Сказочный лес - Евгений Григорьев – Жека

Где-то за рекой, на опушке леса,

В домике одном не гаснет свет.

Мне б к нему доплыть, через лет завесу,

Да лодка прохудилась, вёсел нет.

Знаю жил не так, как бы ты хотела,

Только снова свет не гаснет твой,

А лесных цветов сколько перезрело,

Тех, что мы могли бы рвать с тобой.

Припев:

В синий сказочный лес позови,

Где над ветками ласточки кружат,

На цветочных полянах любви

Излечи мою грешную душу.

А вода несёт наши встречи мимо,

Но твой берег я не позабыл,

Если б только ты взглядом поманила,

Вплавь к тебе сквозь годы я приплыл.

Припев:

В синий сказочный лес позови,

Где над ветками ласточки кружат,

На цветочных полянах любви

Излечи мою грешную душу.

В синий сказочный лес позови,

Где над ветками ласточки кружат,

На цветочных полянах любви

Излечи мою грешную душу.

Ergens aan de overkant van de rivier, aan de rand van het bos,

In het ene huis gaat het licht niet uit.

Ik zou naar hem toe zwemmen, door de sluier van jaren,

Ja, de boot is dun, er zijn geen riemen.

Ik weet dat ik niet leefde zoals jij zou willen,

Alleen weer gaat je licht niet uit,

En hoeveel bosbloemen zijn overrijp,

Die we met je kunnen breken.

Refrein:

Roep naar het blauwe sprookjesbos,

Waar de zwaluwen over de takken cirkelen,

In de bloemenvelden van de liefde

Genees mijn zondige ziel.

En het water voert onze ontmoetingen voorbij,

Maar ik ben je kust niet vergeten,

Als je maar wenkte met een blik,

Zwem naar je toe door de jaren dat ik zeilde.

Refrein:

Roep naar het blauwe sprookjesbos,

Waar de zwaluwen over de takken cirkelen,

In de bloemenvelden van de liefde

Genees mijn zondige ziel.

Roep naar het blauwe sprookjesbos,

Waar de zwaluwen over de takken cirkelen,

In de bloemenvelden van de liefde

Genees mijn zondige ziel.