Hoffnung & Melancholie - Disarstar, Philipp Dittberner

Wird mir schwarz vor Augen, sind die Zeilen meine Blindenschrift

Licht im Dunkeln, hier wo keiner weiß wohin mit sich

Generation Millenium, die versteinert in den Himmel blickt

Suchen nach 'nem Zeichen, aber finden’s nicht

Digital Natives, wo die Flut an Information sich immer schon 'ne Schneise durch

die Sinne bricht

Still stehen geht nicht, diese Welt will uns nicht denkend sondern

funktionierend, Zweifel ist 'n Hindernis

Heute erwachsen, gestern weinend in 'nem Kindersitz

Diese Leben hier macht kalt und nicht erfinderisch

Du musst Gewinner sein, wirst von Kindesbein’n an geimpft damit

Und die Idee verbreitet und verschlimmert sich

Während Fleiß nicht immer Früchte trägt, man entwickelt Schuldgefühle mit den

Jahr’n zerreißen die dich innerlich

Wo Perspektiven keine echten Perspektiven sind, und von tausend einer Gewinner

ist

Zwischen Hoffnung und Melancholie

Stecken wir fest

Irgendwie

Zwischen Hoffnung und Melancholie

Stecken wir fest

Irgendwie

Zwischen Hoffnung und Melancholie

Geboren in 'ne besondere Zeit

Im Norden, wo gefühlt zehn Monate die Sonne nicht scheint

Alles im Ungleichgewicht, Politik spricht

Von «Gemeinsam erfolgreich», aber uns meint sie nicht

Da hilft dumm halten nicht, stumm schalten nicht

Wirst du älter, siehst du klarer und die Buntheit erlischt

Auch wenn’s unheimlich ist

Wir hab’n 'n Fehler im System

Das Haus wackelt, wenn der Grundstein nicht sitzt

Ja und die Städte und die Länder um uns rum brennen

Krieg da, Krieg hier, regiert von Unmenschen

Doch auch die Spieler an der Seite sind nur Statisten

Bedien' 'ne Rolle, Geld hat eigene Dynamiken, Globaler Rechtsruck während die

einen Ängste projezieren und der Rest sich jetzt duckt und wegguckt

Arm gegen arm, wenn die Meute sich zerfleischt

Und ein and’rer parkt Milliarden auf sein’n Konten in der Schweiz

Zwischen Hoffnung und Melancholie

Stecken wir fest

Irgendwie

Zwischen Hoffnung und Melancholie

Stecken wir fest

Irgendwie

Zwischen Hoffnung und Melancholie

Ey, inmitten dieses Wahnsinns wir

In der Hoffnung, dass von hunderten ein Plan funktioniert

Vielleicht weil man falsche Erwartungen schürt

Auf der Suche nach sei’m Platz in dem Drama hier

Geteiltes Leid ist halbes Leid, ich bleib' dabei

Nicht verzweifeln, nein, alles kommt zu seiner Zeit

Dialektik, die Zeit macht reinen Tisch

Alles ist in Bewegung, nichts wird bleiben, wie es ist

Zwischen Hoffnung und Melancholie

Stecken wir fest

Irgendwie

Zwischen Hoffnung und Melancholie

Stecken wir fest

Irgendwie

Zwischen Hoffnung und Melancholie

Als mijn ogen zwart worden, zijn de lijnen mijn braille

Licht in het donker, hier waar niemand weet waar te gaan

Duizendjarige generatie die versteend naar de lucht staart

Op zoek naar een bord maar kan het niet vinden

Digital natives, waar de stroom aan informatie zich altijd een weg doorheen baant

breekt de zintuigen

Stilstaan ​​kan niet, deze wereld wil niet dat we denken, ze wil ons

werken, twijfel is een obstakel

Vandaag opgegroeid, gisteren huilend in een kinderzitje

Dit leven hier maakt je koud en niet inventief

Je moet een winnaar zijn, je bent er van kinds af aan mee ingeënt

En het idee verspreidt zich en wordt erger

Hoewel ijver niet altijd vruchten afwerpt, ontwikkelt men schuldgevoelens met de

jaren verscheuren ze je van binnen

Waar prospects geen echte prospects zijn, en één winnaar uit duizend

is

Tussen hoop en melancholie

Zaten vast

op de een of andere manier

Tussen hoop en melancholie

Zaten vast

op de een of andere manier

Tussen hoop en melancholie

Geboren in een bijzondere tijd

In het noorden, waar het voelt alsof de zon tien maanden niet schijnt

Alles is uit balans, de politiek spreekt

Uit "Samen succesvol", maar ze bedoelt ons niet

Dom zijn helpt niet, dempen helpt niet

Naarmate je ouder wordt, zie je helderder en vervaagt de kleur

Ook al is het eng

We hebben een fout in het systeem

Het huis schudt als de eerste steen niet op zijn plaats zit

Ja en de steden en de landen om ons heen branden

Oorlog daar, oorlog hier, geregeerd door monsters

Maar de spelers aan de zijkant zijn slechts extra's

Serveer een broodje, geld heeft zijn eigen dynamiek, wereldwijde verschuiving naar rechts tijdens de

angsten projecteren en de rest bukt nu en kijkt de andere kant op

Arm tegen arm als het pak zichzelf uit elkaar scheurt

En een ander parkeert miljarden op zijn rekeningen in Zwitserland

Tussen hoop en melancholie

Zaten vast

op de een of andere manier

Tussen hoop en melancholie

Zaten vast

op de een of andere manier

Tussen hoop en melancholie

Ey, in het midden van deze waanzin we

In de hoop dat één van de honderden plannen zal werken

Misschien omdat je valse verwachtingen wekt

Op zoek naar zijn plek in het drama hier

Een gedeeld verdriet is een gehalveerd verdriet, ik blijf erbij

Wanhoop niet, nee, alles komt op zijn tijd

Dialectiek, tijd maakt schoon schip

Alles is in beweging, niets blijft zoals het is

Tussen hoop en melancholie

Zaten vast

op de een of andere manier

Tussen hoop en melancholie

Zaten vast

op de een of andere manier

Tussen hoop en melancholie