Kaleidoskop - Disarstar, Hagen Stoll

Ich seh' jeden Tag aufs Neue, wie dreckig diese Welt ist

Wie soll’n wir unsern Nächsten retten, retten wir uns selbst nicht?

Liegen in Ketten, umgeben von Neid

Bis wir glauben, dass in dieser Welt nix wichtiger als Geld ist

Denn hast du was, bist du was

Und seit ich denken kann, seh' ich, diese Welt ist voll von Kälte und die

Menschen krank

Wir hab’n 'n Fehler im System, wirklich jeder, den ich kenne ist umgeben von

Problem’n

Ich seh' das jeden Tag (ja)

Manches Mal bin ich den Tränen nah'

Der alte Mann auf der Treppe vor mei’m Haus ist den halben Tag besoffen

Die and’re Hälfte geht er Pfand sammeln, sagt er, denn die Rente reicht nicht

aus

Er ist abgebrannt, wie die Zigaretten, die er raucht

Er grüßt mich immer freundlich und lächelt nett

Auch, wenn man ihm das Lächeln nicht mehr glaubt

Tut mir weh, da vorbeizugeh’n, denn jedes mal

Jedes mal sagt 'ne Stimme im Innern erinnernd: «Life is pain.»

Und ich such' Wege hier raus

Es is nicht bunt, was ich sehe, ist grau

Was siehst du?

Ich sehe schwarz, ich sehe rot

Wie kannst du nur?

Doch ich seh' es so

Ich scheine grün, lila, bordeaux

Mal so, mal so, Kaleidoskop

Alles verändert sich mit der Zeit

Dieses Grau ist das neue Weiß

Ey

Vor kurzem sprach 'n großer schwarzer Mann mich an

Und fragte mit gebrochener Stimme, ob ich ihm helfen kann

Mit sein’n Händen und auf Englisch

Er war groß und breit, aber wirkte klein und verängstigt

Er hat nach Geld gefragt und fing zu weinen an

Sagte, dass er sich Kleidung für seine Kleine nicht leisten kann

Ich hab' ihn in Arm genomm’n und nachgefragt

Er war erst seit ein paar Tagen da, ist geflüchtet

Weil die NATO sein Zuhause bombt

Dennoch ist er illegal, ey, und wird hier bei uns nicht aufgenomm’n

Ich hatte leider nur 'n Zehner in der Tasche

Und dann fiel er unter Tränen auf die Knie und er sagte

«God bless you.»

— das ging mir richtig nah

Hand aufs Herz, die Geschichte ist wahr, ja

(Genau so passiert)

Und auch, wenn das in deine Welt nicht reinpasst

Vielleicht sitzt er jetzt wieder in der Hölle seiner Heimat

Weil es zu wenig interessiert, wir nicht seh’n, was hier passiert

Und das, was wir seh’n uns leider zu wenig motiviert

Ich such' die Wege hier raus

Es ist nicht bunt, was ich sehe ist grau

Was siehst du?

Ich sehe schwarz, ich sehe rot

Wie kannst du nur?

Doch ich seh' es so

Ich scheine grün, lila, bordeaux

Mal so, mal so, Kaleidoskop

Alles verändert sich mit der Zeit

Dieses Grau ist das neue Weiß

Ich guck' keine Nachrichten mehr, will den Scheiß nicht mehr seh’n

Das meiste ist doch eh gelogen, und der Rest handelt von Leid und Problem’n

Von den fast jedes verschuldet ist, von den’n da oben

Die keine Skrupel haben, für Profite Menschen ihre Heimat zu nehm’n

Ihre Freiheit zu nehm’n (ey)

Da sind Menschen nichts wert, in 'nem kränklichem Herz, unter’m engen Rever

Und der Bürger sieht 's im Tunnelblick

Er bleibt unter sich, wundert sich nicht, wen intressiert’s?

Dass da irgendwer in Afrika verhungert ist

Und das Kind aus Gaza dort Waise und verwundet ist

Ist doch nicht mein Problem, ändern kann ich’s eh nicht

«Oh mein Gott, diese Menschen sind so eklig» (ey)

Und sie geben sich auf

Es ist nicht bunt, was ich sehe ist grau

Was siehst du?

Ich sehe schwarz, ich sehe rot

Wie kannst du nur?

Doch ich seh' es so

Ich scheine grün, lila, bordeaux

Mal so, mal so, Kaleidoskop

Alles verändert sich mit der Zeit

Dieses Grau ist das neue Weiß

Ich sehe schwarz, ich sehe rot

Wie kannst du nur?

