Voyous - Fauve, Georgio

Barre-toi !

Casse-toi j’t’ai dit, qu’est ce qu’il te faut de plus?

T’en as pas vu assez?

Et arrête de m’regarder comme ça

T’as rien écouté?

T’as rien compris?

Comment j’dois te l’dire pour que ça imprime?

Ecoute, pauvre conne:

J’suis pas quelqu’un de bien, j’suis pas une belle personne

J’suis une sale bête, une bouteille de gaz dans une cheminée

Et j’vais finir par te sauter au visage si tu t’approches trop

Comme ça a fait avec les autres

Mais tu sais pas d’quoi tu parles

J’ai essayé ça sert à rien on change pas, on change jamais

Et quand bien même de toute façon ici y’a pas de deuxième chance

On efface pas les ardoises

Me dit pas qu’t’es pas au courant, qu’t’as pas vu?

C’est imprimé partout dans les journaux

Sur les écrans, dans le regard des gens

C’est même écrit en grand sur les immeubles, la nuit

Quand les gens biens comme toi sont endormis

C’est marqué en rouge:

Tu nais comme ça, tu vis comme ça, tu canes comme ça

Seul à poil face à ton reflet avec ton dégoût de toi même

Ta culpabilité et ton désespoir comme seul témoin

Non crois moi, tu veux vraiment pas qu’j’aille plus loin

Parce qu’au mieux ça t’empêchera de dormir

Et au pire ça t’donnera envie de m’cracher à la gueule

Alors avant que j’me transforme encore une fois, pars en courant

Fuis-moi comme le choléra

Non j’ai braqué personne, planté personne, buté personne

Mais j’suis un voyou c’est comme ça qu’on dit tout simplement

J’ai fait des choses que j’regrette suffisamment

Suffisamment pour y penser tout l’temps

J’pourrais te donner un million de bonnes raisons

Pour qu’on m’attrape, qu’on m’casse les genoux et qu’on m’cloue au pilori

Et si un jour on vient m’chercher, j’résisterai pas

J’sortirai les mains sur la tête sans faire d’ennui

Mais avant qu'ça arrive j’voudrais qu’tu sache que j’ai compris

Que j’passe mes nuits entre cachetons et insomnies

Et que j’vais m’battre pour reconstruire un apprenti repenti

Et tant pis, si ça m’prend toute une vie

Pardon, que j’parle un peu moins fort?

Ah, on vous dérange en faite, merde…

Et ben si on t’dérange tu t’casses ou sinon tu fermes ta gueule

Tu regardes ton assiette et tu nous fous la paix 5 minutes

Le temps que j’termine, tu peux faire ça?

Qu’est-ce qu’il y a, ça t’gêne qu’on t’croise comme ça devant tout l’monde?

Ben ouais c’est chiant !

J’comprend mon gars

Mais dis toi que t’as d’la chance toi

Toi t’es né bien comme il faut, t’es solide, t’es cohérent

Tu mets personne mal à l’aise dans les restaurants

Tu dors bien sur tes deux oreilles

T’es un bon p’tit français, t’es beau, t’es bien

Comme un magazine de déco, comme une maison témoin

Ça n’t’arrive pas ces choses là, hein?

Tu vois absolument pas de quoi j’parle?

Et ben ouvre pas trop la porte de ton placard alors

Tu pourrais être surpris

Ça va t’faire tout drôle le soir où les choses

Que tu pensais avoir enfouies te font savoir

Qu’en fait, elles étaient là, juste là, planquées sous le tapis

Elles sortent une main puis t’plantent une seringue dans le pied

Avant de disparaître

Et alors là ça t’prend à la gorge, comme des odeurs d’ammoniac

Ça t’colle des sueurs froides, t’as les dents qui claquent

Mais non, j’me calme pas !

J’me calme pas, il sait pas c’que c’est lui !

Il sait pas c’que sait que d'être un crevard

D'être mal-foutu, d'être une crasse, un pantin

D'être le terrain où le bien et le mal s’affrontent

Il sait pas c’que c’est !

Non j’ai braqué personne, planté personne, buté personne

Mais j’suis un voyou c’est comme ça qu’on dit tout simplement

J’ai fait des choses que j’regrette suffisamment

Suffisamment pour y penser tout l’temps

J’pourrais te donner un million de bonnes raisons

Pour qu’on m’attrape, qu’on m’casse les genoux et qu’on m’cloue au pilori

Et si un jour on vient m’chercher, j’résisterai pas

J’sortirai les mains sur la tête sans faire d’ennui

Mais avant qu'ça arrive j’voudrais qu’tu sache que j’ai compris

Que j’passe mes nuits entre cachetons et insomnies

Et que j’vais m’battre pour reconstruire un apprenti repenti

Et tant pis, si ça m’prend toute une vie

Comment est-ce que tu peux penser qu’tu tiens à moi si moi même j’y tiens pas?

