Babilonia - Diodato

Cado e tu

Tu vieni a riprendermi

Sapessi cos'è un’anima

Saprei che cosa venderti

Cado e tu

Tu mi porti ancora più giù

Sei specchio dei miei limiti

Dei miei talenti inutili

Ogni volta poi sai sorprendermi

Sei ogni cosa intorno

E poi non ci sei più

Non ci sei

Io non lo so come fai a sbattermi così

Che certi giorni ho il cuore nero

Sembra sempre lunedì

E la notte ha mille sguardi che si nutrono di me

Poi la luce li cancella e io ritorno a credere

Che è possibile ogni cosa, questa sana follia

Sia capace di mostrarmi

Mi basta mi porti via da qui, dall’assurda e inutile Babilonia

Babilonia

Cado e tu

Tu mi porti ancora più giù

In questi abissi gelidi

Respiro sogni liquidi

Ma ogni volta poi sai sorprendermi

Quando penso di toccare il fondo

Mi riporti su, mi riporti su, mi riporti su

Io non lo so come fai a sbattermi così

Che certi giorni ho il cuore nero

Sembra sempre lunedì

E la notte ha mille sguardi che si nutrono di me

Poi la luce li cancella ed io ritorno a credere

Sia possibile ogni cosa, questa sana follia

Sia capace di mostrarmi

Mi basta mi porti via da qui, dall’assurda e inutile Babilonia

Babilonia

Babilonia

Babilonia

ik val en jij

Jij komt en neemt me mee terug

Als je eens wist wat een ziel is

Ik zou weten wat ik je moet verkopen

ik val en jij

Je brengt me verder naar beneden

Je bent een spiegel van mijn grenzen

Van mijn nutteloze talenten

Elke keer weet je me dan te verrassen

Jij bent alles om je heen

En dan ben je weg

Je bent er niet

Ik weet niet hoe je me zo kunt raken

Dat ik op sommige dagen een zwart hart heb

Het voelt altijd als maandag

En de nacht heeft duizend blikken die me voeden

Dan wist het licht ze uit en ik keer terug om te geloven

Dat alles mogelijk is, deze gezonde waanzin

In staat zijn om mij te laten zien

Het is genoeg voor mij om me hier weg te halen, van het absurde en nutteloze Babylon

Babylon

ik val en jij

Je brengt me verder naar beneden

In deze ijzige afgronden

Ik adem vloeibare dromen

Maar elke keer weet je me te verrassen

Als ik denk dat ik de bodem heb bereikt

Je brengt me terug naar boven, je brengt me terug naar boven, je brengt me terug naar boven

Ik weet niet hoe je me zo kunt raken

Dat ik op sommige dagen een zwart hart heb

Het voelt altijd als maandag

En de nacht heeft duizend blikken die me voeden

Dan wist het licht ze uit en ik keer terug om te geloven

Moge alles mogelijk zijn, deze gezonde waanzin

In staat zijn om mij te laten zien

Het is genoeg voor mij om me hier weg te halen, van het absurde en nutteloze Babylon

Babylon

Babylon

Babylon