100 % - Georgio

Yeah, yeah, yeah

Yeah, yeah, yeah

Yeah, yeah, yeah

J’voyage si souvent que j’suis chez moi nulle part, j’suis rentré à Paris

seulement pour quelques jours

J’regarde les étoiles et j’me demande si j’ai déjà voulu être une star

Les cris des concerts ont fini par m’rendre sourd, je flirte avec le diable et

j’ai su dès l’départ

Que j’voulais écrire mon malheur avec des dollars, pas l’vivre en bas d’mes

tours

Mais j’suis dans l’entre deux, j’ai encore toutes mes passions qui sentent le

feu

Ma vie loin d’ici, je rentre quand je peux, tu sais qu’c’est près d’elle que

j’me sens le mieux

La quête du bonheur est trop dangereuse, y’a tellement d’nuits où je rentre seul

Où je prie pour être un autre qui se croit heureux sans finir comme Narcisse

noyé par le fleuve

J’veux surtout pas dev’nir ouais ces gens qu’je déteste, qui te parlent du

argent qui se vantent de grimper l’Everest

J’suis avec mes potes dans l’froid

En soit, on est mieux, loin de tout, près du Pôle Nord céleste

J’ai toujours voulu tout tout d’suite et c’est p’t-être cette facette qui

l’attendrit

J’regarde ma montre, j’vis une course poursuite mais aujourd’hui,

j’ai b’soin d’ralentir

Nan, nan, nan, laisse-moi prendre mon temps

Nan, nan, nan, laisse-moi prendre mon temps

Nan, nan, nan, laisse-moi prendre mon temps

J’vais faire les choses à 100%

J’ai plus d’chauffage en novembre, j’ai froid, je suis dans l’inaction

Impossible de sortir, impossible de dormir, impossible de penser,

impossible de ralentir

J’me demande parfois où je vais, si la route est la bonne, qu’est c’que j’vais

faire après l’troisième album?

Est-c'que j’vais sortir les projets qu’j'élabore, j’ai peur de devenir fou et

crier

Place de la République avec un mégaphone, mes joies et mes peines dans

l’cendrier

Le cœur et la raison souvent en désaccord

Il y a des choses qu’on s’est pas dit mon frère et j’sais pas si tu préfères

qu’on les garde pour nous

Mais laisse-moi t’dire «je t’aime», moi, j’emmerde l’univers, j’veux bien être

ta boussole ou même ton garde fou

Et surtout ne marche pas sur mes pas car il y a trop d’fois où je suis tombé

Où j’me suis relevé, j’en ai des marques sur ma peau, les drames de ma vie sont

comme les défunts

Me regardent de tout là-haut, eh oh

Mes doutes dans ma tête en écho, c’est chaud, faut qu’j’m'écoute

Non, pas l’temps d’repartir à zéro

Nan, nan, nan, laisse-moi prendre mon temps

Nan, nan, nan, laisse-moi prendre mon temps

Nan, nan, nan, laisse-moi prendre mon temps

J’vais faire les choses à 100%

Ja, ja, ja

Ja, ja, ja

Ja, ja, ja

Ik reis zo vaak dat ik nergens thuis ben, ik keerde terug naar Parijs

slechts voor een paar dagen

Ik kijk naar de sterren en ik vraag me af of ik ooit een ster wilde zijn

Het geschreeuw van de concerten maakte me uiteindelijk doof, ik flirt met de duivel en

Ik wist het vanaf het begin

Dat ik mijn ongeluk met dollars wilde schrijven, niet naar mijn

torens

Maar ik zit er tussenin, ik heb nog steeds al mijn passies die ruiken naar

vuur

Mijn leven weg van hier, ik ga naar huis wanneer ik kan, je weet dat het dichtbij haar is dat

ik voel me het beste

Het najagen van geluk is te gevaarlijk, er zijn zoveel nachten dat ik alleen naar huis ga

Waar ik bid om een ​​ander te zijn die denkt dat hij gelukkig is zonder te eindigen als Narcissus

verdronken door de rivier

Bovenal wil ik niet de mensen worden die ik haat, waar ik met je over praat

geld dat opschept over het beklimmen van de Everest

Ik sta met mijn vrienden in de kou

Hoe dan ook, we zijn beter af, weg van alles, in de buurt van de hemelse Noordpool

Ik heb altijd alles meteen willen hebben en het is misschien dit facet dat

maakt hem mals

Ik kijk op mijn horloge, ik leef een achtervolging, maar vandaag,

Ik moet vertragen

Nee, nee, nee, laat me mijn tijd nemen

Nee, nee, nee, laat me mijn tijd nemen

Nee, nee, nee, laat me mijn tijd nemen

ik zal dingen 100% doen

Ik heb geen verwarming meer in november, ik heb het koud, ik ben inactief

Kan niet uitgaan, kan niet slapen, kan niet denken,

kan niet vertragen

Ik vraag me soms af waar ik heen ga, of de weg de juiste is, wat ga ik dan doen?

te doen na het derde album?

Ga ik de projecten vrijgeven die ik ontwikkel, ik ben bang om gek te worden en

schreeuwen

Place de la République met een megafoon, mijn vreugde en verdriet in

de asbak

Hart en rede vaak op gespannen voet

Er zijn dingen die we niet tegen elkaar hebben gezegd, mijn broer en ik weet niet of je dat liever hebt

we houden ze voor onszelf

Maar laat me je zeggen "Ik hou van jou", ik, fuck het universum, ik wil echt zijn

je kompas of zelfs je vangrail

En vooral niet in mijn voetsporen treden want ik ben te vaak gevallen

Waar ik opstond, heb ik vlekken op mijn huid, de drama's van mijn leven zijn

zoals de doden

Kijkend naar mij van daarboven, eh oh

Mijn twijfels weergalmen in mijn hoofd, het is heet, ik moet naar mezelf luisteren

Nee, geen tijd om helemaal opnieuw te beginnen

Nee, nee, nee, laat me mijn tijd nemen

Nee, nee, nee, laat me mijn tijd nemen

Nee, nee, nee, laat me mijn tijd nemen

ik zal dingen 100% doen