And Death Shall Have No Dominion - Dylan Thomas

And death shall have no dominion

Deadman naked shall be one

With the man in the wind and the west moon;

When their bones are picked clean and the clean bones gone

My lifestyle got elbow and foot;

Though they go mad they shall be sane

Though they sink through the sea they shall rise again;

Though lovers be lost love shall not

And death shall have no dominion

And death shall have no dominion

Under the windings of the sea

They lying long shall not die windily;

Twisting on racks when sinews give way

Strapped to a wheel, yet they shall not break;

Faith in their hands shall snap in two

And the unicorn evils run them through;

Split all ends up, they shan’t crack;

And death shall have no dominion

And death shall have no dominion

And death shall have no dominion

No more may gulls cry at their ears

Or waves break loud on the seashores;

Where blew a flower may a flower no more

Lift its head to the blows of the rain;

Though they be mad and dead as nails

Heads of the characters hammer through daisies;

Break in the sun till the sun breaks down

And death shall have no dominion

And death shall have no dominion

And death shall have no dominion

En de dood zal geen heerschappij hebben

Deadman naakt zal één zijn

Met de man in de wind en de westelijke maan;

Als hun botten schoongeplukt zijn en de schone botten verdwenen zijn

Mijn levensstijl kreeg elleboog en voet;

Hoewel ze gek worden, zullen ze gezond zijn

Al zinken ze door de zee, ze zullen weer opstaan;

Hoewel geliefden verloren zijn, zal liefde dat niet zijn

En de dood zal geen heerschappij hebben

En de dood zal geen heerschappij hebben

Onder de windingen van de zee

Zij die lang liggen zullen niet winderig sterven;

Draaien op rekken als pezen het begeven

Vastgebonden aan een wiel, maar ze zullen niet breken;

Het geloof in hun handen zal in tweeën breken

En het eenhoornkwaad leidt hen er doorheen;

Splits alle uiteinden, ze zullen niet barsten;

En de dood zal geen heerschappij hebben

En de dood zal geen heerschappij hebben

En de dood zal geen heerschappij hebben

Er mogen geen meeuwen meer om hun oren huilen

Of golven breken luid op de zeekusten;

Waar een bloem blies, kan een bloem niet meer zijn

Heft zijn kop op tegen de klappen van de regen;

Hoewel ze gek en dood als spijkers zijn

Hoofden van de personages hameren door madeliefjes;

Breek in de zon tot de zon ondergaat

En de dood zal geen heerschappij hebben

En de dood zal geen heerschappij hebben

En de dood zal geen heerschappij hebben