Pourquoi tu dis qu’tu m’aimes alors que moi même j’me déteste?

Pourquoi t’es là, pourquoi tu restes?

Comment est-ce que tu peux penser qu’tu tiens à moi si moi même j’y tiens pas?

Pourquoi tu dis qu’tu m’aimes alors que moi même j’me déteste?

Pourquoi t’es là, pourquoi tu restes?

Non pas ce soir, pas ce soir laisse-moi s’il-te-plait

Non j’veux pas y aller, j’veux pas rentrer, j’veux pas dormir

Mais surtout non j’veux pas parler

Ce soir j’veux juste hurler

J’ai besoin d’ouvrir les vannes, tu comprends, de tout lâcher

Comme un puceau qui ment, de hurler mes mots pesants

Avec ma voix d’adolescent qui a jamais mué

De hurler ma peur de l’abandon, ma recherche frénétique d’attention

Mon besoin d’reconnaissance en permanence, comme un chien des caresses

Mes tentatives désespérées d’me faire passer pour un mec que j’suis pas

Et que j’serai probablement jamais

De hurler mon absence de courage, ma cruauté, ma politesse maladive

Mon optimisme débile, mon zèle dangereux

Mes réflexes à la con, mes accès de colère

Ma culpabilité bidon, ma sexualité en vrac et mes fantasmes tordus

De hurler ma peur panique des autres, ma mesquinerie sournoise

Mes regrets, mes erreurs, mes névroses

Mes obsessions, mes méta-obsessions

Ma phobie de la douleur, de la perte, du suicide, de la dépression

Non j’ai braqué personne, planté personne, buté personne

Mais j’suis un voyou c’est comme ça qu’on dit tout simplement

J’ai fait des choses que j’regrette suffisamment

Suffisamment pour y penser tout l’temps

J’pourrais te donner un million de bonnes raisons

Pour qu’on m’attrape, qu’on m’casse les genoux et qu’on m’cloue au pilori

Et si un jour on vient m’chercher, j’résisterai pas

J’sortirai les mains sur la tête sans faire d’ennui

Mais avant qu'ça arrive j’voudrais qu’tu sache que j’ai compris

Que j’passe mes nuits entre cachetons et insomnies

Et que j’vais m’battre pour reconstruire un apprenti repenti

Et tant pis, si ça m’prend toute une vie

Ga weg !

Maak het uit, ik zei je toch, wat heb je nog meer nodig?

Heb je nog niet genoeg gezien?

En stop met zo naar me te kijken

Heb je ergens naar geluisterd?

Heb je iets begrepen?

Hoe moet ik het je vertellen zodat het wordt afgedrukt?

Luister, arme teef:

Ik ben geen goed mens, ik ben geen aardig mens

Ik ben een vies beest, een fles gas in een open haard

En ik zal uiteindelijk in je gezicht springen als je te dichtbij komt

Zoals het deed met anderen

Maar je weet niet waar je het over hebt

Ik heb het geprobeerd, het heeft geen zin, we veranderen niet, we veranderen nooit

En zelfs als het goed is hier is er geen tweede kans

Wij vegen de leien niet schoon

Vertel me niet dat je het niet weet, wat heb je niet gezien?

Het staat overal in de kranten

Op schermen, in de ogen van mensen

Het staat zelfs 's nachts groot op de gebouwen geschreven

Wanneer goede mensen zoals jij slapen

Het is gemarkeerd in het rood:

Je wordt zo geboren, je leeft zo, je wandelt zo

Alleen naakt voor je spiegelbeeld met je zelfhaat

Je schuldgevoel en je wanhoop als enige getuige

Nee geloof me, je wilt echt niet dat ik verder ga

Omdat het je op zijn best wakker houdt

En in het slechtste geval wil je in mijn gezicht spugen

Dus voordat ik weer transformeer, ren weg

Vlucht van mij als cholera

Nee, ik heb niemand beroofd, niemand geplant, niemand vermoord

Maar ik ben een misdadiger, dat is gewoon hoe ze zeggen

Ik heb dingen gedaan waar ik genoeg spijt van heb

Genoeg om er de hele tijd over na te denken

Ik zou je een miljoen goede redenen kunnen geven

Om betrapt te worden, breek mijn knieën en schandpaal mij

En als ze me op een dag komen zoeken, zal ik het niet weerstaan

Ik ga naar buiten met mijn handen op mijn hoofd zonder problemen te maken

Maar voordat dat gebeurt, wil ik dat je weet dat ik het begreep

Dat ik mijn nachten doorbreng tussen cachetons en slapeloosheid

En dat ik zal vechten om een ​​berouwvolle leerling weer op te bouwen

En jammer als het me een heel leven kost

Pardon, spreek ik wat zachter?

Ah, we vallen je echt lastig, verdomme...