Doch ich seh' es so

Ich scheine grün, lila, bordeaux

Mal so, mal so, Kaleidoskop

Alles verändert sich mit der Zeit

Dieses Grau ist das neue Weiß

Elke dag zie ik hoe vies deze wereld is

Hoe moeten we onze naaste redden als we onszelf niet redden?

Liggend in ketenen omringd door afgunst

Totdat we geloven dat niets belangrijker is in deze wereld dan geld

Omdat je iets hebt, ben je iets

En zolang ik me kan herinneren, heb ik gezien dat deze wereld vol kou is en de...

mensen ziek

We hebben een fout in het systeem, echt iedereen die ik ken is omringd door

problemen

Ik zie dat elke dag (ja)

Soms ben ik bijna in tranen

De oude man op de trap voor mijn huis is de halve dag dronken

Hij gaat de andere helft incasseren, zegt hij, want het pensioen is niet genoeg

uit

Hij is afgebrand zoals de sigaretten die hij rookt

Hij begroet me altijd vriendelijk en lacht vriendelijk

Zelfs als je zijn glimlach niet meer gelooft

Het doet me pijn om daar langs te lopen, want elke keer weer

Elke keer dat een stem van binnen je eraan herinnert: «Het leven is pijn.»

En ik zoek een uitweg hier

Het is niet kleurrijk, wat ik zie is grijs

Wat zie je?

Ik zie zwart, ik zie rood

Hoe kun je?

Maar zo zie ik het

Ik glans groen, paars, bordeaux

Soms zo, soms zo, caleidoscoop

Alles verandert in de loop van de tijd

Dit grijs is het nieuwe wit

Hallo

Een lange zwarte man sprak me onlangs

En vroeg met gebroken stem of ik hem kon helpen

Met zijn handen en in het Engels

Hij was lang en breed, maar leek klein en bang

Hij vroeg om geld en begon te huilen

Zei dat hij zich geen kleren voor zijn kleintje kan veroorloven

Ik nam hem in mijn armen en vroeg

Hij was er nog maar een paar dagen, gevlucht

Omdat de NAVO zijn huis bombardeert

Desalniettemin is hij illegaal, hé, en zal hij hier niet bij ons worden geaccepteerd

Helaas had ik maar een tientje op zak

En toen viel hij in tranen op zijn knieën en zei:

"God zegene je."

- dat kwam heel dicht bij mij

Hand op hart, het verhaal is waar, ja

(precies wat er gebeurde)

Ook al past het niet in jouw wereld

Misschien zit hij weer in de hel van zijn vaderland

Omdat het ons niet genoeg interesseert, zien we niet wat hier gebeurt

En wat we zien is helaas niet genoeg motivatie

Ik zoek een uitweg hier

Het is niet kleurrijk, wat ik zie is grijs

Wat zie je?

Ik zie zwart, ik zie rood

Hoe kun je?

Maar zo zie ik het

Ik glans groen, paars, bordeaux

Soms zo, soms zo, caleidoscoop

Alles verandert in de loop van de tijd

Dit grijs is het nieuwe wit

Ik kijk geen nieuws meer, ik wil die shit niet meer zien

Het meeste is een leugen, en de rest gaat over lijden en problemen

Bijna iedereen heeft schulden, degenen daarboven

Die er geen moeite mee hebben om de huizen van mensen af ​​te nemen voor winst?

Vergroot je vrijheid (ey)

Mensen zijn daar niets waard, in een ziekelijk hart, onder een smalle revers

En de burger ziet het in tunnelvisie

Hij houdt zichzelf, is niet verbaasd, wat maakt het uit?

Dat iemand in Afrika van honger omkwam

En het kind uit Gaza daar is een wees en gewond

Het is niet mijn probleem, ik kan het toch niet veranderen

"Oh mijn God, deze mensen zijn zo walgelijk" (ey)

En ze geven op

Het is niet kleurrijk, wat ik zie is grijs

Wat zie je?

Ik zie zwart, ik zie rood

Hoe kun je?

Maar zo zie ik het

Ik glans groen, paars, bordeaux

Soms zo, soms zo, caleidoscoop

Alles verandert in de loop van de tijd

Dit grijs is het nieuwe wit

Ik zie zwart, ik zie rood

Hoe kun je?

Maar zo zie ik het

Ik glans groen, paars, bordeaux

Soms zo, soms zo, caleidoscoop

Alles verandert in de loop van de tijd

Dit grijs is het nieuwe wit