Svetlana et Maïakovski - Georgio

Et j’aimerais vraiment vous faire voir qu’aucun jour se ressemble

Chaque nuit a ses histoires d’amour et de sang

Sa p’tite gueule dans le miroir a de la tristesse à revendre

Elle ira voler leur grimoire, les arcs-en-ciel et les anges

Il pleut des larmes, des lames, des âmes perdues dans les cieux

Et cette femme a des airs de tortures pour les plus vicieux

Bienvenue dans les flammes de Pigalle, les nuits obscures

La face cachée d’la ville des amoureux

Elle danse comme Salomé dans la Bible, elle fait tourner la tête

J’croise les yeux ivres de ces hommes, Paris est une fête

Svetlana contacte ses amis, ment sa vie sur Internet

La princesse de la toundra n’est qu’une pute à Paris

Elle se cache pour pleurer, en séchant ses yeux elle comprit

Qu’elle essuyait ses rêves, qu’ici, c’est la guerre froide sans trêve

Au p’tit matin, retour dans la chambre de bonne

Avec une odeur qui hante les morts, et la froideur du mac qui cogne

Et quand tu dors

Ressens-tu le vent du Nord?

Je sais qu’il fait froid dehors

Mais réponds moi, es-tu morte?

Es-tu morte?

Es tu morte de peur par leur faute

Le matin se lève, tu as fini

Et tu mords, et tu mords les autres

Elle se rase la tête pour son côté féministe

Les mecs ne voient rien sur la rivière du Kama

Elle était irrésistible

La déprime a griffé son corps qu’elle expose sur l’trottoir

Ses yeux imbibés d’alcool nous raconte ses cauchemars

Mais de toute façon, qu’est c’qu’on s’en fout que la Terre tourne pas rond?

Est-ce que nous on tend la main?

Nan mais toute façon

Qu’est ce qu’on s’en fout d’aider son voisin

Svetlana est solitaire et c’est bien mieux comme ça

C’est l’feu dans sa tête quand elle fait les cent pas

Elle repense à hier, à ses parents qu’elle ne r’verra sans doute jamais

Aux enfants du village qui lui couraient après

À minuit et d’mi elle travaille, qu’il vente ou qu’il neige

Le ciel pollué garde les étoiles pour lui elle n’a pas d’privilège

Et elle s’invente rockstar ou amour perdu de florilège

Jusqu'à c’qu’un client bâtard, lui manque de politesse

Obligée d’simuler, qu’elle aime l'étranger allongé dans son lit

Ses pensées récitent, des poèmes de Maïakovski

Tu vois comme quoi on peut s'évader d’différentes façons

Lui il baise, elle elle pense

Le corps gelé et le souffle glaçon

Et quand tu dors

Ressens-tu le vent du Nord?

Je sais qu’il fait froid dehors

Mais réponds moi, es-tu morte?

Es-tu morte?

Es tu morte de peur par leur faute

Le matin se lève, tu as fini

Et tu mords, et tu mords les autres

En ik wil je heel graag laten zien dat geen dag hetzelfde is

Elke nacht heeft zijn verhalen over liefde en bloed

Zijn gezichtje in de spiegel heeft verdriet over

Ze steelt hun grimoire, de regenbogen en de engelen

Het regent tranen, messen, zielen verloren in de lucht

En deze vrouw ziet eruit als een marteling voor de meest gemene

Welkom bij de vlammen van Pigalle, donkere nachten

De verborgen kant van de stad van geliefden

Ze danst als Salome in de Bijbel, ze laat je hoofd tollen

Ik ontmoet de dronken ogen van deze mannen, Parijs is een feest

Svetlana neemt contact op met haar vrienden, liegt over haar leven op internet

De prinses van de toendra is gewoon een hoer in Parijs

Ze verstopt zich om te huilen, terwijl ze haar ogen droogt, realiseert ze zich

Dat ze haar dromen heeft weggevaagd, dat het hier de koude oorlog is zonder wapenstilstand

Vroeg in de ochtend, terug naar de kamer van de meid

Met een geur die de doden achtervolgt, en de kou van de pooier die klopt

En als je slaapt

Voel je de noordenwind?

Ik weet dat het buiten koud is

Maar antwoord me, ben je dood?

Ben je dood?

Ben je doodsbang door hun schuld?

Ochtendpauze, je bent klaar

En je bijt, en je bijt anderen

Ze scheert haar hoofd kaal voor haar feministische kant

De jongens zien niets op de Kama-rivier

Ze was onweerstaanbaar

Depressie heeft haar lichaam gekrast dat ze op het trottoir blootlegt

Zijn met alcohol doordrenkte ogen vertellen ons over zijn nachtmerries

Maar goed, wat maakt het uit of de aarde het bij het verkeerde eind heeft?

Bereiken we elkaar?

Nah maar toch

Wie geeft er om je buurman te helpen?

Svetlana is eenzaam en zo is het veel beter

Het is het vuur in haar hoofd als ze loopt

Ze denkt terug aan gisteren, aan haar ouders die ze waarschijnlijk nooit meer zal zien

Aan de kinderen van het dorp die hem achterna renden

Om anderhalf uur werkt ze, of het nu verkoopt of sneeuwt

De vervuilde lucht houdt de sterren voor zichzelf, hij heeft geen voorrecht

En ze bedenkt zichzelf rockstar of verloren liefde voor bloemlezing

Tot een bastaardklant mist hij beleefdheid

Verplicht te simuleren, dat ze houdt van de vreemdeling die in haar bed ligt

Zijn gedachten reciteren, gedichten van Majakovski

Je ziet hoe we op verschillende manieren kunnen ontsnappen

Hij neukt, denkt zij

Het bevroren lichaam en de ijspegeladem

En als je slaapt

Voel je de noordenwind?

Ik weet dat het buiten koud is

Maar antwoord me, ben je dood?

Ben je dood?

Ben je doodsbang door hun schuld?

Ochtendpauze, je bent klaar

En je bijt, en je bijt anderen