Je ne sais pas - Isabelle Aubret

Je ne sais pas pourquoi la pluie

Quitte là-haut ses oripeaux

Que sont les lourds nuages gris

Pour se coucher sur nos coteaux

Je ne sais pas pourquoi le vent

S’amuse dans les matins clairs

A colporter les rires d’enfants

Carillons frêles de l’hiver

Je ne sais rien de tout cela

Mais je sais que je t’aime encor

Je ne sais pas pourquoi la route

Qui me pousse vers la cité

A l’odeur froide des déroutes

De peuplier en peuplier

Je ne sais pas pourquoi le voile

Du brouillard glacé qui m’escorte

Me fait penser aux cathédrales

Où l’on prie pour les amours mortes

Je ne sais rien de tout cela

Mais je sais que je t’aime encor

Je ne sais pas pourquoi la ville

M’ouvre ses remparts de faubourgs

Pour me laisser glisser fragile

Sous la pluie parmi ses amours

Je ne sais pas pourquoi ces gens

Pour mieux célébrer ma défaite

Pour mieux suivre l’enterrement

Ont le nez collé aux fenêtres

Je ne sais rien de tout cela

Mais je sais que je t’aime encor

Je ne sais pas pourquoi ces rues

S’ouvrent devant moi une à une

Vierges et froides froides et nues

Rien que mes pas et pas de lune

Je ne sais pas pourquoi la nuit

Jouant de moi comme guitare

M’a forcé à venir ici

Pour pleurer devant cette gare

Je ne sais rien de tout cela

Mais je sais que je t’aime encor

Je ne sais pas à quelle heure part

Ce triste train pour Amsterdam

Qu’un couple doit prendre ce soir

Un couple dont tu es la femme

Et je ne sais pas pour quel port

Part d’Amsterdam ce grand navire

Qui brise mon cœur et mon corps

Notre amour et mon avenir

Je ne sais rien de tout cela

Mais je sais que je t’aime encor

Mais je sais que je t’aime encor

Ik weet niet waarom de regen

Laat je klatergoud daar boven

Wat zijn zware grijze wolken

Om op onze hellingen te liggen

Ik weet niet waarom de wind

Veel plezier op de heldere ochtenden

Om het gelach van kinderen te ventileren

Frail klokkenspel van de winter

Ik weet hier niets van

Maar ik weet dat ik nog steeds van je hou

Ik weet niet waarom de weg

Wie duwt me richting de stad

Naar de koude geur van routes

Van populier tot populier

Ik weet niet waarom de sluier

IJsmist die me begeleidt

Doet me denken aan kathedralen

Waar we bidden voor dode liefdes

Ik weet hier niets van

Maar ik weet dat ik nog steeds van je hou

Ik weet niet waarom de stad

Opent voor mij zijn wallen van buitenwijken

Om me kwetsbaar te laten uitglijden

In de regen tussen haar liefdes

Ik weet niet waarom deze mensen

Om mijn nederlaag beter te vieren

Om de begrafenis beter te kunnen volgen

Hebben hun neuzen aan de ramen geplakt

Ik weet hier niets van

Maar ik weet dat ik nog steeds van je hou

Ik weet niet waarom deze straten

Open een voor een voor mij

Maagd en koud koud en naakt

Alleen mijn stappen en geen maan

Ik weet niet waarom 's nachts

Me spelen als gitaar

Dwong me om hier te komen

Om te huilen voor dit station

Ik weet hier niets van

Maar ik weet dat ik nog steeds van je hou

Ik weet niet hoe laat het is

Die trieste trein naar Amsterdam

Dat moet een stel vanavond nemen

Een paar waarvan jij de vrouw bent

En ik weet niet voor welke poort

Vertrek uit Amsterdam dit geweldige schip

Dat breekt mijn hart en mijn lichaam

Onze liefde en mijn toekomst

Ik weet hier niets van

Maar ik weet dat ik nog steeds van je hou

Maar ik weet dat ik nog steeds van je hou