90 - Diogo Piçarra

Lembras-te de quando nós só pensávamos ser

Alguém que fosse à lua ou num estádio a correr?

Quando ainda ninguém nos obrigava a viver?

Oh-Oh Oh-Oh

Lembras-te de rirmos sempre até à exaustão?

Voávamos bem alto: o nosso mundo de cartão

Quando o dinheiro ainda não era uma obrigação

Oh-Oh Oh-Oh

Foi sempre assim

Desde 90 contigo

E por mais anos que eu viva

Eu sei que estarás aqui

As pessoas que eu conheço

Não passam de conhecidos

Amigos só tenho um

E eu só conto contigo

Brincámos juntos ou brigámos

Nem sempre nos comportámos

Nem sempre nos confortámos

Mas sempre nos amámos

Mesmo quando me roubavas o lugar naquele pelado

Na verdade eu não me importo

Pra mim eras o Ronaldo

E quando a vida

Nos separar ensina

Que o melhor da família

Estando longe está tão perto

É tão certo nunca esquece como

Lembrar-me de quando nós só pensávamos ser

Alguém que fosse à lua ou num estádio a correr

Quando ainda ninguém nos obrigava a viver

Oh-Oh Oh-Oh

Lembrar-me de rirmos sempre até à exaustão

Voávamos bem alto: o nosso mundo de cartão

Quando o dinheiro ainda não era uma obrigação

Oh-Oh Oh-Oh

Vimos neve, mesmo que breve

A infância no Alentejo

E o rio Guadiana é o nosso Tejo

Assim cresceram dois seres

Tão modestos como aqueles

Que os criaram para serem

Um dia bem melhores do que eles

E quando acabar a vida

Que o melhor da família

Estando longe está tão perto

E no fim nunca se esquece

Do que acontecia

Quando nós só pensávamos ser

Alguém que fosse à lua ou num estádio a correr

Quando ainda ninguém nos obrigava a viver

Oh-Oh Oh-Oh

Lembrar-me de rirmos sempre até à exaustão

Voávamos bem alto: o nosso mundo de cartão

Quando o dinheiro ainda não era uma obrigação

Oh-Oh Oh-Oh

Lembras-te de quando nós só pensávamos ser

Alguém que fosse à lua ou num estádio a correr

Quando ainda ninguém nos obrigava a viver

Lembras-te de rirmos sempre até à exaustão

Voávamos bem alto: o nosso mundo de cartão

Quando o dinheiro ainda não era uma obrigação

Weet je nog dat we dachten dat we dat waren?

Iemand die naar de maan ging of in een stadion liep?

Toen nog niemand ons dwong te leven?

Oh Oh oh oh

Weet je nog hoe we altijd lachten tot we uitgeput waren?

We vlogen hoog: onze onze kaartwereld

Toen geld nog geen verplichting was

Oh Oh oh oh

het was altijd zo

sinds 90 met jou

En hoe langer ik leef

Ik weet dat je hier zult zijn

De mensen die ik ken

Ze zijn niets meer dan kennissen

Vrienden, ik heb er maar één

En ik reken alleen op jou

Hebben we samen gespeeld of gevochten?

We gedroegen ons niet altijd

We waren niet altijd comfortabel

Maar we hebben altijd van elkaar gehouden

Zelfs toen je mijn plek in die naakte stal

Eigenlijk maakt het me niet uit

Voor mij was je Ronaldo

En wanneer het leven

ons scheiden leert

Dat is de beste van de familie

ver zijn is zo dichtbij

Het is zo goed, vergeet nooit hoe

Herinner me aan toen we alleen dachten dat we waren

Iemand die naar de maan ging of in een stadion aan het rennen was

Toen nog niemand ons dwong te leven

Oh Oh oh oh

Herinner me eraan dat ik altijd moet lachen tot ik uitgeput ben

We vlogen hoog: onze onze kaartwereld

Toen geld nog geen verplichting was

Oh Oh oh oh

We hebben sneeuw gezien, hoe kort ook

Jeugd in de Alentejo

En de rivier de Guadiana is onze Taag

Zo groeiden twee wezens

zo bescheiden als die

Wie heeft ze gemaakt om te zijn?

Een dag veel beter dan zij

En wanneer het leven eindigt

Dat is de beste van de familie

ver zijn is zo dichtbij

En uiteindelijk vergeet je nooit meer

van wat er is gebeurd

Toen we alleen dachten te zijn

Iemand die naar de maan ging of in een stadion aan het rennen was

Toen nog niemand ons dwong te leven

Oh Oh oh oh

Herinner me eraan dat ik altijd moet lachen tot ik uitgeput ben

We vlogen hoog: onze onze kaartwereld

Toen geld nog geen verplichting was

Oh Oh oh oh

Weet je nog dat we dachten dat we dat waren?

Iemand die naar de maan ging of in een stadion aan het rennen was

Toen nog niemand ons dwong te leven

Weet je nog dat we altijd lachten tot we uitgeput waren?

We vlogen hoog: onze onze kaartwereld

Toen geld nog geen verplichting was