Du bout de mes dix doigts - Georgio

Au départ, y’a mes potes quand c’est plus l'école qui les choisit

On s’crée une deuxième famille

Malheureusement que l’temps nous abîme, rien n’vaut

L’amitié qui créée l’indépendance de penser si ce n’est les voyages de

dissidents quand l’soleil commence à manquer

Dans l’rétro je n’vois qu’la pluie j’entends les gyrophares

Sanka conduit on laisse passer les keufs on roule la nuit au calme

On va chercher les nôtres direction Roissy-Charles-de-Gaulle

Sur l’chemin on parle des fautes à plus commettre tu nous connais

Dans l’cim’tière de ma jeunesse, j’ai

Laissé des amis, des rêves et des promesses, j’ai

Abandonné, des larmes et des cris d’joie

Pour bâtir mon monde avec mon cœur, du bout d’mes dix doigts

Dans l’cim’tière de ma jeunesse, j’ai

Laissé des amis, des rêves et des promesses, j’ai

Abandonné, des larmes et des cris d’joie

Pour bâtir mon monde avec mon cœur, du bout d’mes dix doigts

Cette nuit un cauchemar m’a réveillé donc j’estompais mes émotions

J’essayais de garder la tête froide et mes yeux pleuraient des flocons

Putain d’silence qui fait plus mal, que tous mes amis s’livrent

Et moi j’dis rien malgré ça j’ai confiance ils restent mes garde-fous

J’veux savoir c’qu’il y a au bout d’la lune et du ciel noir

J’peux pas croire qu’derrière la brume y a plus d’espoir

La vie est une fête c’est l’feu même pour mes proches addicts aux cigarettes

qui crament leur argent sur des braises de notre citadelle

Je n’vois plus qu’des tours

Mais j’ai d’mandé à fixer meilleur horizon

Dur de s’détacher d’nos racines, la peur du tourbillon

L’irrésistible joie ombragée par le manque de nos proches

Mais une fois loin, on s’accroche, on s’accroche, on s’accroche, on s’accroche

Dans l’cim’tière de ma jeunesse, j’ai

Laissé des amis, des rêves et des promesses, j’ai

Abandonné, des larmes et des cris d’joie

Pour bâtir mon monde avec mon cœur, du bout d’mes dix doigts

Chacun son destin, j’suis avec Hakim, Dida et Fayssal

J’roule sur ma route grâce à ces putains d'étoiles

J’ai mon monde sur le dos, j’essaie d'être un mec bien

Et si tu vas mal, tu peux m’appeler avant d’voir un méd'cin

En attendant on est là, on vise plus haut et j’te l’accorde que nos routines

sont des films

Sans la gueule de Marlon Brando

Le temps défile, on perd nos croyances

Rares sont ceux qu’attendent encore le temps des c’rises

Dans l’cim’tière de ma jeunesse, j’ai

Laissé des amis, des rêves et des promesses, j’ai

Abandonné, des larmes et des cris d’joie

Pour bâtir mon monde avec mon cœur, du bout d’mes dix doigts

Eerst waren er mijn vrienden toen het niet langer de school was die hen uitkoos

We creëren een tweede familie

Helaas schaadt de tijd ons, niets is de moeite waard

De vriendschap die de onafhankelijkheid van het denken creëert, zo niet de reizen van

dissidenten wanneer de zon begint te falen

In de retro zie ik alleen de regen, ik hoor de zwaailichten

Sanka rijdt, we laten de politie passeren, we rijden rustig 's nachts

We krijgen de onze richting Roissy-Charles-de-Gaulle

Onderweg praten we over de fouten om meer te maken, je kent ons

Op het kerkhof van mijn jeugd heb ik

Links vrienden, dromen en beloften, ik heb

Verlaten, tranen en kreten van vreugde

Om mijn wereld te bouwen met mijn hart, met mijn tien vingertoppen

Op het kerkhof van mijn jeugd heb ik

Links vrienden, dromen en beloften, ik heb

Verlaten, tranen en kreten van vreugde

Om mijn wereld te bouwen met mijn hart, met mijn tien vingertoppen

Gisteravond maakte een nachtmerrie me wakker, dus ik was mijn emoties aan het vervagen

Ik probeerde het hoofd koel te houden en mijn ogen huilden sneeuwvlokken

Verdomde stilte die meer pijn doet dan al mijn vrienden toegeven

En ondanks dat zeg ik niets, ik vertrouw erop dat ze mijn waarborgen blijven

Ik wil weten wat er aan het einde van de maan en de zwarte lucht is

Ik kan niet geloven dat er achter de mist meer hoop is

Het leven is een feest, het is vuur, zelfs voor mijn naaste sigarettenverslaafden

die hun geld verbranden op de sintels van onze citadel

Ik zie alleen torens

Maar ik vroeg om een ​​betere horizon

Moeilijk los te maken van onze wortels, de angst voor de wervelwind

De onweerstaanbare vreugde overschaduwd door het gemis van onze dierbaren

Maar als we eenmaal weg zijn, houden we vol, we houden vol, we houden vol, we houden vol

Op het kerkhof van mijn jeugd heb ik

Links vrienden, dromen en beloften, ik heb

Verlaten, tranen en kreten van vreugde

Om mijn wereld te bouwen met mijn hart, met mijn tien vingertoppen

Iedereen heeft zijn eigen lot, ik ben met Hakim, Dida en Fayssal

Ik rijd me een weg door deze verdomde sterren

Heb mijn wereld op mijn rug, probeer een goede vent te zijn

En als je slecht bent, kun je me bellen voordat je naar een dokter gaat

Ondertussen zijn we hier, we mikken hoger en ik geef toe dat onze routines

zijn films

Zonder het gezicht van Marlon Brando

De tijd dringt, we verliezen onze overtuigingen

Weinigen wachten nog op kersentijd

Op het kerkhof van mijn jeugd heb ik

Links vrienden, dromen en beloften, ik heb

Verlaten, tranen en kreten van vreugde

Om mijn wereld te bouwen met mijn hart, met mijn tien vingertoppen