When you need a friend

And it can change in shape or form

But never change in size

Well, the water, it runs deep, my darling

Where it don’t run wide

The feather of a hawk was bound

Bound around my neck

A poultice made of fig

The eager little vultures pecked

And the verse I read in jest

In Matthew spoke to me

Said, there’s a flame that moves like a low-down pest

That says, «you will be free»

Only tell me that I can

Tell me that I can

I can love you again

Love you again

Love you again

Love you again

Love you again

Love you again

Love you again

Love you again

Love you again

Love you again

Love you again

Love you

Ik was het zat om dronken te zijn

Mijn gezicht barstte als een grap

Dus ik zwaaide hier door als een beugel van jackrabbits

Met hun nekken allemaal gebroken

Ik strompelde naar de deur met mijn laars

En ik klopte tegen de deurpost

En ik krabbelde op je borst als een stomme

Met mijn vuisten ham

Ik probeer je te vertellen dat ik dat ben

Ik zeg je dat ik het kan

Ik kan weer van je houden

Ik hou weer van je

Ik tuur naar het Oosten

Mijn geloof maakt me een dope

Maar je kunt mijn hand in de duisternis nemen, schat

Zoals een stuk touw

Ik vormde van de ene op de andere dag, weet je?

De dag nadat ze stierf

Toen ik mijn hart zag, en ik zeg het je, schat

Het stond wijd open

Wat als ik je vertel dat ik dat ben?

Ik zeg je dat ik het kan

Ik kan weer van je houden

Ik hou weer van je

En het kan geen grenzen hebben, weet je

Het kan geen einde hebben

Je kunt mijn hand in de duisternis nemen, schat

Wanneer je een vriend nodig hebt

En het kan van vorm of vorm veranderen

Maar verander nooit van maat

Nou, het water, het loopt diep, mijn schat

Waar het niet breed loopt

De veer van een havik was gebonden

Gebonden om mijn nek

Een kompres gemaakt van vijgen

De gretige kleine gieren pikten

En het vers dat ik voor de grap las

In Matthew sprak met me

Zei, er is een vlam die beweegt als een plaagdier?

Dat zegt: "je zult vrij zijn"

Vertel me alleen dat ik het kan

Zeg me dat ik het kan

Ik kan weer van je houden

Ik hou weer van je

Ik hou weer van je

Ik hou weer van je

Ik hou weer van je

Ik hou weer van je

Ik hou weer van je

Ik hou weer van je

Ik hou weer van je

Ik hou weer van je

Ik hou weer van je

Houd van je