On Ne Voit Pas Le Temps Passer - Isabelle Aubret

On se marie tt vingt ans et l’on n’attend pas des annes

Pour faire trois ou quatre enfants qui vous occupent vos journes

Entre les courses la vaisselle, entre mnage et djeuner

Le monde peut battre de l’aile, on n’a pas le temps d’y penser

Faut-il pleurer, faut-il en rire?

Fait-elle envie ou bien piti?

Je n’ai pas le cњur le dire, on ne voit pas le temps passer

Une odeur de caf qui fume et voil tout son univers

Les enfants jouent, le mari fume, les jours s’coulent l’envers

peine voit-on ses enfants natre qu’il faut dj les embrasser

Et l’on n’tend plus aux fentres qu’une jeunesse repasser

Faut-il pleurer, faut-il en rire?

Fait-elle envie ou bien piti?

Je n’ai pas le cњur le dire, on ne voit pas le temps passer

Elle n’a vu dans les dimanches qu’un costume frais repass

Quelques fleurs ou bien quelques branches dcorant la salle manger

Quand toute une vie se rsume en millions de pas drisoires

Prise comme marteau et enclume, entre une table et une armoire

Faut-il pleurer, faut-il en rire?

Fait-elle envie ou bien piti?

Je n’ai pas le cњur le dire, on ne voit pas le temps passer.

Je trouwt op je twintigste en je wacht geen jaren

Om drie of vier kinderen te maken die je dagen in beslag nemen

Tussen de afwas, tussen de schoonmaak en de lunch

De wereld kan ploeteren, we hebben geen tijd om erover na te denken

Moeten we huilen, moeten we lachen?

Is ze jaloers of medelijdend?

Ik heb het hart niet om het te zeggen, we zien de tijd niet voorbijgaan

Een geur van koffie die rookt en zijn hele universum versluiert

De kinderen spelen, de man rookt, de dagen gaan achteruit

we zien nauwelijks dat onze kinderen worden geboren dat we ze nu al moeten omarmen

En we verzorgen alleen de ramen voor een jongere om te strijken

Moeten we huilen, moeten we lachen?

Is ze jaloers of medelijdend?

Ik heb het hart niet om het te zeggen, we zien de tijd niet voorbijgaan

Ze zag alleen op zondag een fris gestreken pak

Een paar bloemen of een paar takken die de eetkamer versieren

Wanneer een heel leven wordt samengevat in miljoenen belachelijke stappen

Genomen als een hamer en aambeeld, tussen een tafel en een kast

Moeten we huilen, moeten we lachen?

Is ze jaloers of medelijdend?

Ik heb het hart niet om het te zeggen, je ziet de tijd niet verstrijken.