It Fascinates Me - Dougie MacLean

All the way across the southern pacific

Lost out on some brazilian plain

The lady runs like a river

The lady she runs just like a hurricane

And it fascinates me

When she comes into the light

It fascinates me

She hides when she must stay out of sight

And as the evening goes down

And the village it sleeps just like a child till dawn

And there she sits by her candles

She paints and she dreams until reality is gone

There’s no reasons to fear for the future

No chances to dream about the past

Quiet suburbia now it has gone

And your freedom well it has come at last

Helemaal over de zuidelijke Stille Oceaan

Verdwaald op een Braziliaanse vlakte

De dame loopt als een rivier

De dame die ze rent als een orkaan

En het fascineert me

Als ze in het licht komt

Het fascineert me

Ze verstopt zich wanneer ze uit het zicht moet blijven

En als de avond ondergaat

En het dorp slaapt net als een kind tot het ochtendgloren

En daar zit ze bij haar kaarsen

Ze schildert en ze droomt tot de realiteit weg is

Er is geen reden om bang te zijn voor de toekomst

Geen kans om over het verleden te dromen

Rustige buitenwijk nu het weg is

En je vrijheid, het is eindelijk zover