Prologue - Dylan Thomas

This day winding down now

At God speeded summer’s end

In the torrent salmon sun,

In my seashaken house

On a breakneck of rocks

Tangled with chirrup and fruit,

Froth, flute, fin, and quill

At a wood’s dancing hoof,

By scummed, starfish sands

With their fishwife cross

Gulls, pipers, cockles, and snails,

Out there, crow black, men

Tackled with clouds, who kneel

To the sunset nets,

Geese nearly in heaven, boys

Stabbing, and herons, and shells

That speak seven seas,

Eternal waters away

From the cities of nine

Days' night whose towers will catch

In the religious wind

Like stalks of tall, dry straw,

At poor peace I sing

To you strangers (though song

Is a burning and crested act,

The fire of birds in

The world’s turning wood,

For my swan, splay sounds),

Out of these seathumbed leaves

That will fly and fall

Like leaves of trees and as soon

Crumble and undie

Into the dogdayed night.

Seaward the salmon, sucked sun slips,

And the dumb swans drub blue

My dabbed bay’s dusk, as I hack

This rumpus of shapes

For you to know

How I, a spining man,

Glory also this star, bird

Roared, sea born, man torn, blood blest.

Hark: I trumpet the place,

From fish to jumping hill!

Look:

I build my bellowing ark

To the best of my love

As the flood begins,

Out of the fountainhead

Of fear, rage read, manalive,

Molten and mountainous to stream

Over the wound asleep

Sheep white hollow farms

To Wales in my arms.

You king singsong owls, who moonbeam

The flickering runs and dive

The dingle furred deer dead!

Huloo, on plumbed bryns,

O my ruffled ring dove

In the hooting, nearly dark

With Welsh and reverent rook,

Coo rooning the woods' praise,

Who moons her blue notes from her nest

Down to the curlew herd!

Ho, hullaballoing clan

Agape, with woe

In your beaks, on the gabbing capes!

Heigh, on horseback hill, jack

Whisking hare!

who

Hears, there, this fox light, my flood ship’s

Clangour as I hew and smite

(A clash of anvils for my

Hubbub and fiddle, this tune

On atounged puffball)

But animals thick as theives

On God’s rough tumbling grounds

(Hail to His beasthood!).

Beasts who sleep good and thin,

Hist, in hogback woods!

The haystacked

Hollow farms ina throng

Of waters cluck and cling,

And barnroofs cockcrow war!

O kingdom of neighbors finned

Felled and quilled, flash to my patch

Work ark and the moonshine

Drinking Noah of the bay,

With pelt, and scale, and fleece:

Only the drowned deep bells

Of sheep and churches noise

Poor peace as the sun sets

And dark shoals every holy field.

We will ride out alone then,

Under the stars of Wales,

Cry, Multiudes of arks!

Across

The water lidded lands,

Manned with their loves they’ll move

Like wooden islands, hill to hill.

Huloo, my prowed dove with a flute!

Ahoy, old, sea-legged fox,

Tom tit and Dai mouse!

My ark sings in the sun

At God speeded summer’s end

And the flood flowers now.

Deze dag loopt nu ten einde

Bij God bespoedigde het einde van de zomer

In de torrent zalmzon,

In mijn zeeschudden huis

Op een halsbrekende rots

Verward met getjilp en fruit,

Schuim, fluit, vin en veer

Bij de dansende hoef van een bos,

Door opgeschuimd zeesterrenzand

Met hun visvrouwenkruis

Meeuwen, doedelzakspelers, kokkels en slakken,

Daarbuiten, zwarte kraai, mannen

Belaagd met wolken, die knielen

Naar de zonsondergangnetten,

Ganzen bijna in de hemel, jongens

Steken, en reigers, en schelpen

die zeven zeeën spreken,

Eeuwige wateren weg

Van de steden van negen

Dagnacht waarvan de torens zullen vangen

In de religieuze wind

Als stengels van lang, droog stro,

Bij arme vrede zing ik

Voor jullie vreemden (hoewel song

Is een brandende en gekuifde daad,

Het vuur van vogels in

Het draaiende hout van de wereld,

Voor mijn zwaan, spreid geluiden),

Uit deze stoelgangbladeren

Dat zal vliegen en vallen

Zoals bladeren van bomen en zo snel

Verkruimel en onsterfelijk

In de dogdayed nacht.

Zeewaarts de zalm, opgezogen zon glijdt,

En de domme zwanen kleurblauw

De schemering van mijn gedepte baai, terwijl ik hack

Deze verzameling vormen

Voor jou om te weten

Hoe ik, een draaiende man,

Glorie ook deze ster, vogel

Gebruld, geboren uit de zee, verscheurde mens, gezegend met bloed.

Luister: ik bazuin de plaats,

Van vis tot springheuvel!

Kijken:

Ik bouw mijn brullende ark

Naar het beste van mijn liefste

Als de vloed begint,

Uit de bron

Van angst, woede gelezen, manlevend,

Gesmolten en bergachtig om te stromen

Over de wond in slaap

Schapen witte holle boerderijen

Naar Wales in mijn armen.

Jullie koning zingende uilen, die moonbeam

Het flikkerende loopt en duikt

De dingle pelsherten dood!

Huloo, op geloodst bryns,

O mijn verwarde ringduif

In het getoeter, bijna donker

Met Welsh en eerbiedige toren,

De lof van het bos koesterend,

Die haar blauwe briefjes uit haar nest maant

Op naar de wulpkudde!

Ho, luidruchtige clan

Agape, met wee

In je snavels, op de gapende capes!

Hoog, te paard, jack

Zwaaiende haas!

wie

Hoort, daar, dit vossenlicht, mijn vloedschip

Klank als ik houw en sla

(Een botsing van aambeelden voor mijn

Geroezemoes en viool, dit deuntje

Op een opgezwollen puffball)

Maar dieren dik als dieven

Op Gods ruige tuimelende gronden

(Gegroet aan Zijn beestschap!).

Beesten die goed en dun slapen,

Hist, in hogback-bossen!

De hooiberg

Holle boerderijen in een menigte

Van wateren kakelen en klampen zich vast,

En hanenkraai oorlog op schuurdaken!

O koninkrijk van buren gevinned

Geveld en gequilleerd, flits naar mijn patch

Werk ark en de maneschijn

Noah van de baai drinken,

Met vacht, en schaal, en fleece:

Alleen de verdronken diepe klokken

Van schapen- en kerklawaai

Arme vrede als de zon ondergaat

En donkere ondiepten elk heilig veld.

We zullen dan alleen rijden,

Onder de sterren van Wales,

Huil, vele arken!

Over

De met water bedekte landen,

Bemand met hun liefdes zullen ze verhuizen

Als houten eilanden, heuvel tot heuvel.

Huloo, mijn gebogen duif met een fluit!

Ahoy, oude, zeebenige vos,

Tom tiet en Dai muis!

Mijn ark zingt in de zon

Bij God bespoedigde het einde van de zomer

En de vloed bloeit nu.