En als we je lastig vallen, breek je of anders hou je je mond

Je kijkt naar je bord en laat ons 5 minuten alleen

Tegen de tijd dat ik klaar ben, kun je dat doen?

Wat is er, stoort het je dat we je zo ontmoeten in het bijzijn van iedereen?

Nou ja dat is balen!

Ik begrijp mijn man

Maar zeg tegen jezelf dat je geluk hebt

Je bent goed geboren, je bent solide, je bent consistent

Je maakt mensen ongemakkelijk in restaurants

Je slaapt lekker

Je bent een goede kleine Fransman, je bent knap, je bent goed

Als een decoratietijdschrift, als een modelhuis

Die dingen gebeuren je niet, hè?

Je ziet absoluut niet waar ik het over heb?

Nou, doe je kastdeur niet te veel open dan

Je zult misschien verrast zijn

Het zal jullie allemaal grappig maken de avond wanneer dingen

Dat je dacht dat je begraven was, laat het je weten

Dat ze daar in feite waren, daar, verborgen onder het tapijt

Ze steken een hand uit en steken dan een spuit in je voet

Voordat ik verdwijn

En dan grijpt het je bij de keel, als geuren van ammoniak

Je krijgt er het koude zweet van, je tanden klapperen

Maar nee, ik kalmeer niet!

Ik kalmeer niet, hij weet niet wat het is!

Hij weet niet wat het is om een ​​crevard te zijn

Verpest worden, vuil zijn, een marionet

Om de grond te zijn waar goed en kwaad botsen

Hij weet niet wat het is!

Nee, ik heb niemand beroofd, niemand geplant, niemand vermoord

Maar ik ben een misdadiger, dat is gewoon hoe ze zeggen

Ik heb dingen gedaan waar ik genoeg spijt van heb

Genoeg om er de hele tijd over na te denken

Ik zou je een miljoen goede redenen kunnen geven

Om betrapt te worden, breek mijn knieën en schandpaal mij

En als ze me op een dag komen zoeken, zal ik het niet weerstaan

Ik ga naar buiten met mijn handen op mijn hoofd zonder problemen te maken

Maar voordat dat gebeurt, wil ik dat je weet dat ik het begreep

Dat ik mijn nachten doorbreng tussen cachetons en slapeloosheid

En dat ik zal vechten om een ​​berouwvolle leerling weer op te bouwen

En jammer als het me een heel leven kost

Hoe kun je denken dat je om me geeft als ik er zelf niet om geef?

Waarom zeg je dat je van me houdt als ik mezelf haat?

Waarom ben je hier, waarom blijf je?

Hoe kun je denken dat je om me geeft als ik er zelf niet om geef?

Waarom zeg je dat je van me houdt als ik mezelf haat?

Waarom ben je hier, waarom blijf je?

Niet vanavond, niet vanavond laat me alsjeblieft

Nee ik wil niet gaan, ik wil niet naar huis, ik wil niet slapen

Maar vooral, nee, ik wil niet praten

Vanavond wil ik gewoon schreeuwen

Ik moet de sluizen openen, weet je, laat het allemaal gaan

Als een liegende maagd, die mijn zware woorden schreeuwt

Met mijn tienerstem die nooit is veranderd

Om mijn angst voor verlating te schreeuwen, mijn verwoede aandacht zoekend

Mijn constante behoefte aan erkenning, zoals een hond streelt

Mijn wanhopige pogingen om mezelf voor te doen als een man die ik niet ben

En dat zal ik waarschijnlijk nooit worden

Om mijn gebrek aan moed, mijn wreedheid, mijn ziekelijke beleefdheid te schreeuwen

Mijn stomme optimisme, mijn gevaarlijke ijver

Mijn stomme reflexen, mijn woedeaanvallen

Mijn valse schuldgevoelens, losse seksualiteit en verwrongen fantasieën

Om mijn paniekangst voor anderen te huilen, mijn sluwe kleinzieligheid

Mijn spijt, mijn fouten, mijn neuroses

Mijn obsessies, mijn meta-obsessies

Mijn fobie voor pijn, verlies, zelfmoord, depressie

Nee, ik heb niemand beroofd, niemand geplant, niemand vermoord

Maar ik ben een misdadiger, dat is gewoon hoe ze zeggen

Ik heb dingen gedaan waar ik genoeg spijt van heb

Genoeg om er de hele tijd over na te denken

Ik zou je een miljoen goede redenen kunnen geven

Om betrapt te worden, breek mijn knieën en schandpaal mij

En als ze me op een dag komen zoeken, zal ik het niet weerstaan

Ik ga naar buiten met mijn handen op mijn hoofd zonder problemen te maken

Maar voordat dat gebeurt, wil ik dat je weet dat ik het begreep

Dat ik mijn nachten doorbreng tussen cachetons en slapeloosheid

En dat ik zal vechten om een ​​berouwvolle leerling weer op te bouwen

En jammer als het me een heel leven kost