À quoi bon courir ? - Georgio

Des croix nazis ont recouvert le cimetière

J’ai croisé un punk, sur sa veste un patch no religion

Le temps d’un regard, nous étions devenu frères

Affaiblis, complices d’incompréhensions

Nos chaussures en cuir marchaient à l’unisson vers une rivière où s'écoulent

les clichés d’un retraité qui rêve plus

D’un putain d’printemps, sans floraison

On avait honte, puis il m’a d’mandé si je croyais en Dieu, je lui ai

Dit: «Je n’sais pas.»

D’une voix confuse, il m’a dit:

«Si tu pensais être seul, maintenant on est deux.»

Pourquoi?

Pourquoi tant de violence entre nous?

On n’veut pas, ou plutôt on n’veut plus devenir quelqu’un

On s’sent bien entre chiens et loups

À quoi bon courir?

À quoi bon courir si c’est pour courir à sa perte?

À quoi bon courir?

À quoi bon courir si c’est pour courir à sa perte?

À quoi bon courir?

À quoi bon courir si c’est pour courir à sa perte?

À quoi bon courir?

À quoi bon courir si c’est pour courir à sa perte?

Eh, qui a encore de l’amour pour son prochain?

Cette fille dans l'église, ses convictions écrites sur ses beaux seins?

Ce putain de flic qui lui crache à la gueule?

Ou ce jeune qui filme parce que les likes, c’est trop bien?

Nous, nous marchions comme si nos vies en dépendaient

Donnant de l'épaisseur à nos ombres

Il était midi, on enviait

Tous ces hommes qui marchaient les yeux plissés et l’regard abîmé par l’soleil,

qui parlaient en chiffres et en calculs au téléphone

Ces enfants souriants qui devaient rentrer pour la première fois tout seul de

l'école

Et ces femmes d’un pas pressé qui savaient que l’argent ne poussaient pas sur

les arbres

On les enviait, nous aussi on aurait voulu être insensibles

Pourquoi?

Pourquoi tant de violence entre nous?

On n’veut pas, ou plutôt on n’veut plus devenir quelqu’un

On s’sent bien entre chiens et loups

À quoi bon sourire?

À quoi bon sourire si c’est pour sourire à des traîtres?

À quoi bon sourire?

À quoi bon sourire si c’est pour sourire à des traîtres?

À quoi bon sourire?

À quoi bon sourire si c’est pour sourire à des traîtres?

À quoi bon sourire?

À quoi bon sourire si c’est pour sourire à des traîtres?

À minuit et demi, au claire de lune, j’repense à la veille

Posé à la fenêtre, le vent qui frappe mon corps torse nu

J’ai plus le cœur à la fête

Et tous ces chiffres qui nous désolidarisent

Des âmes vengeresses, et des yeux ravagés n’auront pas ma tendresse

Et mes flows saccadés, mon désir du soleil et l’envie d’avancer

Pourquoi?

Pourquoi tant de violence entre nous?

On n’veut pas, ou plutôt on n’veut plus devenir quelqu’un

On s’sent bien entre chiens et loups

À quoi bon courir?

À quoi bon courir si c’est pour courir à sa perte?

À quoi bon sourire?

À quoi bon sourire si c’est pour sourire à des traîtres?

À quoi bon souffrir?

À quoi bon souffrir si nous ne sommes que des

marionnettes?

À quoi bon grandir?

Moi j’veux pas grandir, si la vie n’est pas une fête

Nazi-kruisen bedekten de begraafplaats

Ik ontmoette een punk, op zijn jas een no-religieuze patch

Eén blik, we waren broers geworden

Verzwakt, medeplichtigen van misverstanden

Onze leren schoenen liepen eenstemmig naar een stromende rivier

de clichés van een gepensioneerde die niet meer droomt

Van een verdomde lente, zonder bloei

We schaamden ons, toen vroeg hij me of ik in God geloofde, vertelde ik hem

Zei: "Ik weet het niet."

Met een verwarde stem zei hij tegen mij:

'Als je dacht dat je alleen was, zijn we nu met z'n tweeën.'

Waarom?

Waarom zoveel geweld tussen ons?

We willen niet, of liever: we willen niemand meer worden

Wij voelen ons goed tussen honden en wolven

Wat heeft het voor zin om te rennen?

Wat heb je aan hardlopen als het je verlies is?

Wat heeft het voor zin om te rennen?

Wat heb je aan hardlopen als het je verlies is?

Wat heeft het voor zin om te rennen?

Wat heb je aan hardlopen als het je verlies is?

Wat heeft het voor zin om te rennen?

Wat heb je aan hardlopen als het je verlies is?

Hé, wie heeft er nog liefde voor zijn naaste?

Dat meisje in de kerk, haar overtuigingen geschreven op haar mooie borsten?

Die verdomde agent die in zijn gezicht spuugt?

Of dat kind dat filmt omdat likes zo goed zijn?

We liepen alsof ons leven ervan afhing

Dikte aan onze schaduwen geven

Het was middag, we waren jaloers

Al deze mannen die liepen met samengeknepen ogen en ogen beschadigd door de zon,

wie sprak in cijfers en berekeningen aan de telefoon

Deze lachende kinderen die voor het eerst alleen moesten terugkeren van

school

En die haastige vrouwen die wisten dat geld niet groeide

bomen

We waren jaloers op ze, ook wij waren graag ongevoelig geweest

Waarom?

Waarom zoveel geweld tussen ons?

We willen niet, of liever: we willen niemand meer worden

We voelen ons goed tussen honden en wolven

Wat is het nut van glimlachen?

Wat is het nut van glimlachen als het is om te glimlachen naar verraders?

Wat is het nut van glimlachen?

Wat is het nut van glimlachen als het is om te glimlachen naar verraders?

Wat is het nut van glimlachen?

Wat is het nut van glimlachen als het is om te glimlachen naar verraders?

Wat is het nut van glimlachen?

Wat is het nut van glimlachen als het is om te glimlachen naar verraders?

Om half twaalf, in het maanlicht, denk ik terug aan de dag ervoor

Zittend in het raam, de wind raakt mijn shirtloze lichaam

Ik heb geen zin meer om te vieren

En al deze cijfers die ons scheiden

Wraakzuchtige zielen en verwoeste ogen zullen mijn tederheid niet hebben

En mijn schokkerige stromen, mijn verlangen naar de zon en de drang om verder te gaan

Waarom?

Waarom zoveel geweld tussen ons?

We willen niet, of liever: we willen niemand meer worden

We voelen ons goed tussen honden en wolven

Wat heeft het voor zin om te rennen?

Wat heb je aan hardlopen als het je verlies is?

Wat is het nut van glimlachen?

Wat is het nut van glimlachen als het is om te glimlachen naar verraders?

Wat heeft het voor zin om te lijden?

Wat is het nut van lijden als we gewoon zijn?

poppen?

Wat heeft het voor zin om op te groeien?

Ik, ik wil niet opgroeien, als het leven geen feest is